Η καριέρα του Χρήστου Αραβίδη στην ΑΕΚ είχε τα πάνω και τα κάτω της. Τη μία λες κι ανέβαινε σε μια ιστιοσανίδα και ισορροπούσε στα κύματα της δόξας, την επομένη φλερτάριζε με την ανυποληψία και την απαξίωση.
Αυτοκαταστροφικός; Πιθανότατα, ναι. Ο διεθνής κυνηγός, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι φορώντας τη φανέλα της ΑΕΚ του δόθηκε η ευκαιρία να φτάσει μέχρι την εθνική ομάδα, βρίσκεται μια ανάσα από το να δει να πέφτουν οι τίτλοι του τέλους στη συνεργασία του με τον Δικέφαλο. Καθόλου αιφνιδιαστική εξέλιξη, μολονότι κάποιοι υπέθεσαν πως ορισμένα φετινά του πειθαρχικά παραπτώματα θα είχαν παραγραφεί. Λάθεψαν. Ο Μοράις τον εμπιστεύθηκε παραπάνω από τον Κετσπάγια, αλλά ο Αραβίδης, με εκχυλίζον πάθος στο ματς κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα, μπέρδεψε ρόλους και πρόσωπα, φαντασιώθηκε πως είναι ο Ζιντάν, κουτούλησε τον Μπέριο και αντίκρισε σωστά την κόκκινη του διαιτητή. Το γεγονός ότι άφησε την ΑΕΚ για σχεδόν ολόκληρο παιχνίδι με παίκτη λιγότερο ήταν δύσκολο να του συγχωρεθεί, ακόμη και από τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Αμέσως μετά τη λήξη της αναμέτρησης οι διαρροές περί διαζυγίου έδωσαν και πήραν και μένει να φανεί τις επόμενες ημέρες τι είναι αλήθεια και τι ψέματα. Λίγο καιρό, πάντως, μετά τη λαμπερή πανσέληνο των Διδύμων στις 14 Δεκεμβρίου, εκεί που όλα φωτίστηκαν αδρά, ο Αραβίδης έπεσε σε κακό φεγγάρι… Το τσούγκρισμα του ποτηριού με τον Μελισσανίδη στην καθιερωμένη γιορτή της ΑΕΚ ήταν απλά «για τα μάτια του κόσμου» και τις άγιες ημέρες που διάγουμε. Χθες, ο Αραβίδης δεν εμφανίστηκε στην τελευταία (όπως αποδείχθηκε, γιατί δόθηκε μία ημέρα παραπάνω ρεπό) προπόνηση, γιατί όπως ειπώθηκε έπρεπε να κάνει επέμβαση στη γνάθο από πρόβλημα της περασμένης σεζόν. Δεν είναι απίθανο. Αλλά ουδείς γνωρίζει πόσο πιθανή είναι η παραμονή ενός επιθετικού με συγκεκριμένο ταβάνι στην ΑΕΚ που ονειρεύονται οι αρμόδιοι.
Και αξίζει να δούμε την περίπτωση ενός άλλου παίκτη της τάξης του ’87: ο Γιώργος Τζαβέλλας αρέσει στους διοικητικούς και τον περνούν από κόσκινο στις σκέψεις τους. Οι γνωρίζοντες επιμένουν ότι και στο μακρινό παρελθόν, επί προεδρίας Ντέμη Νικολαΐδη, παραλίγο να σκάσει θέμα με Τζαβέλλα στην ΑΕΚ, αλλά μάλλον τότε κρίθηκε άγουρος και άπειρος ο μπακ. Τώρα; Αν το διαπράξει ο Δημήτρης Μελισσανίδης θα είναι έκπληξη μόνο για όσους λησμονούν ότι πάντα ήθελε να εντάσσει ισχυρές προσωπικότητες στην ομάδα, να ρισκάρει με την παρουσία τους. Είχε τον τρόπο να τους κουλαντρίζει –δείτε την περίπτωση Μητρόπουλου για παράδειγμα. Ο Τζαβέλλας, αμυντικός με ικανότητα για αριστερός ή κεντρικός μπακ, αγωνίζεται εκεί που θέλει ενίσχυση η ΑΕΚ. Ισως, βέβαια, να τον προλάβει ο Ογκνιέν Βράνιες, ένας αξιόπιστος βόσνιος κεντρικός μπακ, 27 ετών, με ικανότητα να αναπληρώσει το κενό του Λέσκοκ. Υποθέτουμε στην ενδεκάδα και όχι στις αίθουσες αποθεραπείας! Το θέμα είναι πως ο Μαϊστόροβιτς έχει το πάνω χέρι στις μεταγραφικές υποθέσεις και ζητεί από όλους οι παίκτες που του προτείνονται να είναι «επιπέδου ΑΕΚ». Μάλλον γι’ αυτό οριστικοποιήθηκε χθες το διαζύγιο με τον Βαγγέλη Πλατέλλα, τον παίκτη που ευχαρίστησε πολλάκις την ομάδα που τον εμπιστεύτηκε στα δύσκολα μονοπάτια των μικρών κατηγοριών. Εδωσε και πήρε ο εξτρέμ. Οπως έδωσε και πήρε ο Αραβίδης, για να επανέλθουμε στο πρόσωπο του προλόγου, ένας ακόμη ποδοσφαιριστής με θαυμαστές αναφορικά με το πάθος του και επικριτές σχετικά με το κατά πόσο μπορεί να βοηθήσει σε μια ΑΕΚ που θα έχει προοπτικές.
