24 λεπτά ακόμη από τη «Λάμψη» του Κιούμπρικ

Εχει χαρακτηριστεί ως «η πιο τρομακτική ταινία που έγινε ποτέ». Ο Μάρτιν Σκορσέζε την αποκάλεσε «απολύτως αταξινόμητη, ατελείωτα προκλητική και βαθιά ενοχλητική», ενώ θεωρείται και μια από τις καλύτερες μεταφορές βιβλίου του Στίβεν Κινγκ στον κινηματογράφο. Ολα αυτά βέβαια είναι μάλλον φιλολογικά ζητήματα για τη «Λάμψη» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ: η ταινία που περιέχει τη διάσημη σκηνή με το τσεκούρι και το μανιασμένο πρόσωπο του Τζακ Νίκολσον, που κατέγραψε το έντρομο βλέμμα της Σίλεϊ Ντιβάλ, που έκανε τα δωμάτια ξενοδοχείων με τον αριθμό «237» να μοιάζουν εξ ορισμού απειλητικά και αποτύπωσε ένα σωρό φοβίες της συντηρητικής Αμερικής του 1980, περισσότερο βιώνεται παρά περιγράφεται.

Είναι άραγε και ταιριαστή με τη θρυλούμενη ως «πιο καταθλιπτική μέρα του χρόνου», την τρίτη Δευτέρα του μήνα Ιανουαρίου; Εχει νόημα μια ακόμα προβολή της σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά την πρεμιέρα της στην Ελλάδα, στις 22 Δεκεμβρίου του 1980; Σύμφωνα με το «Flix it στη Στέγη», τη συνεργασία του κινηματογραφικού σάιτ flix.gr και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, η απάντηση είναι θετική. Ειδικά αν πρόκειται για μια ψηφιακά επεξεργασμένη κόπια με επιπλέον 24 λεπτά κομμένων σκηνών που ο ίδιος ο Κιούμπρικ είχε προσθέσει στην ευρωπαϊκή εκδοχή της ταινίας, έπειτα από την καταρχήν μέτρια επιτυχία της στις ΗΠΑ. Στο έξτρα υλικό περιλαμβάνονται ένας διάλογος του Τζακ Τόρανς, του αλκοολικού συγγραφέα που υποδύεται ο Νίκολσον, με έναν υπάλληλο του ξενοδοχείου όπου εκτυλίσσεται η δράση, ένα κακό συναπάντημα της γυναίκας του Τζακ, Γουέντι, με μια παρέα σκελετών και άλλα ευχάριστα.