Το αφτί της κυβέρνησης τραβούν οι δανειστές για τον ΔΕΣΦΑ ζητώντας εδώ και τώρα λύση στο αδιέξοδο τόσο για τη μαύρη τρύπα στα έσοδα όσο και γιατί μπλοκάρει μια σειρά από νέους διαγωνισμούς. Δύο από τις παράπλευρες απώλειες του ναυαγίου είναι ότι συμπαρασύρει χρονικά προς τα πίσω την έναρξη δύο άλλων ιδιωτικοποιήσεων που συνδέονται άρρηκτα μαζί του, της ΔΕΠΑ (65%) και των ΕΛΠΕ (35%).
Και αυτό καθώς ο ΔΕΣΦΑ είναι 100% θυγατρική της ΔΕΠΑ, της οποίας όμως τα ΕΛΠΕ κατέχουν το 35%, άρα και το 35% του ΔΕΣΦΑ. Δεν έχει νόημα αν δεν ξεκαθαρίσει πρώτα τι μέλλει γενέσθαι με τον ΔΕΣΦΑ να βγει διαγωνισμός για τη ΔΕΠΑ, όπως λένε άνθρωποι του χώρου, καθώς ουδείς θα μπορεί να αποτιμήσει τι ακριβώς ιδιωτικοποιείται. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με το 35% των ΕΛΠΕ –κατέχουν το 35% του ΔΕΣΦΑ –και που λογικά θα έβγαινε προς πώληση αμέσως μόλις τελείωνε η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ.
Οι δανειστές γνωρίζουν τις εμπλοκές αυτές. Και έθεσαν το θέμα τόσο στην τηλεδιάσκεψη του Σαββάτου με την ελληνική πλευρά όσο και χθες, προκρίνοντας σύμφωνα με τις πληροφορίες τη συνέχιση του διαγωνισμού και όχι την επαναπροκήρυξη νέου, προκειμένου να επισπευσθούν οι διαδικασίες. Πρόκειται για λύση που ακροβατεί στο όριο της νομιμότητας. Εντούτοις οι Βρυξέλλες θεωρούν ότι, επειδή στον διαγωνισμό του 2013 ο μοναδικός ενδιαφερόμενος ήταν η SOCAR, δεν θα υπάρξει δικαστική εμπλοκή.
Αν αντίθετα κριθεί ότι πρέπει να προκηρυχθεί νέος διαγωνισμός, στην καλύτερη περίπτωση, και εφόσον γίνει με διαδικασίες fast track α λα ΑΔΜΗΕ, θα χρειαστεί για να καρποφορήσει πέντε έξι μήνες.