Ενα –κυριολεκτικά –βήμα πριν από την άβυσσο, η μοίρα του άπλωσε το χέρι. Και όχι μόνο τον έσωσε, αλλά και του έδωσε «το ελεύθερο» (και την ευκαιρία) να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να ξαναγράψει την Ιστορία. Και του ιδίου. Και της χώρας του. Και την άδραξε μεν. Την ξεκοίλιασε δε! Αποβαίνοντας από σεσωσμένο θύμα βίαιης και αντιδημοκρατικής ανατροπής, θύτης της ίδιας της δημοκρατίας που υποτίθεται ότι εκπροσωπούσε! Ο Ερντογάν.

Και «με γεια του και χαρά του» βεβαίως. Ως μαινόμενος ταύρος σε τουρκικό υαλοπωλείο. Σφαγιάζοντας από στρατηγούς, μέχρι δικαστικούς και ακαδημαϊκούς. Ακόμη έως και καντινιέρηδες, που αποτόλμησαν να διακηρύξουν ότι «δεν θα του σέρβιραν ούτε τσάι»! Παράπλευρη κωμωδία, εντός τραγωδίας.

Και το πρόβλημα θα ήταν του ιδίου και όσων θεωρεί ως υπηκόους (και αθύρματα) των οθωμανικών συνδρόμων και του έωλου μεγαλοϊδεατισμού που τον διέπουν. Αλλά, δυστυχώς, αυτά είναι τελικώς εξαγώγιμα είδη. Και κατ’ ακρίβεια, δυναμικές που επενεργούν με καταλυτικές προθέσεις και κακόβουλη διάθεση. Προκαλώντας ανάλογες συνέπειες εκτός συνόρων. Σχεδόν προς κάθε κατεύθυνση. Προς Ανατολάς με την αιφνίδια επέλαση βαρέων αρμάτων και την προώθηση επίλεκτων ταγμάτων. Προς Δυσμάς (δηλαδή εμάς) με συνεχείς και επικίνδυνες προκλήσεις. Προς Νότον, με ήδη κυπριακά κατοχικά τετελεσμένα και σχεδιασμούς προσαρτησιακών επιδιώξεων. Επί του εδάφους και όχι ρητορικώς.

Αυτά δεν είναι λοιπόν «κατ’ εικασίαν» αναφορές. Είναι η καθ’ όλα τεκμαρτή σύνοψη: Αφενός πραγματικοτήτων που χαρτογραφούνται ως άκρως επικίνδυνοι ακροβατισμοί επεκτατικών διαθέσεων. Και αφετέρου δυσοίωνων προοπτικών που εκ των πραγμάτων θα αναπαραχθούν. Ως βραχίονες απάνθρωπου, πλην στρατηγικού οπλοστασίου.

Ιστορίες χωρίς ακριβή συνειρμό. Και οπωσδήποτε χωρίς βέβαιο επίλογο. Οι οποίες όμως αφορούν τελικά και εμάς. Κυρίως εμάς. Είτε ως διεμβολισμός των εσωτερικών αντοχών και ανατροπής των δημογραφικών ισορροπιών. Είτε ως μέρος εκβιαστικού παιγνίου μεταξύ του ιδίου και των επέκεινα. Των Ευρωπαίων δηλαδή εταίρων, που αποστασιοποιούνται από το πρόβλημα. Συνδράμοντας στη διαμόρφωση «προσφυγικής χωματερής» με ελληνικό πρόσημο!

Πέραν αυτών, κατά τις επόμενες λίγες ημέρες θα δοκιμασθούν κατά τρόπο άμεσο οι πραγματικές του διαθέσεις. Είτε με την ευκταία λύση του Κυπριακού. Είτε με κατίσχυση εθνικιστικών εμμονών και αναπαραγωγή κακόβουλων προθέσεων. Που σημαίνουν: άσκηση επιθετικής πολιτικής σε όλο το εύρος των ελληνοτουρκικών τριβών. Με προμελετημένες προκλήσεις. Των οποίων τα παράγωγα θα επιδρούν ως στυγνοί μοχλοί εκβιασμού, όχι μόνο για μας αλλά: α) και για την Ευρώπη. Καθώς οι φιλοδοξίες διασκελισμού της κοινοτικής πύλης εξανεμίζονται. Και καθώς τείνουν ήδη να διαμορφωθούν αρνητικότεροι συσχετισμοί, β) και ως προς τις νατοϊκές παραμέτρους. Καθώς τα επιχειρούμενα ήδη ανοίγματα προς άλλες στρατηγικές ζεύξεις ανατρέπουν και ισορροπίες και σχεδιασμούς. Κι αυτό ενεργοποιεί φυγόκεντρες δυναμικές. Των οποίων οι συνέπειες (και το τελικό κόστος) δεν μπορεί ακόμη να προϋπολογισθούν. Εκτός από το γεγονός ότι θα αποβούν μοιραίες.

Τελευταία Νέα