Με μπόλικη ειρωνεία, αρκετό… σανό, από αυτόν που ταΐζουν καθημερινά και για οτιδήποτε τους πολίτες, ελάχιστες δόσεις αλήθειας και με διαστρέβλωση της πραγματικότητας, το Μέγαρο Μαξίμου προσπάθησε να ξεπεράσει τον πολιτικό σάλο που δημιουργεί η μετάβαση στην Αβάνα του Πρωθυπουργού με το πανάκριβο και ιδιαίτερα κοστοβόρο κρατικό, τύπου Gulfstream650, αεροσκάφος, την ώρα που οι πολίτες της χώρας βιώνουν την πιο σκληρή λιτότητα.
Εγώ έγραψα επί λέξει ότι, σύμφωνα με την πηγή μου (είναι πιλότος που πιλοτάρει ένα ίδιο ακριβώς αεροσκάφος), ένα τέτοιο ταξίδι «κοστίζει περί τα 15.000 δολάρια, τα οποία αναλύονται σε καύσιμα, ασφάλειες, τέλη υπερπτήσεων και τέλη αεροδρομίου. Το οποίο σημαίνει ότι για τις 10 ώρες του “πήγαινε” και τις άλλες 10 της επιστροφής από την Αβάνα, το κόστος του αεροπλάνου μόνο έφτασε τα 300.000 δολάρια!».
Το Μέγαρο Μαξίμου, με ένα μνημειώδους χαρακτήρα non paper και αφού κατάπιε όλα τα υπόλοιπα, ανακοίνωσε ότι το ταξίδι κόστισε 22.900 ευρώ και κάτι ψιλά, που δεν είναι ακόμη γνωστά διότι αφορούν τα τέλη παραμονής στο αεροδρόμιο της Αβάνας και περιμένει τα τιμολόγια. Ιδού το πλήρες κείμενο:
«Δημοσιεύματα, που στηρίζονται σ’ έναν… πιλότο (!) που “πιλοτάρει ένα τέτοιο ακριβώς αεροσκάφος”, αναφέρουν ότι το κόστος του αεροπλάνου για το ταξίδι του Πρωθυπουργού στην Αβάνα “έφτασε τα 300.000 δολάρια!”.
Ο ένας πιλότος που “πιλοτάρει ένα τέτοιο ακριβώς αεροσκάφος” θα έπρεπε να γνωρίζει ότι το ταξίδι (καύσιμα) κόστισε 16.700 ευρώ και η διαμονή, για το σύνολο του πληρώματος, 6.200 ευρώ. Σύνολο, δηλαδή, 22.900 ευρώ!
Θα πρέπει τώρα ο ένας πιλότος που “πιλοτάρει ένα τέτοιο ακριβώς αεροσκάφος” στα έξοδα της αποστολής να συμπεριλάβει και τα της παραμονής του Gulfstream στο αεροδρόμιο της Αβάνας. Θα τον ενημερώσουμε όταν θα αποσταλούν τα σχετικά τιμολόγια από την Κούβα!».
Ας δούμε τώρα και την αλήθεια, την οποία ο… πτέραρχος Τσίπρας, κατά την πάγια τακτική του, την τοποθέτησε προσεκτικά στην κλίνη του Προκρούστη και την έφτιαξε στα μέτρα του για ευνόητους λόγους. Παρακάμπτω εντελώς το γεγονός ότι αν έμπαινε στον κόπο να ανατρέξει στο Διαδίκτυο θα διαπίστωνε ότι:
* Το μέσο κόστος ανά πτητική ώρα, όπως καθορίζεται από την Πολεμική Αεροπορία (ΦΕΚ 169/6-2-2012) είναι στα 5.200 ευρώ, άρα ακόμη και η ΠΑ, με τιμές του 2012, υπολογίζει το κόστος του πηγαινέλα στην Κούβα σε πάνω από 120.000 ευρώ, ποσό που υπερβαίνει κατά 100.000 ευρώ το “μαγειρεμένο” κόστος που δημοσιοποίησε το Μαξίμου. Αν ισχύει πάντως αυτό που υποστηρίζει το non paper του… πτεράρχου Τσίπρα, τότε είναι προφανές ότι χαράς ευαγγέλια για τους έλληνες πολίτες: με 0,8 το χιλιόμετρο που υποτίθεται ότι καίει σε κηροζίνη, συμφέρει να μετακινούνται με αυτό αντί με το σαράβαλο ΙΧ που συντηρούν, λόγω κρίσης, με νύχια και με δόντια!
* Το μέσο κόστος ενοικίασης αυτού του συγκεκριμένου τύπου αεροπλάνου που θεωρείται η Rolls Royce των ιδιωτικών αεροσκαφών ανά πτητική ώρα, όπως αναφέρουν διάφορα εξειδικευμένα sites (όπως το Private Fly, το Forbes κ.λπ.) είναι 12.000-15.000 ευρώ. Μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι, ας πούμε με την Private Fly, ένα ταξίδι στην Κούβα one way, που λένε, από το Ελευθέριος Βενιζέλος ώς το αεροδρόμιο Χοσέ Μαρτί της Αβάνας κοστίζει 120.000 ευρώ…
Στέκομαι στη… σανοαπάντηση του Μεγάρου Μαξίμου και αναφέρω ότι, εκτός από καύσιμα, το συγκεκριμένο αεροσκάφος, που αγοράστηκε το 2003 αντί 48 εκατ. δολαρίων για τις ανάγκες της τότε ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, έχει και πάγια έξοδα –fix costs τα ονομάζουν οι πιλότοι –και με βάση αυτά υπολόγισε και ο δικός μου τα 15.000 δολάρια ανά πτητική ώρα. Διότι αυτά τα fix costs, που είναι πάγιες δαπάνες για να μπορεί το αεροπλάνο να πετάει, κατανέμονται ανά πτητική ώρα του αεροσκάφους και με αυτό τον τρόπο υπολογίζεται και το κόστος της παγκοσμίως, εκτός από το Μέγαρο Μαξίμου, που προσπαθεί να θολώσει τα νερά σαν να μην κατάλαβε τι έγραφα χθες.

