«Μαύρο, αδιαπέραστο σκοτάδι πλάκωνε τη γη όταν τη νύχτα πριν από τα Χριστούγεννα του χίλια οκτακόσια ογδόντα τρία επέστρεφα σπίτι μου από τον –πεθαμένο τώρα –φίλο μου, όπου είχαμε καθήσει κάμποση ώρα για μια πνευματιστική σεάνς». Η γκόθικ εικόνα δεν είναι η μοναδική που περιγράφει ο Αντον Τσέχοφ στο έργο του «Νύχτα τρόμου». Ολόκληρη η διάσημη χριστουγεννιάτικη ιστορία του βρίθει από περιγραφές που απέχουν από την καθιερωμένη παραμυθένια ατμόσφαιρα. Και αυτός είναι ο λόγος που την επέλεξαν ο Κορνήλιος Σελαμσής και η Μαρία Σκουλά, στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρθαμε οι ιστορίες ζωντανεύουν», οι οποίες φιλοξενούνται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Ιστορίες από την παγκόσμια αλλά και την ελληνική παράδοση τις οποίες θα αφηγηθούν από την Πέμπτη έως την Πρωτοχρονιά 74 καλλιτέχνες και συγγραφείς –ανάμεσά τους οι Διονύσης Σαββόπουλος, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Χρήστος Χωμενίδης, Κική Δημουλά, Ιωάννα Παππά, Κατερίνα Λέχου κ.ά.

Η ελληνική παράδοση, εξηγεί ο Σελαμσής, απαιτεί λεπτό χειρισμό για να ξεφύγει από τα τετριμμένα. «Δεν θέλαμε να πούμε ένα παραμύθι που η ιστορία του περιγράφει απλώς τους καλούς και τους κακούς. Η ζωή είναι κάτι περισσότερο από αυτό και θεωρώ ότι τα παιδιά θα πρέπει να έρθουν σε επαφή και με τη σκληρή ή, αν θέλατε, με τη ρεαλιστική πλευρά της». Εξάλλου, όπως λέει ο νεαρός συνθέτης, τα παιδιά δεν θέλγονται μόνο από τη λαμπερή, αφελή και αθώα εκδοχή των ιστοριών. Σίγουρα δεν θα μείνουν ασυγκίνητα όταν ακούσουν: «Σε μια γωνιά του δωματίου μου –αχ! γιατί να μην έσβηνε το σπίρτο πριν ιδώ το τρομερό θέαμα!- βρισκότανε ένα φέρετρο, μια κάσα, μέσου αναστήματος, ακριβώς του αναστήματός μου. Δεν επέμεινα να βεβαιωθώ περισσότερο. Ηταν ένα φέρετρο για έναν άνθρωπο του αναστήματός μου! Ναι. Εβγαλα μια κραυγή φρίκης και ξεσκούφωτος, χωρίς γούνα, τινάχθηκα έξω κατεβαίνοντας πέντε πέντε τα σκαλιά και δεν στάθηκα παρά στην αυλόθυρα».

Τελευταία Νέα