Η ουρά του Διαβόλου κρύβεται στις συμπτώσεις. Ενα μικρό παράδειγμα: ο ηγέτης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας Πάπας Ιωάννης ΙΒ’ και ο Αττίλας ο Ούννος πέθαναν ενώ έκαναν σεξ. Για τον δεύτερο η φήμη θέλει να υπέστη ρινορραγία στο νυφικό κρεβάτι μη αντέχοντας τη χειμαρρώδη λίμπιντο της καλλονής συζύγου του Ιντιλκο.
Οι δύο έντονες προσωπικότητες έζησαν διαφορετικές εποχές και οι τίτλοι που τους ακολουθούν δημιουργούν την άβυσσο που τους χωρίζει. Στην πραγματικότητα, η ζωή που έζησαν έχει περισσότερα κοινά στοιχεία –απληστία, διαφθορά, ανηθικότητα –παρά διαφορές. Ωστόσο ένας επίσκοπος της Ρώμης δεν μπορεί ποτέ να ταυτιστεί με τη «μάστιγα του Θεού».
Οι διαχωριστικές γραμμές, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν, πρέπει να εφευρίσκονται ώστε τα πλήθη να μπορούν να αλαλάζουν χωρίς τύψεις.
Πώς θα πεις, για παράδειγμα, σε έναν παοκτσή παράγοντα πως η συμπεριφορά του απέναντι στους παίκτες της ομάδας του είναι ίδια και απαράλλαχτη με αυτή που επιφύλαξε ο πράσινος ομότιτλός του;
«Μάντρωμα» για τους τριφυλλοφόρους ύστερα από γκέλα, «μάντρωμα» και για τους Αετούς.
Ισως να σκεφτείτε πως οι δύο σύλλογοι έχουν μακρινή συγγένεια και δικαιολογούνται. Για όσους δεν το γνωρίζουν, το πρώτο έμβλημα του ΠΑΟΚ ήταν ένα πράσινο τετράφυλλο τριφύλλι που το αγκάλιαζε ένα πέταλο. Τελικά, το αίμα νερό δεν γίνεται.