Ξεκίνησε το 2013 στο Φεστιβάλ Αθηνών με τον τίτλο «Λάθος Κίνηση» από μια πολύ σημαντική φράση που λέγεται μέσα στο έργο. Ανέβηκε πέρυσι στο Θέατρο Πορεία για δώδεκα παραστάσεις και μετά από μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό, «Η σκακιστική νουβέλα» του Στέφαν Τσβάιχ ξεκίνησε έναν νέο κύκλο παραστάσεων, ο οποίος ολοκληρώνεται σε λίγες μέρες.
«Αυτό το έργο το είχα διαβάσει παλιά. Η σκηνοθέτρια της παράστασης Μαριλίτα Λαμπροπούλου μου είπε κάποια στιγμή να το διαβάσω πάλι και πραγματικά ήταν απολαυστικό σαν λογοτεχνικό κείμενο σε μετάφραση Μαρίας Αγγελίδου» λέει ο μοναδικός ερμηνευτής της παράστασης Γιάννης Νταλιάνης. «Σκεφτήκαμε ότι αυτό το έργο έχει νόημα να παρασταθεί σκηνικά και έτσι μπήκαμε στη ιδέα της θεατρικής διασκευής, με την Μαριλίτα και τον Θοδωρή Τσαπακίδη και την βοηθό σκηνοθέτη Ιφιγένεια Ντούμη. Η διασκευή δουλεύτηκε και στο γραφείο αλλά και επί σκηνής, όπου κατά τη διάρκεια των προβών η σκηνοθέτρια ζητούσε διάφορους αυτοσχεδιασμούς και βρίσκαμε τον τρόπο που στη σκηνή θα είχε νόημα. Γιατί είναι διαφορετικό να μεταφέρεις στο θέατρο ένα λογοτεχνικό κείμενο. Πρέπει να έχει άλλο μεστό θεατρικό χρόνο και να βρεθούν άλλου είδους δραματικές λύσεις και να δημιουργηθούν εικόνες που μένουν στη μνήμη του θεατή».
Μονόλογος. «Πάντα είναι δύσκολο κανείς να παίζει μόνος του στη σκηνή. Ένας τρόπος να αντιμετωπίσεις γενικά το θέατρο είναι να παίρνεις ερεθίσματα από τους ηθοποιούς και το περιβάλλον, δηλαδή να αντιδράς σε αυτά που σου δίνουν, να μην δρας ακριβώς.
Στην περίπτωσή μας, εγώ θα πρέπει να αντιδρώ σε ερεθίσματα που δίνω εγώ ο ίδιος και αυτό έχει μια δυσκολία. Βέβαια, βοηθάει πολύ η σκηνοθεσία με την χρήση των σκηνικών αντικειμένων, το ηχητικό περιβάλλον που έχει φτιάξει ο Σταύρος Γασπαράτος και οι φωτισμοί του Σάκη Μπιρμπίλη».
Οι ρόλοι. «Μια θετική εντύπωση που έχουμε πάρει από τους θεατές είναι ότι νοιώθουν πως βλέπουν ένα πλήθος πάνω στη σκηνή. Μέσω της σκηνοθεσίας έχουμε καταφέρει να δημιουργηθούν διάφορα επίπεδα στους διάφορους ρόλους. Υπάρχει ο κεντρικός ρόλος που προσεγγίζεται με μια πιο βαθιά και πιο ψυχογραφημένη ματιά, ο ρόλος του αφηγητή που κινείται παράλληλα και αντιμετωπίζεται εξίσου βαθιά και οι υπόλοιποι ρόλοι αντιμετωπίζονται επίτηδες με λιγότερο βάθος σαν πιο σχηματικά, και έτσι φωτίζεται ανάγλυφα η ψυχολογία των διάφορων ρόλων και είναι επιλογή μας να γίνει με αυτόν τον τρόπο».
Σκακιστές. «Εχουν έρθει κάποιοι διακεκριμένοι σκακιστές και από συλλόγους, Σίγουρα δεν είναι μια παράσταση για το σκάκι, αλλά έναν οποιοδήποτε σκακιστή, τον κερδίζει γιατί έχει πάρα πολλές αναφορές. Με βάση το σκάκι, ο Τσβάιχ φτιάχνει όλο το οικοδόμημα, αυτό το αριστουργηματικό έργο, το κύκνειο άσμα του αλλά όλο το πράγμα είναι συμβολικό. Με αφορμή το σκάκι γίνεται αναφορά στον πόλεμο, στην απομόνωση, στην επέκταση της Γερμανίας τότε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και ουσιαστικά στον άνθρωπο και στην δυνατότητα και την επιθυμία να είναι ελεύθερος και να μπορεί να ξεπεράσει τα σημάδια του παρελθόντος».
Ταυτότητα της παράστασης
«Σκακιστική νουβέλα» του Στέφαν Τσβάιχ
Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου
Δραματουργική επεξεργασία – Θεατρική διασκευή: Θοδωρής Τσαπακίδης, Γιάννης Νταλιάνης, Μαριλίτα Λαμπροπούλου
Σκηνοθεσία: Μαριλίτα Λαμπροπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιφιγένεια Ντούμη
Μουσική – Ηχητικός σχεδιασμός: Σταύρος Γασπαράτος
Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Ερμηνεύει: ο Γιάννης Νταλιάνης
Θέατρο Πορεία (Τρικόρφων 3-5 και Γ’ Σεπτεμβρίου 69, τηλ. 210-8210.991)
για δύο ακόμα παραστάσεις Πέμπτη 29/12/2016 και 5/1/2017 στις 21.30.