Αναζητώντας τον Τσέχοφ

Ως μια εξέλιξη της περσινής παράστασης «Τσέχοφ», που ήταν βασισμένη στο έργο και τη ζωή του κορυφαίου θεατρικού συγγραφέα, ο Δημήτρης Μυλωνάς σκηνοθετεί αυτή την περίοδο τις «Τρεις αδελφές». Μια αναζήτηση και μελέτη επί σκηνής του Αντον Τσέχοφ. «Με στόχο να φτιαχτεί μια ομάδα ηθοποιών, αποφάσισα ότι το καλύτερο υλικό για να μπορεί να δοκιμαστεί είναι ο Τσέχοφ» λέει ο σκηνοθέτης. «Το υλικό αυτού του συγγραφέα είναι βούτυρο στο ψωμί για τον καλλιτέχνη και τον καλό ηθοποιό, με την έννοια ότι έχει πάρα πολλές δυνατότητες. Τον αναγκάζει να ξεπεράσει τον εαυτό του, τα εκφραστικά του μέσα, ένα υλικό που απαιτεί ψυχοσωματική συμμετοχή στο έπακρο. Οπότε η ενασχόληση με αυτό το τεράστιο σύμπαν που λέγεται Τσέχοφ έχει να κάνει και με τη δημιουργία αυτής της ομάδας ηθοποιών, ώστε να μπορεί να αποκτηθεί αργότερα μέσω των παραστάσεων ένας κοινός κώδικας και μια επικοινωνία εντός και εκτός σκηνής. Πέρυσι ασχοληθήκαμε με τα διηγήματα και τις νουβέλες του Τσέχοφ, για να μπορούμε να πειραματιστούμε και να μην υπάρχει το άγχος του θεατρικού έργου. Εναν χρόνο μετά αποφασίσαμε να προσεγγίσουμε το πιο νεανικό του έργο, τις «Τρεις αδελφές”, ειδικά για το Θέατρο ΤempusVerum Εν Αθήναις που έχει αναλάβει ο ηθοποιός Δημήτρης Λάλος».

Πώς λοιπόν προσεγγίζει κανείς έναν τόσο αναγνωρίσιμο τίτλο, που δεν είναι προορισμένος να γίνει παράσταση αλλά σκηνική έρευνα; Κατά την υπόθεση στην εκδοχή Μυλωνά, ένας χρόνος έχει περάσει από τον θάνατο του πατέρα – στρατηγού Πρόζοροφ και η απουσία του απελευθερώνει για την οικογένεια και τους οικείους της ανείπωτες επιθυμίες, έρωτες και πάθη. Μια χύτρα χρόνια σε βρασμό, τώρα ξεχειλίζει: o εκλιπών πατέρας αφήνει τον χώρο για να ξεχυθούν όσα η παρουσία του απέτρεπε. «Το είδα μέσα από τον πατέρα και την απώλειά του. Ξεκινάω από τη φράση του έργου “σαν σήμερα πριν από ακριβώς έναν χρόνο πέθανε ο πατέρας, Ιρίνα, την ημέρα της γιορτής σου”. Οπότε όλο το έργο το “διαβάζω” μέσα από τον θάνατο του πατέρα. Ακόμα και στο σκηνικό υπάρχει μια εγκατάσταση, ένα μαυσωλείο με πολλές φωτογραφίες του πατέρα. Και έτσι βλέπω όλα τα πάθη, τις συγκρούσεις, τον μηχανισμό αποκάλυψης των παθών. Με αφορμή τον θάνατο του πατέρα ή του Θεού – ορόσημου, αν θέλετε σε εισαγωγικά, ο άνθρωπος αρχίζει και αποκαλύπτει αυτά που με την παρουσία και την πατρική ισχύ δεν θα τολμούσε καν να σκεφτεί».

Οι «Τρεις αδελφές», ωστόσο, δεν είναι η μόνη ενασχόληση του Δημήτρη Μυλωνά αυτή την περίοδο. Παράλληλα ο ίδιος έχει σκηνοθετήσει την παράσταση «Το ψωμί της Νινευί» των Κωνσταντίνου και Αντώνη Κούφαλη, που παίζεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά με τους Σταύρο Ζαλμά και Λήδα Πρωτοψάλτη. Στις 24 Απριλίου, εξάλλου, είναι προγραμματισμένη η πρεμιέρα της παράστασης «Η δίκη», βασισμένης στο μυθιστόρημα του Κάφκα, για το Θέατρο Οδού Κυκλάδων Λευτέρης Βογιατζής (με τους Νίκο Αλεξίου, Αννα Ελεφάντη, Μελέτη Ηλία, Σπύρο Τσεκούρα).