H εποχή δεν προσφέρεται για ανέκδοτα, ας όψεται όμως η εορταστική πολιτική επικαιρότητα. Πόσοι υπουργοί και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να βγουν να κονταροχτυπηθούν δημοσίως με τον Σόιμπλε για να συμβιβαστεί πλήρως η κυβέρνηση; Εντάξει, θυμίζει λίγο το ανέκδοτο με τις ξανθιές και τη λάμπα.
Ποια είναι λοιπόν η ουσία; Κατάφερε η κυβέρνηση να συμφωνήσουν οι ξένοι ώστε να δίνει μέρος από το πλεόνασμα στους φτωχούς; Ή μήπως τούτο μπορεί να γίνει μόνο με προηγούμενη συνεννόηση και εφόσον δεν προκριθούν μειώσεις φόρων, τακτοποίηση ληξιπροθέσμων ή το να γίνει το δημοσιονομικό περίσσευμα κάτι σαν κομπόδεμα για το Δημόσιο; Αποτελεί όλο αυτό εθνική επιτυχία ή μήπως άτακτη συνθηκολόγηση δεδομένου ότι το φετινό κοινωνικό βοήθημα δίδεται, με ομολογία της κυβέρνησης, άπαξ; Ακόμη χειρότερα: αν πέσουν έξω στα δημοσιονομικά, ενεργοποιείται ο κόφτης για να ψαλιδίσει υποχρεωτικά ό,τι δόθηκε στους συνταξιούχους.
Το καλό με τα γεγονότα είναι ότι διαθέτουν πείσμα. Καλύτερο είναι επίσης ότι κάθε πολίτης μπορεί να κρίνει τι ακριβώς έχει συμβεί αν και, με βάση τις δημοσκοπήσεις, η κρίση έχει ήδη επέλθει. Αρα; Αρα οι κυβερνώντες θα συνεχίσουν να μετέρχονται διπλή γλώσσα για να τα ακούνε οι ίδιοι, οι βουλευτές και τα στελέχη τους λίγο σαν κάποιον που περνάει ένα σκοτεινό δάσος και φωνάζει δυνατά προς τις σκιές κυρίως για να μην τρομάξει ο ίδιος.