Ας δούμε αναλυτικά ποια είναι τα fix costs του Gulfstream, όπως με πολλή υπομονή μου περιέγραψε χθες ο δικός μου, ο οποίος, όπως προανέφερα, πετάει ένα ακριβώς ίδιου τύπου αεροσκάφος:

1. Συντήρηση. Την κάνει φυσικά η Πολεμική Αεροπορία, αλλά αν μπορεί. Υπολογίζεται μίνιμουμ σε 400.000 ευρώ ετησίως, καθώς υπάρχουν συγκεκριμένες προδιαγραφές της κατασκευάστριας εταιρείας για μέρη του αεροσκάφους (ανταλλακτικά) τα οποία έχουν ορισμένη χρονική διάρκεια ή συγκεκριμένο αριθμό ωρών πτήσεως και πρέπει να αντικαθίστανται για να αποφεύγονται οι βλάβες.

2. Εξυπηρέτηση. Το αεροσκάφος αυτό, όπως και κάθε κρατικό αεροσκάφος, για να εξυπηρετηθεί κατά τις μετακινήσεις του έχει την ανάγκη υπηρεσιών εδάφους. Η πιο γνωστή εταιρεία αυτού του είδους (που προμηθεύει το αεροσκάφος από καύσιμα μέχρι άδειες υπερπτήσεων και σχέδια πτήσης και από υπηρεσίες catering μέχρι την καθαριότητά του και τη μεταφορά βαλιτσών) ονομάζεται Universal Aviation. Το κόστος εξυπηρέτησης υπολογίζεται σε 300.000-350.000 ευρώ ετησίως. Το πόσο σημαντικό είναι το έργο που παρέχει αυτή η εταιρεία θα το περιγράψω εν ολίγοις με κάτι που συνέβη στον πρωθυπουργό Σαμαρά σε ένα ταξίδι στο Βερολίνο: είχαμε ένα υπόλοιπο απλήρωτο της τάξεως των 5.000 ευρώ. Καθηλώθηκε το πρωθυπουργικό αεροσκάφος με τον Σαμαρά μέσα, διότι δεν το ανεφοδίαζαν αν δεν εξοφλείτο προηγουμένως το υπόλοιπο!

3. Τέλη αεροδρομίων, tie down τα ονομάζουν ο δικός μου και οι πιλότοι ανά τον κόσμο. Εξαρτάται από το πόσα ταξίδια θα κάνει το αεροσκάφος και κατά τους μετριότερους υπολογισμούς, διότι οι χρεώσεις ποικίλλουν από αεροδρόμιο σε αεροδρόμιο, τια υπολογίζει σε 50.000 ευρώ.

4. Ασφάλεια αεροσκάφους. Κανένα αεροσκάφος δεν παίρνει άδεια να “σηκωθεί” αν δεν έχουν πληρωθεί τα ασφάλιστρά του. Αυτά κυμαίνονται ανάλογα με τον τύπο του αεροσκάφους και τον αριθμό των επιβαινόντων σε αυτό. Ο δικός μου θεωρεί ότι ένα μίνιμουμ ποσό ασφαλίστρων είναι τα 100.000 ευρώ.

5. Μισθοί πιλότων. Το αεροσκάφος εξυπηρετείται από 8 πιλότους, οι οποίοι εναλλάσσονται σε βάρδιες. Οι μισθοί του καθενός εξ αυτών, χωρίς τις κρατήσεις τους, υπολογίζονται στα 35.000 ευρώ –συνολικό κόστος που υπερβαίνει τα 300.000 ευρώ.

6. Εκτός έδρας πιλότων –out of base τα ονομάζουν οι πιλότοι. Αφορούν την ενδιαίτηση και τη διατροφή τους. Στο ταξίδι της Κούβας ήταν 6.200 ευρώ, αναφέρει το non paper του κυρίου πτεράρχου Τσίπρα.

7. Εκπαίδευση πιλότων. Αυτοί που χειρίζονται το αεροπλάνο, οι 8 που προανέφερα, υποχρεούνται να περνούν ανά εξάμηνο από «σχολεία» τα οποία πραγματοποιούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες, για την επικαιροποίηση του πτητικού τους πτυχίου. Με τους πιο μέτριους υπολογισμούς το ποσό που απαιτείται είναι της τάξεως των 50.000 ευρώ…

Ο πιλότος μου μού είπε ακόμη ότι το ύψος των παγίων, τα fix costs που λέγαμε (στο τέλος με βλέπω να μπαίνω σε κανένα simulator να μάθω τουλάχιστον τα βασικά) εξαρτώνται απολύτως από τον αριθμό των πτητικών ωρών που πραγματοποιεί το αεροσκάφος. Ολα τα προηγούμενα αφορούν ένα υποτυπώδες πρόγραμμα πτήσεων 100 ωρών. Αν οι πτητικές ώρες αυξάνονται στις 300, ας πούμε, το ύψος των fix costs ανεβαίνει ταχέως! Φτάνει –σύμφωνα με τους υπολογισμούς που κάνουν οι πιλότοι –τα 1.400.000 ευρώ.
Και τώρα που απαντήθηκε λεπτομερώς το non paper Μαξίμου, μήπως να μας πουν και ποιος πλήρωσε την παραμονή του συριζοτρόλ κυρίου Καραμάνη στην Αβάνα;
(Νομίζουν ότι το ξέχασα…)
Τελευταία Νέα