Οταν τον Μάρτιο του 2014 ο Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωνε το πακέτο των 500 εκατ. ευρώ για τους ενστόλους και τους πολίτες που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση, η κυβερνητική φθορά του είχε αρχίσει ήδη. Και αποτυπώθηκε αρχικά στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, δύο μήνες μετά. Είναι καλό το δώρο κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο για εκατοντάδες χιλιάδες μικροσυνταξιούχους, αλλά δεν πρόκειται να αλλάξει τη δυναμική των εισοδημάτων τους. Ούτε την πολιτική τους συμπεριφορά απέναντι στο κυβερνών κόμμα. Η περικοπή του ΕΚΑΣ, άλλωστε, αφορά ένα μηναίο εισόδημα. Το δώρο Χριστουγέννων ξοδεύεται άπαξ.

Αν κάτι προσφέρει το έξτρα χριστουγεννιάτικο βοήθημα που μοίρασε –χωρίς να το συμφωνήσει με τους ξένους –ο Πρωθυπουργός, είναι ένα θετικό αφήγημα στους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που θα επιστρέψουν στις περιφέρειές τους με ένα επιχείρημα συμβατό με τη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ. Στην κυβερνητική σύσκεψη της εβδομάδας έγινε η διαπίστωση ότι τα μέτρα για το χρέος, με ορίζοντα το 2060, δεν πουλάνε ακριβώς το στόρι που θέλει να παρουσιάσει η κυβερνητική προπαγάνδα. Ούτε εξυπηρετούν τις κυβερνητικές προσδοκίες, την «Ιθάκη» που πολλάκις είχε περιγράψει ο Πρωθυπουργός όλο τον τελευταίο χρόνο. Το δώρο στους συνταξιούχους κατάφερε επίσης να αλλάξει κάπως την ατζέντα στη μάχη του προϋπολογισμού, που θα κορυφωθεί σήμερα στη Βουλή. Τι δηλαδή να βγει να υπερασπίσει ο κυβερνητικός βουλευτής; Τα αδιέξοδα της διαπραγμάτευσης ή το πρωτογενές πλεόνασμα του 1,75%;

Με τη διαπραγμάτευση όμως ανοιχτή και την πρώτη αξιολόγηση μετατεθειμένη για τον Ιανουάριο, η κυβέρνηση στήνει εκ νέου ένα σκηνικό δραματοποίησης αλλά και προεκλογικής ετοιμότητας. Ετσι διαβάζει τις προεκλογικές εξαγγελίες η πολιτική αγορά. Με το ζήτημα των εργασιακών όμως ανοιχτό και με το ΔΝΤ να απαιτεί επιπλέον μέτρα για να συναινέσει στα υψηλά πλεονάσματα που ζητούν οι Γερμανοί, η κυβέρνηση δημιουργεί ακόμη ένα πεδίο σύγκρουσης με τους δανειστές. Σε μια περίοδο που υποτίθεται ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να κλείσει και όχι να ανοίγει τα μέτωπα. Ενώ με κάθε ευκαιρία στέλνει μηνύματα υπονόμευσης του προγράμματος, εντός και εκτός. Καμία ένδειξη δηλαδή στοχοπροσήλωσης ούτε ιδιοκτησίας των μεταρρυθμίσεων.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι δεν φοβάται τις ρήξεις. Ούτε τις εκλογές. Από την άλλη, αρέσκεται να δημιουργεί συνθήκες πόλωσης και δραματοποίησης, πριν φτάσει σε οριακό σημείο και αναγκάσει την Κοινοβουλευτική του Ομάδα ή τη Βουλή να ψηφίσει μέτρα στο παρά 1′. Οσο όμως η διαπραγμάτευση οδηγείται σε αδιέξοδα και όσο παρατείνεται η αβεβαιότητα, το οικονομικό κλίμα δεν βελτιώνεται. Και δυστυχώς στην Ευρώπη, κατά τη διάρκεια του προεκλογικού 2017, δεν προβλέπονται χριστουγεννιάτικα δώρα.