Πώληση μονάδων και ορυχείων «φέρνει» η καταδίκη της ΔΕΗ από το Ευρωδικαστήριο για κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης της στην αγορά του λιγνίτη, προκαλώντας έναν νέο πονοκέφαλο για την κυβέρνηση.
Στην πράξη η εξέλιξη υποβαθμίζει τη μνημονιακή υποχρέωση να ανοίξει η αγορά μέσω των δημοπρασιών πώλησης ρεύματος. Κι αυτό καθώς μετά την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου το ζητούμενο δεν είναι πλέον η πρόσβαση τρίτων σε παραγόμενη από λιγνίτη ενέργεια, αλλά στον ίδιο τον λιγνίτη, δηλαδή σε μονάδες και ορυχεία.
Δεν είναι τυχαίο ότι το θέμα συζητήθηκε κατά τη χθεσινή συνάντηση του υπ. Ενέργειας Γιώργου Σταθάκη με τους δανειστές, όπου και οι δύο πλευρές φαίνεται να αντιλαμβάνονται ότι μετά την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου το ζητούμενο δεν είναι η εφαρμογή των δημοπρασιών πώλησης ρεύματος, αλλά πιθανότατα η λήψη πιο δύσκολων για τη ΔΕΗ μέτρων.
Χθες το Ευρωδικαστήριο απέρριψε την αίτηση της ΔΕΗ κατά της απόφασης της Κομισιόν για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης της εταιρείας στην αγορά του λιγνίτη.
Το θέμα της καταδίκης της ΔΕΗ επειδή μονοπωλεί τον λιγνίτη σέρνεται από το 2008 και μαζί με το υποχρεωτικό άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού αποτελούν εδώ και χρόνια τις δύο μεγαλύτερες εκρεμμότητες για την επιχείρηση. Σε αυτές ακριβώς τις εκρεμμότητες ήταν που έδινε λύση η πρόταση της Μικρής ΔΕΗ. Αφενός ο επενδυτής θα αποκτούσε πρόσβαση σε ορυχεία και λιγνιτικές μονάδες, αφετέρου έπαιρνε «προίκα» και σημαντικό αριθμό πελατών της ΔΕΗ, άρα έτσι άνοιγε η αγορά λιανικής δίχως την ανάγκη των δημοπρασιών ΝΟΜΕ. Το κυριότερο όμως είναι ότι αν το μείγμα των μονάδων διαμορφωνόταν με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνει ελκυστικό, η Μικρή ΔΕΗ θα πωλούνταν και η ΔΕΗ θα έβαζε στο ταμείο φρέσκο χρήμα, κάτι που δεν θα συμβεί με τις δημοπρασίες.
