Προεκλογικά αρώματα
«Μύρισαν εκλογές» . Ούτε μάντης είμαι ούτε το «κληρονομικό χάρισμα» σαν εκείνον τον απίθανο Χορταρέα διαθέτω ούτε το φλιτζάνι ξέρω να «διαβάζω». Οσα συμβαίνουν ένα γύρω προσπαθώ να αναλύσω, μήπως και καταλάβω πού πάει το πράγμα. Απ’ όλα όσα συμβαίνουν, λοιπόν, τις τελευταίες ημέρες έχω την αίσθηση ότι «μύρισαν» πια οι (πρόωρες) εκλογές. Σαν εκείνη τη μυρωδιά από τις ανθισμένες αμυγδαλιές που ανοίγουν εκεί κατά τα τέλη Φεβρουαρίου και σε βεβαιώνουν ότι, δεν μπορεί, σε λίγες εβδομάδες έρχεται η άνοιξη (ξύπνησε ο ρομαντικός καλλιτέχνης μέσα μου πάλι…).
Και επειδή ό,τι λέμε πρέπει να το τεκμηριώνουμε κιόλας, διότι μπορεί να βγει ο άλλος και να σου πει «όνειρο ζεις, δεν σε ξυπνάμε», απαριθμώ:
1. Παροχολογία και των γονέων. Από το επίδομα-ντροπή στους συνταξιούχους που εμφανίστηκε ως 13η σύνταξη (τι απάτη!) έως την αναστολή της αύξησης του ΦΠΑ (χωρίς να προσδιορίζεται για πόσο –άλλη απάτη!) και από τις μαϊμού-προσλήψεις του υπουργείου Υγείας έως το Ιντερνετ στα χωριά και τα δήθεν κονδύλια για τους απόρους, όλα έχουν τη σφραγίδα «ρουσφέτια προεκλογικού χαρακτήρα».
2. Πόλωση. Κατά τον Τσίπρα, ο Μητσοτάκης είναι «Εφιάλτης», «πρόθυμος» στους δανειστές, πεμπτοφαλαγγίτης του ΔουΝουΤού και η ΝΔ κάνει Δουνουτουπολίτευση (τι όρος –ποιος τον σκέφτηκε ρε παιδιά και τον σερβίρισε στον πρόεδρο;). Κατά τον Μητσοτάκη, πάλι, ο Τσίπρας είναι «ανήθικος», «επικίνδυνος» και «παίζει τη χώρα στα ζάρια».
3. Περιοδείες στην επαρχία. Ο Μητσοτάκης πάει σήμερα Θράκη, όπου είχε βρεθεί προ ημερών ο Τσίπρας, όπου επίσης τις τελευταίες ημέρες έχουν περάσει από εκεί Παπανδρέου, Θεοδωράκης κ.λπ. Ο Τσίπρας την άλλη Τρίτη κατεβαίνει Κρήτη, όπου πριν από δύο εβδομάδες είχε πραγματοποιήσει μίνι περιοδεία ο Μητσοτάκης.
4. Κόντρα με τους θεσμούς. Εδώ ο Τσίπρας σέρνει τον χορό, ο Μητσοτάκης ακολουθεί και από κοντά είναι και η υπόλοιπη αντιπολίτευση. Ο Τσίπρας απλώς προσπαθεί να δημιουργήσει το αναγκαίο σκηνικό σύγκρουσης με τον Σόιμπλε, τον Ντεϊσελμπλούμ, το ΔουΝουΤού και όποιον άλλον εκ των δανειστών τού προκύψει, προκειμένου να ξαναφορέσει την «κάπα», που λέμε στα χωριά μας, και στο δικό μου και στο δικό του, του αντιμνημονιακού –χάνει από παντού, να συγκρατήσει τουλάχιστον αυτούς που μπορεί…
Γνωρίζω ότι στις συσκέψεις στο Μαξίμου, και συζητήσεις έχουν γίνει, και τα δεδομένα των δημοσκοπήσεων έχουν εξεταστεί, και το ενδεχόμενο αυτό, των πρόωρων εκλογών, είναι στο τραπέζι. Γιατί αυτό που κυριαρχεί δεν είναι το πώς θα φύγουν από την εξουσία, αλλά το πώς θα γίνει αυτό με πιο εύσχημο τρόπο για να διασωθεί ο Τσίπρας, που έχει μπροστά του έναν προσδόκιμο πολιτικό χρόνο ζωής 25 χρόνια.
Παραμύθια και δράκοι
Διευκρινίζω ότι η απόφαση για εκλογές, όπως μου είπαν χθες περισσότεροι του ενός κυβερνητικοί παράγοντες, δεν έχει ληφθεί. Απλώς ετοιμάζονται οι άνθρωποι μήπως και προκύψει αυτό το ενδεχόμενο, και επειδή οι εξελίξεις που θα προκύψουν μπορεί να είναι καταιγιστικές, να μη βρεθούν απροετοίμαστοι.
Μπορώ επίσης να αναφέρω ότι ένας τουλάχιστον ήταν αισιόδοξος –«μπορεί και να ανατρέψουμε την εικόνα» μου είπε.
–Με ποιον τρόπο; ρώτησα.
