Για πρώτη φορά από το 2013 και εντεύθεν κι αφού προηγήθηκαν οι θητείες των Νίκου Λυμπερόπουλου και Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς, η ΑΕΚ καθοδηγείται στην επόμενη ημέρα της από έναν τεχνικό διευθυντή με πραγματικές αρμοδιότητες. Εκ των δύο προαναφερθέντων, ο πρώτος τα παράτησε όταν διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να εφαρμόσει τις ιδέες του, ενώ ο δεύτερος δεν έκανε βήμα δίχως ο Μπάγεβιτς να γνωρίζει γιατί και πώς. Ο τρίτος, εν προκειμένω ο Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς, δεν ήρθε στην ΑΕΚ για να λογοδοτεί ή να φοβάται τις πρωτοβουλίες. Αφίχθη για να επιβλέπει, να κρίνει και να εισηγείται υψηλότερα. Ενίοτε ακόμα και δίχως να ενημερώνει τον εκτελεστικό διευθυντή εφόσον κρίνει ότι πρέπει να μιλήσει απευθείας με τον Μελισσανίδη. Κουβαλά το ηγετικό προφίλ που απέκτησε φορώντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού σε όλες (9 τον αριθμό!) τις ομάδες με τις οποίες αγωνίστηκε και τη μελλοντική καριέρα του την οραματίζεται σε συλλόγους πιο ισχυρών πρωταθλημάτων. Ηδη εφαρμόζει τα σχέδιά του στην Ενωση. Γνωρίζοντας ότι δεν διατίθενται χρήματα για μεγάλες δαπάνες, ότι το βαλάντιο δεν αρκεί για ποδοσφαιριστές οι οποίοι δεν είναι απαραίτητο να περάσουν από εξονυχιστικό έλεγχο, αναζητεί το καλύτερο δυνατό βάσει των υπαρχουσών οικονομικών συνθηκών. Με απλά λόγια, ο τεχνικός διευθυντής των Κιτρινόμαυρων αναζητεί νέους Γιόχανσον, τουλάχιστον τρεις, αν του προκύψει και τέταρτος ακόμα καλύτερα. Ηδη η Ενωση έχει αποκτήσει τους Αϊνταρέβιτς και Βράνιες. Ως ατού του αναγνωρίζονται τα ακόλουθα: γνωρίζει πολύ καλά τις νέες ευρωπαϊκές αγορές καθώς πριν ασχοληθεί με την ΑΕΚ είχε εντρυφήσει σε αυτές ώστε να ξεχωρίζει (ως μάνατζερ) παίκτες που έχουν προοπτική να ανταποκριθούν σε πιο απαιτητικές ευκαιρίες από αυτές που τους έχουν παρουσιαστεί έως σήμερα. Διαθέτει το επαγγελματικό ανάστημα και την πειθώ προκειμένου να πείσει παίκτες τέτοιου προφίλ –που συνήθως πολιορκούνται από μικρομεσαίες ομάδες πιο ισχυρών πρωταθλημάτων –ότι η ΑΕΚ είναι ο σύλλογος που τους δίνει διαφορετική προοπτική. Το παράδειγμα του Γιόχανσον, ο οποίος ήλθε τον Ιανουάριο του 2015 στην ΑΕΚ της Β’ Εθνικής και περίπου δύο χρόνια μετά αγωνίστηκε με την Εθνική Σουηδίας απέναντι στον Πολ Πογκμπά της Γαλλίας, είναι ό,τι πιο χαρακτηριστικό αλλά και ευεργετικό για την ίδια την Ενωση προκειμένου να το αξιοποιήσει. Είναι επίτευγμα για τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή, είναι όμως και για την ίδια την ΑΕΚ. Και ο Μαϊστόροβιτς γνωρίζει πώς να το αξιοποιήσει προκειμένου να προσελκύσει αξιόλογους ποδοσφαιριστές.