Δεν με εξέπληξε η ακραία λεκτική σύγκρουση στη Βουλή του αντιπροέδρου της ΝΔ Αδωνη Γεωργιάδη με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολάκη. Η Βουλή δεν είναι εκκλησία.

Η αλήθεια είναι ότι ο Αδωνις Γεωργιάδης υπήρξε προσβλητικός αποδίδοντας στον Πολάκη τον χαρακτηρισμό «κότα λειράτη» –ωστόσο, η προσβολή του ήταν πολιτική, το χάσμα της ασυνέπειας, μεταξύ λόγων και πράξεων, τόσο του συγκεκριμένου πολιτικού όσο και συνολικότερα του κόμματός του. Αντίθετα, η βίαιη, απειλητική απάντηση του Πολάκη εμπεριείχε μια κατηγορία για τον Γεωργιάδη, αλλά και για τη σύζυγό του: «Εγώ κοιμάμαι πολύ ήσυχος τα βράδια, γιατί εμένα δεν με βαστά κανένας. Εσένα σε βαστούν και στο ΚΕΕΛΠΝΟ, και τα ραβασάκια που έστελνες και εσύ και η γυναίκα σου για το ποιον να διορίσουν σε βαστούν», είπε ο Πολάκης.

Συκοφαντία; Εφόσον είναι μια φράση ατεκμηρίωτη, απολύτως.

Εκανε καλά ο Γεωργιάδης που απάντησε με βιαιότητα, επιφυλλάσσοντας τον χαρακτηρισμό γαϊδούρι και πολλούς υπαινιγμούς στον Πολάκη; Προσωπικώς θα προτιμούσα να μιλούσε ήρεμα, να διατύπωνε την πρόθεσή του να μηνύσει τον αντίπαλό του και να ζητήσει την άρση της βουλευτικής ασυλίας του. Ωστόσο, δεν μπορώ να τον ψέξω για τον τρόπο που τελικά επέλεξε να απαντήσει, ιδίως αν όντως η επίθεση που δέχτηκε, αυτός και η σύζυγός του, ήταν ένας συκοφαντικός αυτοσχεδιασμός του Πολάκη στηριγμένος ενδεχομένως σε φήμες. Ούτως ή άλλως, η αντιπαράθεση έχει λάβει τα χαρακτηριστικά αρένας –και δεν είναι εύκολο σε όλους να παριστάνουν τον Γκάντι.

Βίαιος λόγος, μισόλογα, συκοφαντίες, βρισιές… Η αγαπημένη μέθοδος των φανατικών δεν απαντάται πάντα με ηπιότητα και επιχειρήματα. Επειδή, πες, πες, όλο και κάτι θα μείνει –που έλεγε κι ένας Γερμανός ο οποίος κάτι παραπάνω ήξερε. Στο κάτω κάτω, από αυτά τα συστατικά συντίθεται και η συκοφαντική κατηγορία κατά της ΝΔ ότι άλλαξε την άποψή της για το «επίδομα» Τσίπρα.