The Αmerican way

«Αμερικανικό ειδύλλιο»: «Τον εαυτό σου τον φαντάζεσαι μόνο να παίζει μπάλα, να φτιάχνει γάντια και να παντρεύεται τη Μις Αμερική. Εκεί έξω με τη Μις Αμερική, να ζείτε μες στη σιωπή και την αποβλάκωση. Εκεί έξω, να το παίζετε τυπικοί λευκοί προτεστάντες, μια σκατο-Ιρλανδεζούλα από τα ντοκ του λιμανιού του Ελίζαμπεθ κι ένας κωλο-Εβραίος από το Λύκειο του Γουικουέικ. Οι αγελάδες. Η κοινωνία των αγελάδων. Η παλιά Αμερική της περιόδου των αποικιών. Και συ νόμισες πως αυτή η πρόσοψη δεν θα είχε κανένα κόστος». Το απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Φίλιπ Ροθ θέτει τα όρια του μύθου και ο Γιούαν ΜακΓκρέγκορ που αποφασίζει να το διασκευάσει κινηματογραφικά στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο αποδεικνύεται ικανότατος αφηγητής, κρατώντας για τον εαυτό του τον πρώτο ρόλο (το καστ συμπληρώνουν ιδανικά οι Τζένιφερ Κόνελι και Ντακότα Φάνινγκ). Εδώ, μια οικογένεια παρακολουθεί τη φαινομενικά ειδυλλιακή ζωή της να γκρεμίζεται από την κοινωνική και πολιτική αναταραχή της δεκαετίας του ’60, όταν η μοναχοκόρη τους εξαφανίζεται έχοντας κατηγορηθεί για τρομοκρατικές δράσεις. Και ο ΜακΓκρέγκορ παρακολουθεί (πολλές φορές από «ακαδημαϊκή» απόσταση είναι η αλήθεια) αυτή τη κατάδυση στη γηγενή αμερικανική παραφροσύνη. Το δε φινάλε, υπέροχα φιλμαρισμένο.

Βαθµοί: 6

Οι θεοί του χρήματος και των ανθρώπων

«Οι εξομολογήσεις»: Κατά τη διάρκεια μιας συνόδου του G8, λίγο πριν βάλει την υπογραφή του σε μια συμφωνία που θα κρίνει το μέλλον του κόσμου, ο πρόεδρος του ΔΝΤ βρίσκεται νεκρός στο δωμάτιό του. Ο μόνος που γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη είναι ένας αινιγματικός μοναχός, ο οποίος όμως βρέθηκε εκεί για να εξομολογήσει τον πρώτο. Ο Ρομπέρτο Αντο του «Ζήτω η Ελευθερία» αγκαζάρει τον Τόνι Σερβίλο, τον τοποθετεί απέναντι από τον Ντανιέλ Οτέιγ (τι συνάντηση!) και ξεκινά ένα παιχνίδι με τον χρόνο όπου η επιδέξια αφήγηση συνοδεύει όλα τα ερωτήματα που εγείρουν οι αναμενόμενες συγκρούσεις. Φιλμογραφημένο σε εντυπωσιακό σινεμασκόπ, με τους Μόριτς Μπλάιμπτραου, Λάμπερτ Γουίλσον και Κόνι Νίλσεν να συμπληρώνουν ένα πραγματικά «διεθνές» καστ, μοιάζει να στήνει μικρές παγίδες στην οικουμενικότητα της ιστορίας, είναι οι ερμηνείες όμως που το «κρατούν» στη θέση του.

Βαθμοί: 6

Αβολο!

«Creepy»: Πρώην ιδιωτικός ντετέκτιβ που ερευνά την άλυτη υπόθεση μιας αγνοούμενης οικογένειας μετακομίζει σε νέο σπίτι μαζί με τη γυναίκα του. Ο καινούργιος τους γείτονας όμως μοιάζει σοβαρά διαταραγμένος. Εχουμε δει πολλά φιλμ όπου η «απειλή» του ξένου διαταράσσει την οικογενειακή συνοχή, ο Κιγιόσι Κουροσάουα όμως υπομονεύει εντέχνως τον θεσμό αλλά και όλες τις κοινωνικές δομές που τον θεμελιώνουν. Και το κάνει αμπαλάροντας την κριτική του με γενναίες δόσεις νοσηρού τρόμου. Ας είστε προσεκτικοί λοιπόν: Η ταινία απευθύνεται σε ένα, ας πούμε, «προετοιμασμένο» κοινό.

Βαθμοί: 6

Κι όμως, ρηχό
«Η Οδύσσεια»: Απίστευτο που τόσα χρόνια δεν είχε στηθεί μια φιλμική βιογραφία του Ζακ Κουστό: Ο Λάμπερτ Γουίλσον είναι σχεδόν φτυστός ανά φάσεις, το παράδοξο όμως είναι πως το φιλμ δείχνει να ενδιαφέρεται περισσότερο για την αθέατη όψη του παιδικού μας ήρωα, που και πάλι όμως απεικονίζεται μάλλον απλοϊκά. Παραδόξως, οι μαγικές στιγμές της εξερεύνησης αδυνατούν να μας κερδίσουν, ίσως επειδή η εμφανέστατα ψηφιακή τους επεξεργασία θέτει και τα όρια στη ματιά μας. Στοπ-καρέ στην Οντρεϊ Τοτού, που δεν την έχω δει πουθενά καλύτερη απ’ ό,τι εδώ.

Βαθµοί: 5

Τελευταία Νέα