Εχω την ευχαρίστηση να ενημερώσω την κυβέρνηση ότι στον ΔΟΛ δεν έχουμε καφετζή.

Ετσι, αν θέλουν να συλλάβουν κάποιον κατά τα πρότυπα του Ερντογάν, θα πρέπει να συλλάβουν πολλά κυλικεία της περιοχής από όπου προμηθευόμαστε τους καφέδες μας. Δύσκολο.

Φοβούμαι όμως πως ακόμη δυσκολότερο είναι να αποφασίσουν τι ακριβώς θέλουν να κάνουν.

Θέλουν εκλογές; Τότε σωστά πλακώνονται με τον Σόιμπλε και το ΔΝΤ για να φτιάξουν μια αφορμή αλλά, ούτως ή άλλως, δεν θα βρουν την ψήφο τους.

Δεν θέλουν εκλογές; Τότε κακώς τσακώνονται με τον Σόιμπλε και το ΔΝΤ διότι από αυτούς εξαρτάται αν θα παραμείνουν στην εξουσία.

Κορυφαίο στέλεχος της αντιπολίτευσης διατύπωνε προ ημερών την εκτίμηση ότι «ο Τσίπρας έχει και τα δύο σενάρια στο τραπέζι».

Με αποτέλεσμα «το ένα να υπονομεύει το άλλο». Είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να οδηγηθείς σε εκλογές, ακόμη κι αν δεν τις θέλεις.

Ιδίως όταν οι εκλογές αποτελούν πλέον από εθνική άποψη τη μοναδική λογική διέξοδο.

Για δύο λόγους.

Πρώτον, επειδή είναι προφανές και πασιφανές ότι η κυβέρνηση έχει εξαντλήσει τα όριά της. Δικαίως ή αδίκως, αδιάφορο.

Κρατιέται απλώς στην εξουσία με ταρζανιές που υπονομεύουν ακόμη περισσότερο τη θέση της. Και δεν μπορεί να πάρει καμία ουσιαστική απόφαση, πόσω μάλλον να μεθοδεύσει την έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο.

Με άλλα λόγια, τώρα ή αύριο, γρήγορα ή λιγότερο γρήγορα, θα αναγκαστεί να πάει στις κάλπες. Το συντομότερο είναι το καλύτερο για όλους.

Δεύτερον, επειδή δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις μιας εναλλακτικής λύσης στις υπάρχουσες συνθήκες.

Με απεριόριστη αφροσύνη ο Πρωθυπουργός απεμπόλησε τη συναίνεση που είχε προκύψει το καλοκαίρι του 2015 κάνοντας εκλογές.

Και με αμέτρητη οίηση δεν χρησιμοποίησε το εκλογικό αποτέλεσμα για να διευρύνει την πολιτική του βάση.

Διπλό λάθος. Που τώρα πληρώνεται.

Ετσι, οι κάλπες έχουν καταστεί πλέον μονόδρομος. Τον οποίο η κυβέρνηση όσο καθυστερεί θα βαδίσει σε ένα όλο και πιο δυσμενές διεθνές περιβάλλον, σε ένα όλο και πιο επιβαρημένο κοινωνικό κλίμα.

Μονόδρομος αλλά και διέξοδος. Μια καθαρή λύση.

Διότι μόνο μια νέα κυβέρνηση (η όποια νέα κυβέρνηση…) θα διαθέτει τις ανοχές και τις αντοχές για να οδηγήσει τη χώρα στις αγορές και να διαπραγματευτεί το τέλος του Μνημονίου. Να κλείσει τον ζοφερό κύκλο.

Καλώς Ή κακώς, οι σημερινοί εξαντλήθηκαν –θα τους κρίνει η Ιστορία.

Αλλά όσο καθυστερούν να το συνειδητοποιήσουν, καθιστούν τη συνέχεια πιο επώδυνη για όλους και πρωτίστως για τους ίδιους.

Εκτός και αν συλλάβουν όλους τους καφετζήδες της Επικράτειας. Δύσκολο.