Παροιμία

Ηταν όλοι τους εκεί! Οι καλύτεροι αθλητές και προπονητές της χρονιάς που σε λίγες ημέρες μας αποχαιρετάει. Ηταν λαμπερή σαν τα μετάλλια που κατέκτησε η Αννα Κορακάκη, ήταν ευθυτενής και αμόλυντος από τη δόξα ο Σπύρος Γιαννιώτης, χαμογελαστός δεμένος με τους κρίκους της σεμνότητας ο Λευτέρης Πετρούνιας! Ανάμεσά τους ένας Πορτογάλος πιο Ελληνας κι από τους Ελληνες που με συγκίνηση και με σπαστά ελληνικά επισήμανε: «Κάποτε θα ξαναγυρίσω»! Ηταν ο Φερνάντο Σάντος που τίμησε με την παρουσία του την ετήσια γιορτή του ΠΣΑΤ, ήταν ο Φερνάντο Σάντος, που διώχτηκε από τους Ελληνες για να γυρίσει στην πατρίδα του και να κατακτήσει ευρωπαϊκό τρόπαιο, ήταν ο Φερνάντο Σάντος που λησμόνησε τη συμπεριφορά των Ελλήνων και χαμογελαστός (σπάνιο) υποσχέθηκε να ξαναγυρίσει. Δεν το αξίζουμε, φίλε Φερνάντο, όχι, δεν το αξίζουμε. Μείνε μακριά μας για να μας αγαπάς και να σε αγαπάμε!