Οι σχέσεις στον ομαδικό αθλητισμό είναι σχέσεις πάθους. Κυρίως εκείνες στις οποίες στον έναν πόλο βρίσκονται οι οπαδοί. Κάθε ομάδας. Ως σχέσεις πάθους, ως σχέσεις που χαρακτηρίζονται από παράφορη αγάπη, μοιάζουν και έχουν χαρακτηριστικά όμοια με τις σχέσεις έρωτα.

Συμβαίνει συχνά στη ζωή το μίσος ανάμεσα σε δύο ανθρώπους να καταλήγει σε ακατανίκητη αγάπη και τούμπαλιν. Η παθιασμένη αγάπη να γίνεται ανείπωτο μίσος. Το ίδιο συμβαίνει και στα γήπεδα με παίκτες που λατρεύονται ως θεοί και εν μια νυκτί γίνονται αποδιοπομπαίοι τράγοι.

Σε αυτήν την ιδιαίτερη σχέση καθοριστικό ρόλο στην έντασή της, τόσο στα καλά όσο και τα άσχημα, παίζει το φλερτ με την κερκίδα και τους πιστούς θαμώνες της. Το κοινώς λεγόμενο οπαδιλίκι, που είτε πωλούν είτε βγάζουν αυθορμήτως οι ήρωες των αγωνιστικών χώρων. Αρχικά, δίνει πόντους. Ο παίκτης «ψηλώνει», καθώς βρίσκεται στους… ώμους των οπαδών. Νιώθει ισχυρός διότι έχει πλάτη γερή. Η φωνή του μοιάζει να είναι η ιαχή χιλιάδων ατόμων αφού ταυτίζεται και εκφράζει όσους βρίσκονται στα κάγκελα.

Τίποτα όμως δεν διαρκεί αιώνια και τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο. Ειδικά αν τα αποτελέσματα δεν ευνοούν, η φθορά σε αυτήν την ιδιότυπη σχέση είναι έντονη και η κατάσταση αλλάζει. Μια ανάλογη περίπτωση είναι αυτή του Γιώργου Τζαβέλλα, που από την πρώτη ημέρα που πάτησε το πόδι του στην Τούμπα, τη σεζόν 2013-14, έμοιαζε σαν ένα μέλος της Θύρας 4 με θέση στην ενδεκάδα του ΠΑΟΚ. Τρία χρόνια αργότερα, για δεύτερη φορά, ο 29χρονος διεθνής εξορίστηκε στη β’ ομάδα του Δικεφάλου και παρότι προσφάτως ανανέωσε το συμβόλαιό του για ακόμη τρία χρόνια, φαίνεται πως δύσκολα θα βρει ξανά θέση στην πρώτη ομάδα.

Στην ίδια μοίρα βρίσκεται στην ΑΕΚ και ο Χρήστος Αραβίδης, που τα πέτρινα χρόνια των Κιτρινόμαυρων ήταν η προσωποποίηση του «Ερχόμαστε», που αποτελούσε το σλόγκαν αισιοδοξίας της ομάδας. Αν και η απόκτησή του δεν ενθουσίασε τον κόσμο της ΑΕΚ, ο επίσης 29 χρόνων επιθετικός έγινε ο αγαπημένος «Αραβας» της Ορίτζιναλ. Οποτε έμπαινε στο χορτάρι έβγαζε τα κάστανα από τη φωτιά και έγινε ο ηγέτης-σκόρερ της ομάδας του Τραϊανού Δέλλα. Πέρασε στο πάνθεον των παικτών της ΑΕΚ ως ένας από τους 15 που έχουν σκοράρει στο Γεώργιος Καραϊσκάκης εναντίον του Ολυμπιακού και αποθεώθηκε επειδή έδειξε τη φανέλα με το 21, που προφανώς επέλεξε για χάρη της Θύρας 21 (το έκανε και σχέδιο στο κεφάλι του σε ένα extreme κούρεμά του), όσο και όταν με σπασμένα δόντια σήκωσε το Κύπελλο Ελλάδας στη νίκη της ΑΕΚ επί του Ολυμπιακού.

Παρότι για τη Θύρα 21 ο «Αραβας» αντιμετωπίστηκε ως «ένας από εμάς», η δυσαρέσκεια που έβγαλε στην περιβόητη ανάρτηση στο facebook τον έφερε σε δυσμένεια τόσο απέναντι στη διοίκηση όσο και στον κόσμο. Λατρεύτηκε από τον κόσμο, φρόντισε να ανταποδώσει την αγάπη με πράγματα που άρεσαν στους οπαδούς, αλλά αυτό δεν έπαιξε ρόλο στην κρίσιμη στιγμή.

Το μήνυμα του Αραβίδη

«Προτιμώ τα παιχνίδια που γίνονται μέσα στο γήπεδο. Οχι αυτά που γίνονται πίσω από την πλάτη μου. Η πιο μεγάλη τέχνη είναι: Να ξέρεις να αποχωρείς την κατάλληλη στιγμή. Και συνήθως η έξοδος, βρίσκεται εκεί που ήταν η είσοδος» έγραψε στο facebook ο Χρήστος Αραβίδης, συμπληρώνοντας στα αγγλικά: «Πιο δυνατός απ’ ό,τι νομίζεις». Η ανάρτηση διεγράφη από τον επιθετικό της ΑΕΚ λίγες ώρες αργότερα, η δυσαρέσκεια όμως μάλλον δεν διεγράφη ποτέ…

Τελευταία Νέα