To KKE καταγγέλλει ότι ένα σύστημα συνακροάσεων και τηλεφωνικών υποκλοπών λειτουργεί εις βάρος διαφόρων κομμάτων.
Και το ΚΚΕ είναι σοβαρό κόμμα. Δεν μιλάει χωρίς να ξέρει τι λέει.
Ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης συνδέει ευθέως αυτό το σύστημα όχι με μυστικές υπηρεσίες αλλά με ακροδεξιούς εκδότες του Διαδικτύου που υποστηρίζουν την κυβέρνηση.
Παλαιότερα είχε κατονομάσει συγκεκριμένα πρόσωπα και σάιτ που κάνουν αυτή τη δουλειά.
Η Φώφη Γεννηματά και ο Γιώργος Παπανδρέου καταγγέλλουν μια συκοφαντική εκστρατεία εναντίον τους, την ευθύνη της οποίας αποδίδουν ονομαστικά στο Μαξίμου και τον Πρωθυπουργό.
Το Μαξίμου όχι μόνο δεν συγκινείται, όχι μόνο δεν συντάσσεται με την καταγγελία της συκοφαντίας, αλλά περίπου τους εγκαλεί που αντιδρούν και δεν δέχονται τον… έλεγχο!
Καθημερινά έρχονται στο φως αποκαλύψεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση διατηρούσαν και διατηρούν έμμισθο στρατό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να σπιλώνουν τους αντιπάλους τους.
Τους ταΐζουν στα υπόγεια του Μαξίμου, ενίοτε τους ανταμείβουν και με εκπομπές στη δημόσια τηλεόραση.
Ποτέ άλλοτε στη σύγχρονη Ιστορία δεν υπήρξε κυβέρνηση τόσο σφιχταγκαλιασμένη με έναν εκδοτικό και δημοσιογραφικό υπόκοσμο. Εναν υπόκοσμο πρόθυμο να υιοθετήσει κάθε μέθοδο και κάθε μεθόδευση για να εκτελέσει τα συμβόλαια που του ανατίθενται. Με το αζημίωτο.
Ποιος έχει ξεχάσει την περίπτωση των προσωπικών μέιλ ενός ανώτατου δικαστή που «διέρρευσαν» συμπτωματικά όταν εκδικαζόταν η υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Η ωμή αλήθεια είναι ότι στο όνομα του αγώνα κατά του συστήματος και της διαπλοκής, η Αριστερά έχει πέσει στα χέρια του υποκόσμου.
Κι έτσι το «ηθικό πλεονέκτημά» της βουλιάζει καθημερινά σε έναν βούρκο συκοφαντίας, σιχαμάρας κι αθλιότητας. Διεκδικεί ξετσίπωτα το δικαίωμα να αναγορεύει την αλητεία σε δημοσιογραφικό προσόν ή σε πολιτικό αντίλογο.
Τα φαινόμενα αυτά είχαν εκδηλωθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη στην αντιπολίτευση.
Τα ταξίδια στη Βενεζουέλα, οι υπόγειες συμφωνίες με αμφιλεγόμενους επιχειρηματίες κι εκδότες, οι λίστες, οι συκοφαντικές εκστρατείες, τα προσωπικά υβρεολόγια, όλα έδειχναν ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονται να υπηρετήσουν τη φωτεινή πλευρά της πολιτικής. Εδειχναν την έφεση στον υπόνομο.
Τώρα όμως έχουν ενταθεί. Αφενός επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στα χέρια του τη δύναμη του κράτους κι αφετέρου επειδή η κυβέρνηση προσπαθεί με αγωνία να γαντζωθεί στην εξουσία που φεύγει.
Εκεί επάνω χάνει κάθε μέτρο, κάθε όριο και κάθε ενδοιασμό.
Παρακολουθούμε το θέαμα μιας αλαφιασμένης κι απελπισμένης κυβέρνησης που αγωνίζεται με νύχια και με δόντια να μην πέσει. Και γι’ αυτό το πιθανότερο είναι ότι θα βουλιάξει.