Πηγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα επεσήμαιναν στα μέσα της εβδομάδας σε ένα γκρουπ ελλήνων δημοσιογράφων ότι αυτό που ενόχλησε περισσότερο Βρυξέλλες και ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν ήταν τα μέτρα ενίσχυσης των συνταξιούχων που αποφάσισε η ελληνική κυβέρνηση αλλά η έλλειψη συντονισμού κι ενημέρωσης. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών να κάνει επίδειξη ισχύος θέτοντας ουσιαστικά ζήτημα συμμόρφωσης της Αθήνας με τις υποδείξεις των δανειστών. Συνδέοντας μάλιστα τη χορήγηση του έκτακτου βοηθήματος με τα μέτρα για το χρέος και τη δεύτερη αξιολόγηση. Ολη αυτή η μεθόδευση προκάλεσε αμηχανία στην Κομισιόν, αφού υπονόμευσε τον ρόλο της ως θεματοφύλακα των ευρωπαϊκών κανόνων, ενώ εικονογράφησε για ακόμη μια φορά τη διάσταση μεταξύ του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών και των ευρωπαϊκών θεσμών. Με απλά λόγια, επανέφερε τη θεωρία ότι οι Γερμανοί δεν έχουν εμπιστοσύνη στην Επιτροπή αναφορικά με τον έλεγχο του ελληνικού προγράμματος, γι’ αυτό θεωρούν απαραίτητη τη συμμετοχή του ΔΝΤ για να ελέγχει την εφαρμογή των συμφωνηθέντων.
Οι ίδιες πηγές υποστήριζαν ότι το κλείσιμο της αξιολόγησης είναι εφικτό μέχρι το Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου, χωρίς πάντως να εξηγούν το πώς θα ξεπεραστούν οι δυσκολίες συγχρωτισμού μεταξύ ΔΝΤ, Γερμανίας κι Ευρώπης. Η Γερμανία εξακολουθεί να κάνει επίδειξη ισχύος ενώ και το ΔΝΤ, για το οποίο κανείς δεν έχει πειστεί ότι με τη νέα αμερικανική διοίκηση θα αποφασίσει να συμμετάσχει επενδύοντας λεφτά στο ελληνικό πρόγραμμα, επεμβαίνει διαρκώς στη δημόσια συζήτηση, επαναλαμβάνοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να μειώσει τις κύριες συντάξεις που χορηγεί και να χαμηλώσει το αφορολόγητο. Τα ξένα μέσα –όπως η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» –βλέπουν τον Πρωθυπουργό στριμωγμένο ανάμεσα στη διελκυστίνδα ΔΝΤ και Κομισιόν, Τουρκίας και προσφυγικής κρίσης, με τη δημοτικότητά του να ολισθαίνει διαρκώς, άρα βλέπουν τις εκλογές ως μια πιθανή κατάληξη. Η καθυστέρηση στο μέτωπο της αξιολόγησης, σε συνδυασμό με τις λεκτικές βολές εκατέρωθεν, προλειαίνει κατά μια εκδοχή το έδαφος για εκλογές, οι οποίες πάντως δεν φαίνεται να είναι η πρώτη επιλογή στο μυαλό των κυβερνητικών. Ούτε όμως η γρήγορη ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης –για την οποία ο Πρωθυπουργός ζητούσε πριν από λίγο καιρό από τους υπουργούς του να ξενυχτήσουν για να τελειώσει μέσα στο 2016 –φαίνεται πιθανή.
Σε αυτό το τοπίο, που παραμένει θολό και δεν αναμένεται να ξεκαθαρίσει σύντομα, η ελληνική κυβέρνηση κάνει ασκήσεις λεκτικού τσαμπουκά στο εσωτερικό και ζητά συγγνώμες στο εξωτερικό, συνήθως πίσω από κλειστές πόρτες. Είναι μια γνώριμη τακτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τα δυο τελευταία χρόνια. Συνήθως –αν όχι πάντα –τη δραματοποίηση ακολουθεί η συμμόρφωση. Θα ίσχυε και τώρα, εάν το παιχνίδι με όλους τους παίκτες, Γερμανία, ΔΝΤ και λοιπούς δρώντες, δεν κατέληγε τόσο περίπλοκο.
