Μικρο-οικονομικός

Χριστουγεννιάτικο θρίλερ στην Πειραιώς

Θρίλερ μεγάλης διάρκειας η επιλογή διευθύνοντος συμβούλου στην Τράπεζα Πειραιώς. Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) πέταξε προχθές το μπαλάκι στο Διοικητικό Συμβούλιο να αποφασίσει το συντομότερο δυνατόν. Η λίστα πάντως των υποψηφίων είναι «μαγική εικόνα» και αλλάζει συνεχώς. Τα μαχαίρια που έχουν βγει στο τρίγωνο Πειραιώς – ΤΧΣ – Φρανκφούρτη (SSM – Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός) και τα παρακλάδια του (ομάδες Πόλσον και Σάλλα, κυβέρνηση, Τράπεζα της Ελλάδος) κόβουν κεφάλια, αν και ορισμένα ξαναφυτρώνουν…

Στην τελική ευθεία ίσως εμφανιστεί και το όνομα του Νίκου Καραμούζη, μου λένε οι πηγές μου, παρότι αυτό μάλλον δεν θα συμβεί προτού είναι απολύτως σίγουρο ότι ο σημερινός πρόεδρος της Eurobank θα είναι και η τελική επιλογή, με ευρεία μάλιστα συναίνεση. Για να δούμε.

Ο Γιώργος,ο Ευκλείδης καιο (ανοιχτοχέρης) Φραγκίσκος…

Τρεις εναντίον ενός, δεν θα το έλεγα. Δύο εντελώς απέναντι και ένας σε ρόλο ισορροπιστή είναι μάλλον πιο ακριβές.

Το σκηνικό παίχτηκε στο Μαξίμου. Λίγες μέρες πριν ο Πρωθυπουργός ανακοινώσει το κοινωνικό μέρισμα των 617 εκατ. ευρώ.

Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης ήταν αυτός ο οποίος, κατά το κοινώς λεγόμενο, είχε τα καβούρια στην τσέπη. Οχι λόγω τσιγκουνιάς. Ηθελε να είναι «μετρημένος», λένε οι πηγές μου, για να μην ανοίξει μέτωπο με τους δανειστές. Από την αρχή άλλωστε, αναφέρουν συνομιλητές του, περιέγραφε κάτι «μικρό και ασφαλές».

Αλλο να δώσεις 300 εκατ. ευρώ κοινωνικό μέρισμα, άλλο 617 εκατομμύρια. Επεσε όμως σε τοίχο.

Απέναντι ήταν αρχικά ο γενικός γραμματέας Δημοσιονομικής Πολιτικής Φραγκίσκος Κουτεντάκης, ο οποίος επέμενε –κατά τις ίδιες πηγές –ότι η υπέρβαση του πρωτογενούς πλεονάσματος θα είναι πολλαπλάσια ακόμα και σε σχέση με τις προβλέψεις του προϋπολογισμού, επομένως υπάρχουν τα περιθώρια για διανομή μεγάλου μποναμά.

Στη γραμμή αυτή φέρεται να εντάχθηκε και ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, ενώ ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης κράτησε τελικά ουδέτερη στάση.

Δεν χρειάζεται να σας πω ποια γραμμή επικράτησε στη συγκεκριμένη σύσκεψη. Ούτε βέβαια τη συνέχεια. Αναρωτιέμαι όμως αν και με 300 εκατ. ευρώ το «κακό χέρι του Σόιμπλε», που είπε και ο Πιτέλα, δεν θα έβγαινε και πάλι στο προσκήνιο.

…και εναλλακτικά σενάρια στο παρασκήνιο

Αφού έγινε ό,τι έγινε, μετά τις ανακοινώσεις δεν ξέρω αν ο Χουλιαράκης είπε «εγώ σας τα έλεγα», έμαθα όμως ότι σε μια προσπάθεια να βρεθεί φως στο τούνελ εξετάστηκε ακόμα και το σενάριο η διανομή του κοινωνικού μερίσματος να αναχθεί στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα του 2015. Διότι το μέρισμα που ανακοινώθηκε ήταν με βάση το προσδοκώμενο αποτέλεσμα του 2016, χωρίς να έχει κλείσει το έτος και χωρίς να έχει μπει η βούλα της Eurostat στο αποτέλεσμα.

Το πρόβλημα στο συγκεκριμένο σενάριο ήταν ότι τα λεφτά παραήταν λίγα. Θυμάστε ίσως ότι αρχικά η κυβέρνηση πανηγύρισε πρωτογενές πλεόνασμα 0,7% του ΑΕΠ, όταν ο στόχος του Μνημονίου ήταν έλλειμμα 0,25%. Στη συνέχεια όμως ήρθε η Eurostat τον περασμένο Οκτώβριο και ισοπέδωσε το πλεόνασμα στο 0,2% του ΑΕΠ. Πάλι, θα μου πείτε, υπήρχε υπέρβαση. Αλλά από αυτή την υπέρβαση η κυβέρνηση θα μπορούσε να διανείμει μόνο το ένα τρίτο, όπως όριζε το προηγούμενο Μνημόνιο, δηλαδή κοντά στα 200 εκατ. ευρώ. Και τα 200 εκατ. ευρώ κοινωνικό πακέτο δεν τα λες. Ιδίως όταν ετοιμάζεσαι να κόψεις 430 εκατομμύρια ευρώ από το ΕΚΑΣ.

Τα αεροδρόμια αυτά ποιοςθα τα πάρει;

Δεν είναι μόνο τα 14 αεροδρόμια που παραχωρήθηκαν. Αντίστοιχο ενδιαφέρον υπάρχει και για άλλα τρία, της Καλαμάτας (κοντά στο ξενοδοχείο Costa Navarino) καθώς επίσης της Πάρου και της Χίου. Τα τρία αυτά είναι τα μοναδικά που συγκεντρώνουν επενδυτικό ενδιαφέρον ανάμεσα στα υπόλοιπα 23 που έχουν απομείνει στο κράτος, γι’ αυτό και μαθαίνω ότι δεν θα μεταφερθούν στο Υπερταμείο. Στο ΤΑΙΠΕΔ πάντως είχαν την Πέμπτη συνεδρίαση για την τύχη των 23 αεροδρομίων και εξετάστηκαν, όπως μαθαίνω, διάφορα σενάρια. Πηγές με γνώσεις της κατάστασης εκτιμούν ότι μπορούν τα τρία αυτά αεροδρόμια να λειτουργήσουν ως αεροδρόμια – «μπουτίκ» κατά το πρότυπο που θα εφαρμόσει στους αεροσταθμούς της Μυκόνου και της Σαντορίνης η κοινοπραξία Fraport – Slentel. Να έκλεινε και η συμφωνία με τους Γερμανούς στην ώρα της. Θα ήταν το καλύτερο χριστουεγννιάτικο δώρο για τη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ στη μεταβατική μετά Πιτσιόρλα εποχή.