–Θα πούμε στον λαό όλη την αλήθεια για το ποιος μας πολεμάει και τι επιδιώκουν αυτοί που τους στηρίζουν από το εσωτερικό…
Το οποίο σε εμένα τουλάχιστον σημαίνει ότι θα έχουμε μια επανάληψη του έργου, που έχουμε δει από το 2012 αδιάλειπτα. Συνοπτικά αναφέρω ότι πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012 ο Σόιμπλε πρωί, μεσημέρι, βράδυ την έπεφτε στον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Στα διαλείμματα έβαζε κάτι άλλους από την Ολλανδία, τη Φινλανδία, την Αυστρία κ.λπ. Το ίδιο μοτίβο και πιο έντονα συνεχίστηκε και ενόψει των εκλογών του Ιουνίου του 2012, που έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ μια ανάσα από την εξουσία. Και δεν συζητώ καν για το «πάρτι» που έκανε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών από τον Ιούνιο του 2014, όταν αποφάσισε να «ρίξει» την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, έως τον Ιανουάριο του 2015 όταν έγινε Πρωθυπουργός ο Τσίπρας. Τέτοια βοήθεια ούτε στον γιο του (δεν ξέρω καν αν έχει –συγκριτικό παράδειγμα αναφέρω)…
Στην απέξω
Ευκαιρίας δοθείσης, μπορώ νομίζω να αναφέρω ότι έχουμε και μια ενδοκυβερνητική γκρίνια σχετικά με το επίδομα-ντροπή στους συνταξιούχους. Οπως με διαβεβαιώνουν, η απόφαση ελήφθη στο Μαξίμου, σε μια από τις τόσες κλειστές συσκέψεις που γίνονται εκεί, και ήταν πρόταση των Βερναρδάκη – Σκουρλέτη (ο τελευταίος πολύ ανεβασμένος μετά την «αποπομπή» του Νίκου του Παππά από εκεί). Και πως ο υπουργός Τσακαλώτος με τα τρέντι κασκόλ που έχουν «ξεματιάσει» την Ευρώπη αισθάνθηκε περίπου ως απατημένος σύζυγος –το έμαθε τελευταίος! Και αφού είχε πει το ΟΚ ο Τσίπρας.
Και αυτό λέει τον στενοχώρησε πολύ και ξανάφερε στο προσκήνιο εκείνες τις κουβέντες που είχαν γίνει παλιά, και τον ήθελαν να αποχωρεί από υπουργός Οικονομικών όταν θα έκλεινε η αξιολόγηση.
Δίκες ενόψει
Είχα σχεδόν προαναγγείλει ότι αυτοί όλοι που κάθονται σήμερα σε υπουργικές καρέκλες, και πιστεύουν οι ματαιόδοξοι ότι αυτό το έργο θα κρατήσει εσαεί και ισοβίως, θα κληθούν σύντομα να αντιμετωπίσουν τη σκληρή πραγματικότητα, απογυμνωμένοι από εξουσίες και ορντινάντσες.
Χθες με ενημέρωσε σοβαρός εκπρόσωπος καναλιού, από αυτά της λεγόμενης διαπλοκής, ότι σύντομα τουλάχιστον ένας υπουργός από όσους χειρίστηκαν την υπόθεση των καναλιών, θα έρθει αντιμέτωπος με τη Δικαιοσύνη σε αστικό και ποινικό επίπεδο.
Ο υπουργός ονομάζεται Σπίρτζης και οι ενάγοντες του καταμαρτυρούν πλήθος συκοφαντικών δηλώσεων, εις βάρος προσώπων και επιχειρήσεων.
Ασημένια Γιάννινα
Η έκθεση γίνεται στην πατρίδα μου, στα Γιάννινα, και δεν μπορώ να μην την προβάλω, για λόγους πολλούς και διαφόρους. Εχει τίτλο «Οταν η τέχνη γίνεται ιερή», περιλαμβάνει σπάνια έργα εκκλησιαστικής αργυροχοΐας και εγκαινιάζεται την προσεχή Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου στο Μουσείο Αργυροτεχνίας στο Κάστρο της πόλης. Συνδιοργανωτές είναι η Μητρόπολη Ιωαννίνων, ο Δήμος Ιωαννιτών και το Πολιτιστικό Ιδρυμα Ομίλου Πειραιώς που χάρισε στην πόλη το Μουσείο Αργυροτεχνίας. Η έκθεση αποτελεί συνέχεια της έκθεσης «Η τέχνη του ασημιού των Ιωαννίνων», η οποία φιλοξενήθηκε στο Μουσείο Νέα Ιερουσαλήμ της Μόσχας, στο πλαίσιο του έτους Ελλάδας – Ρωσίας 2016, και αποτελείται από λαμπρά δείγματα της ηπειρώτικης εκκλησιαστικής τέχνης.
Οσοι βρεθείτε τις γιορτές στα Γιάννινα, ας κάνετε μια βόλτα μέχρι εκεί. Και αν είστε τυχεροί και είναι ανοιχτή η νότια πύλη του Κάστρου (μια τρελή ιστορία, αυθεντικό δείγμα της ελληνικής γραφειοκρατίας, την οποία θα διηγηθώ κάποια άλλη στιγμή), θα απολαύσετε μαζί και μια υπέροχη βόλτα στον δρόμο που ακολουθεί τις όχθες της λίμνης των θρύλων…
