Κάποτε, στα τέλη της δεκαετίας του 1960, οι άνθρωποι θέλησαν να αλλάξουν τον κόσμο. Και προσπάθησαν να το πετύχουν με τη μουσική, τη μόδα, την κατανάλωση ή ζώντας σε κοινόβια, κάνοντας διανοητικές υπερβάσεις με χημικές ουσίες ή πατώντας στο φεγγάρι. Η πενταετία 1966-1970 υπήρξε εποχή επαναστάσεων, γεγονός που θυμίζει η πετυχημένη έκθεση στο Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο «You Say You Want a Revolution? Records and Rebels 1966-1970», μέσα από τα εκθέματα που διερευνούν την εκρηκτική ατμόσφαιρα για ελευθερία στις δυτικές κοινωνίες. Ενα μεγάλο ορυκτό κομμάτι από την επιφάνεια της Σελήνης –δάνειο της NASA -, η αυθεντική πρωτότυπη έκδοση της «Ουτοπίας» του Τόμας Μουρ εικονογραφημένη το 1516, το κοστούμι του Οσι Κλαρκ για τον νεαρό Μικ Τζάγκερ και ένα σπάνιο μοντέλο του πρώιμου υπολογιστή Apple 1 είναι ορισμένα από τα αντικείμενα που αναφέρονται στην αναταραχή που προκάλεσαν η ποπ νεανική κουλτούρα αλλά και η εξιδανικευμένη αισιοδοξία εκείνων των ημερών, οι οποίες ώθησαν τον κόσμο να σκεφτεί συλλογικά και να αμφισβητήσει τις καθιερωμένες δομές εξουσίας σε κάθε πεδίο της κοινωνίας.
Ο εκθεσιακός χώρος του λονδρέζικου μουσείου διαμορφώθηκε από τους επιμελητές Τζέφρι Μαρς και Βικτόρια Μπροκς ώστε να παρουσιάζει την επαναστατικότητα της νεανικής κουλτούρας που ανέδυε το 1966 η οδός Κάρναμπι. Ηταν η χρονιά που το περιοδικό «Time» αναγνώρισε στην περιοχή της αγγλικής πρωτεύουσας τη «στροβιλίζουσα πόλη» που γινόταν κέντρο της μόδας, της μουσικής, της τέχνης και της φωτογραφίας. Τα μίνι φορέματα της μπουτίκ Μπίμπα, τα οπ αρτ έργα της Μπρίτζετ Ράιλι, οι φωτογραφίες της λεπτεπίλεπτης φιγούρας της Τουίγκι, «εμβληματικού μοντέλου της χρονιάς», από τον αριστοκρατικό Σίσιλ Μπίτον αλλά και τον μοντερνιστή Ντέιβιντ Μπέιλι δείχνουν το ξεκίνημα αυτής της νέας συμπεριφοράς. Με προεκτάσεις στην υποκουλτούρα και τους ψυχεδελικούς πειραματισμούς των συγκροτημάτων Pink Floyd, Cream, Jefferson Airplane καθώς και οπτικο-ακουστικό υλικό από την επίδραση που ασκούν οι Beatles μετά την κυκλοφορία, το 1967, του άλμπουμ τους S«gt Pepper’s Lonely Hearts Club Band».
ΓΚΕΒΑΡΑ ΚΑΙ ΚΙΝΓΚ. Οι επαναστάτες της εποχής διεκδίκησαν τα αιτήματά τους στους δρόμους της πολιτικής διαμαρτυρίας, αφηγούνται οι αφίσες του Atelier Populaire από τον γαλλικό φοιτητικό Μάη του ’68 , αλλά και τα αποσπάσματα ταινιών από τις διαδηλώσεις ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ, υπέρ του Τσε Γκεβάρα και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ενώ παράλληλα με την πολιτική διάσταση της επανάστασης η έκθεση δίνει σημασία και στην έξαρση του καταναλωτισμού, παρουσιάζοντας ανάμεσα σε ένα φουτουριστικό φόρεμα Πιερ Καρντέν και τα έπιπλα απογειωτικού σχεδιασμού του Ιρο Ααρνιο, τεκμήρια της νέας αγοραστικής συμπεριφοράς. Οπως την άφιξη της πιστωτικής κάρτας στα πορτοφόλια των νοικοκυρών.
