Στον κατά τον Αιμίλιο Χειλάκη «Ταρτούφο» που τις ημέρες αυτές παρουσιάζεται σε κεντρικό θέατρο των Αθηνών, ο εν λόγω θρησκόληπτος και γενικώς άθλιος ήρωας του Μολιέρου εμφανίζεται να αυτομαστιγώνεται δημοσίως επιχειρώντας να πείσει τους επίσης άθλιους μπουρζουάδες της εποχής του ότι από ηθικής απόψεως είναι άμεμπτος. Κάπως έτσι πολιτεύεται εσχάτως και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Με την επιστολή που έστειλε στις Βρυξέλλες, χωρίς αμφιβολία «αυτομαστιγώνεται» ελπίζοντας ταυτοχρόνως ότι οι «μπουρζουάδες» του Eurogroup θα εκτιμήσουν την πράξη του και θα συγχωρήσουν τις «ανήθικες τάσεις» του Πρωθυπουργού του, που νομίζει πως μπορεί να ασκεί πολιτικές χωρίς την άδειά τους.
Απορίας άξιον είναι ωστόσο το γεγονός ότι η σημερινή πολιτική ηγεσία της χώρας δεν φαίνεται να έχει διδαχθεί τίποτα από τα λάθη και τα πάθη αυτών που διαδέχθηκε. Και αυτό διότι η επιλογή της Ευρώπης να διαπομπεύονται προσωπικώς οι έλληνες πολιτικοί που δεν τηρούν κατά γράμμα τα όσα συμφωνεί η χώρα τους με τις Βρυξέλλες, ούτε καινούργια είναι ούτε εφαρμόστηκε πρώτη φορά στην περίπτωση Τσακαλώτου. Πρόκειται για μια επιλογή που εγκαινιάστηκε προ δεκαετίας και βάλε, όταν δηλαδή ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιώργος Αλογοσκούφης με την αλήστου μνήμης «απογραφή της αλήθειας» της κυβέρνησης Καραμανλή θεώρησε σκόπιμο να καταγγείλει στην ΕΕ ότι η Ελλάδα συχνά πυκνά διοικείται από απατεώνες, που κοινοποιούν στις Βρυξέλλες χαλκευμένα οικονομικά στοιχεία για να έχουν το δικαίωμα να ασκούν τις δικές τους πολιτικές. Οταν ο Αλογοσκούφης αντιλήφθηκε το κακό που έκανε στη χώρα του (και στον ίδιο προσωπικά) προσπάθησε να μαζέψει κάπως τα πράγματα, το γυαλί όμως είχε ραγίσει πια. Οι Ευρωπαίοι τού ζήτησαν να δεσμευθεί ενυπογράφως ότι η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία θα είναι πλέον κράτος εν κράτει και ότι η ελληνική πολιτική ηγεσία δεν θα μπλεχτεί ποτέ ξανά στα πόδια της. Οπερ και εγένετο.
Στη συνέχεια παρόμοιες ή ανάλογες ενυπόγραφες διαβεβαιώσεις υποχρεώθηκαν να δώσουν, θέλοντας και μη, σχεδόν όλοι οι πρωθυπουργοί και υπουργοί Οικονομικών της Ελλάδας, με τον Αντώνη Σαμαρά να σπάει όλα τα ρεκόρ αφού υποχρεώθηκε να συντάξει δηλώσεις υπέρ των Μνημονίων τρεις φορές: μία φορά ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μία φορά ως βασικός μέτοχος της κυβέρνησης Παπαδήμου και μία φορά ως πρωθυπουργός.
Είδη προς εξαφάνιση. Ο λόγος για τον οποίο οι Βρυξέλλες και οι άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες απαιτούν από τους εκάστοτε ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου και του υπουργείου Οικονομικών της Πλατείας Συντάγματος να δεσμεύονται εγγράφως ότι θα τηρούν όσα συμφωνούν στο πλαίσιο της ΕΕ είναι ένας και απλός: διότι έχουν αντιληφθεί πως οι αναλήψεις πολιτικού κόστους και πολιτικής ευθύνης είναι είδη προς εξαφάνιση στο ελληνικό πολιτικό σύστημα και συνεπώς η μόνη λύση είναι η επιβολή τους. Ετσι επεβλήθη στον άλλοτε «αντιμνημονιακό» Αντώνη Σαμαρά να δηλώσει πίστη στα Μνημόνια, αλλά και στον «κοινωνικά ευαίσθητο» Ευκλείδη Τσακαλώτο να δηλώσει ότι βρέξει – χιονίσει θα τα εφαρμόσει. Με άλλα λόγια, οι Βρυξέλλες είπαν και λένε στην Αθήνα ότι εποχές που πρωθυπουργοί και υπουργοί άλλα υπέγραφαν εκτός της χώρας και άλλα έκαναν εντός έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και ότι υποσχέσεις περί εφαρμογής των Μνημονίων χωρίς αναλήψεις πολιτικού κόστους δεν είναι νοητές. Εξού και η επιβολή αυτομαστιγώματος τύπου Ταρτούφου στον Τσακαλώτο.
Το φινάλε. Ως προς το φινάλε, τώρα, το καλύτερο ενδεχόμενο για τον Τσακαλώτο είναι αυτό του Μολιέρου που εμφανίζει τον Ταρτούφο να γλιτώνει το τομάρι του. Αντιθέτως στην κατά Χειλάκη ανάγνωση, οι παρισινοί μπουρζουάδες, με πρώτο τον Οργκόν (Αλκη Κούρκουλο) εμφανίζονται μάλλον ανηθικότεροι του Ταρτούφου και τον κατασπαράσσουν.
Τελευταία Νέα