Οι Κυκλάδες την εποχή που χτίζονταν οι Πυραμίδες

Οταν εκείνη –μια εγκυμονούσα σε ένα από τα άνυδρα νησιά του Αιγαίου –αντίκριζε τον τεχνίτη που σκάλιζε στο μάρμαρο τη μορφή της πριν από 5.000 χρόνια, στην Εγγύς Ανατολή γεννιόταν η σφηνοειδής γραφή. Και στην άλλη πλευρά του πελάγους έμπαιναν τα θεμέλια της πόλης που έμελλε να καταστραφεί με αφορμή μια γυναίκα, την Ωραία Ελένη, και να κατακτήσει την αιωνιότητα μέσα από τα έπη του Ομήρου: της Τροίας. Ιστορίες που γράφηκαν χιλιάδες χρόνια πριν, όχι με λέξεις, αλλά πάνω στα καθημερινά αντικείμενα των ανθρώπων που τις έζησαν. Και οι οποίες φέρνουν συγκεντρωμένες στην Αθήνα τού σήμερα τα βιώματα, τις εμπειρίες, τις συνήθειες και την καθημερινότητα όσων έζησαν στο προϊστορικό Αιγαίο κατά την πρώιμη εποχή του χαλκού (3200-2000 π.Χ.). Αφορμή δεν είναι άλλη από τη μικρή αλλά ατμοσφαιρική επετειακή έκθεση του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, που οργανώθηκε με αφορμή τα 30ά του γενέθλια, υπό την επιμέλεια του διευθυντή του, καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας Νίκου Σταμπολίδη.

Τι συνέβαινε λοιπόν στα νησιά του Αιγαίου την εποχή που οι Αιγύπτιοι έχτιζαν τις πρώτες τους πυραμίδες στην Γκίζα; Περισσότερα από 190 αντικείμενα από τη συλλογή του μουσείου κι από εκείνα των Νάξου, Απειράνθου, Σύρου, Πάρου, Εθνικού Αρχαιολογικού και Κανελλοπούλου έχουν συγκεντρωθεί στον εκθεσιακό χώρο που παραπέμπει στο σκοτεινό παρελθόν, με τις μεγάλες προθήκες να οδηγούν συνειρμικά σε φωτεινές στιγμές της Ιστορίας για να αποκαλύψουν όσα δεν έφτασαν σε μας με τη γραφή.