Αν λαχταράς τα Χριστούγεννα, μπορεί και να έρθουν νωρίτερα λέει –σε ελεύθερη ελληνική απόδοση –μια γαλλική παροιμία. Υπό την έννοια αυτή, ο διακαής πόθος των κυβερνώντων να δουν τους δανειστές να συγκρούονται φαίνεται να έχει πρώιμο αποτέλεσμα.

Το δείχνει ο οξύς προφορικός σχολιασμός από την εκπρόσωπο της Κομισιόν Μπράιτχαρτ των γραπτών επιδόσεων στην μπλογκόσφαιρα των Τόμσεν και Ομπστφελντ του ΔΝΤ. Η αλήθεια είναι ότι η παρέμβαση των τελευταίων είχε προφανή στόχο να λειτουργήσει ως πολιτικό τετελεσμένο και μάλιστα ενώ εκκρεμεί η αξιολόγηση, αλλά και πολιτικές συναντήσεις κορυφής, όπως το τραπέζι Μέρκελ – Τσίπρα την Παρασκευή.

Η Κομισιόν ποτέ δεν ήθελε το ΔΝΤ –που το επέβαλαν το 2010 οι Γερμανοί. Και ώς τώρα δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι το Βερολίνο έχει αλλάξει στάση. Ακόμη χειρότερα: έχει αλλάξει η κυβέρνηση στις ΗΠΑ και δεν υπάρχουν πια οι άνθρωποι του Ομπάμα για να βάζουν φρένο στο Ταμείο. Η αντίδραση εκ Βρυξελλών υποδηλώνει ακριβώς αυτό: ότι το ΔΝΤ εμφανίζεται πλέον χειραφετημένο. Κάτι που δεν είναι άσχετο και με το ότι απέρχεται ο φιλέλλην πρόεδρος Ολάντ.

Συνεπώς δεν είναι βέβαιο ότι η πλαγιομετωπική Κομισιόν – ΔΝΤ αρκεί για να σπάσει ο κλοιός γύρω από την κυβέρνηση, η οποία νόμιζε ότι θα παλέψει για το χρέος και πολιορκείται για να πάρει σκληρά μέτρα. Κάτι που δεν θα συνέβαινε αν είχε κινηθεί γρήγορα και συγκροτημένα αμέσως μετά τις εκλογές του 2015, αντί να χάσει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ενάμιση χρόνο, ευρισκόμενη πλέον έκθετη ενώπιον μιας διαφορετικής πολιτικής συγκυρίας.

Τελευταία Νέα