[Μικροπολιτικός] Κυβέρνηση της κορδέλας

Σε… βουλευτή Καλοχαιρέτα εξελίσσεται ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης.

Πώς μου ήρθε τώρα αυτό; Βλέποντάς τον να ακολουθεί την τακτική «τμήμα και κορδέλα» και ανακοινώνοντας τη μια επιθεώρηση έργου μετά την άλλη, θυμήθηκα την ταινία του 1959 «Στουρνάρα 288». Και συνειδητοποίησα –δυστυχώς για άλλη μια φορά –ότι στην Ελλάδα, ακόμη και στην εποχή της «πρώτη φορά Αριστεράς», οι πελατειακές σχέσεις των ελλήνων πολιτικών με τους ψηφοφόρους δεν αλλάζουν…

Επανέρχομαι στον Σπίρτζη. Και δεν αναφέρομαι στην περίπτωση της περιμετρικής της Καλαμάτας που δόθηκε την περασμένη Παρασκευή στην κυκλοφορία από τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, παρουσία βέβαια του υπουργού.

Στέκομαι ιδιαίτερα στην προγραμματισμένη για σήμερα παράδοση ενός τμήματος (γύρω στα 25 χιλιόμετρα) της Ιόνιας Οδού από τον Σπίρτζη. Το έργο πρόκειται να ολοκληρωθεί τον ερχόμενο Μάρτιο, ωστόσο ο υπουργός έκρινε σκόπιμο να κόψει και σήμερα κορδέλα εν μέσω εορτών… Και το λέω αυτό επειδή ξαναβρέθηκε στην Ιόνια Οδό στις 9 Δεκεμβρίου προκειμένου να δει πώς πάνε τα έργα.

Και δεν είναι μόνο αυτή η περίπτωση. Στις 28 Νοεμβρίου επιθεώρησε το κεντρικό εργοτάξιο του αυτοκινητόδρομου Ε65, λίγο πριν έκοψε κορδέλα στον βόρειο ανισόπεδο κόμβο της Κατερίνης, ενώ κάθε λίγο και λιγάκι κάνει και από μια επικοινωνιακή επιθεώρηση στο μετρό Θεσσαλονίκης.

Θα μου πείτε, και πού το κακό με τις επιθεωρήσεις; Ο έλεγχος των έργων δεν είναι κακό πράγμα. Ισα ίσα. Οι… φανφάρες όμως που τον συνοδεύουν παραπέμπουν αλλού. Πού; Στην εξασφάλιση πολιτικού μέλλοντος. Και ο νοών νοείτω.

Τέλος, θα ήθελα να απαντήσω σε όλους στην κυβέρνηση που υποστηρίζουν ότι χάρη σε αυτούς ξεκίνησαν και πάλι τα έργα πως, αν δεν ξεκινούσαν, θα έπρεπε να επιστραφούν τα περισσότερα κοινοτικά κονδύλια. Και πως είναι πολιτικός πολιτισμός να αναγνωρίζεις τις προσπάθειες των προηγουμένων. Αλλωστε δεν ανακαλύφθηκε τώρα ο τροχός…