Η χρονιά που φεύγει σε αθλητικό επίπεδο αποτελεί ένα μικρό θαύμα για τη χώρα μας, που ενώ βρίσκεται σε βαθύ Μνημόνιο (για χρόνια) έχει την ευλογία να ζει την κορυφαία αποστολή σε Ολυμπιακούς Αγώνες στο εξωτερικό, με βάση πάντα τις προϋπάρχουσες συνθήκες.
Οι κορυφαίοι της χρονιάς που φεύγει, όπως άλλωστε αναδείχθηκαν και από την ψηφοφορία των αθλητικών συντακτών, ξεπέρασαν τον εαυτό τους το καλοκαίρι στο Ρίο φέρνοντας μαζί τους πίσω στην Ελλάδα έξι μετάλλια (τρία χρυσά, ένα ασημένιο και δύο χάλκινα) και πολλές διακρίσεις.
ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ. «Δεν σταματάνε τα όνειρά μου στην κατάκτηση των μεταλλίων και πάντα υπάρχει το κάτι παραπάνω. Αυτές οι επιτυχίες του 2016 είναι το μεγάλο μου κίνητρο για να συνεχίσω στο ίδιο υψηλό επίπεδο. Παράλληλα σε κάνουν να αφήνεις πίσω αυτά που σε στενοχώρησαν» λέει στην «Ομάδα» η κορυφαία αθλήτρια της χρονιάς Αννα Κορακάκη, η πρώτη Ελληνίδα που κατακτά δύο ολυμπιακά μετάλλια (χρυσό και χάλκινο) στην ίδια διοργάνωση.
Επισημαίνει για μια ακόμα φορά πόσο σημαντική είναι η συμβολή της οικογένειάς της σε ό,τι έχει πετύχει, ενώ το 2017 αρχίζει με το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Σκοποβολής Αεροβόλων Οπλων του Μάριμπορ που αποτελεί οικογενειακή υπόθεση για τη φαμίλια Κορακάκη!
Την ελληνική αποστολή εκεί (καθώς είναι οι μόνοι που εξασφάλισαν πρόκριση από τη χώρα μας) απαρτίζουν η Αννα, ο αδελφός της Διονύσης (αεροβόλο εφήβων) και φυσικά ο πατέρας – προπονητής τους Τάσος Κορακάκης!
ΗΔΗ ΣΤΟ ΤΟΚΙΟ. Εχοντας επιστρέψει πριν από λίγες μέρες από το πρώτο –αναγνωριστικό –ταξίδι στο Τόκιο όπου θα γίνουν οι αγώνες του 2020, ο κορυφαίος αθλητής της χρονιάς Λευτέρης Πετρούνιας, μιλώντας στην «Ομάδα», θυμάται για το 2016: «Μαγική και ονειρεμένη χρονιά όπου όλα τα αθλητικά μου όνειρα έγιναν πραγματικότητα. Ηδη νιώθω νοσταλγία για το 2016 και θα δουλέψω σκληρά για να τα ξαναζήσω. Πιστέψτε με, το Τόκιο είναι πολύ πιο κοντά από τέσσερα χρόνια και δεν θα καταλάβουμε πότε θα έρθει».
ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΨΗΛΑ. Η Κατερίνα Στεφανίδη στοχεύει και το 2017 ακόμα πιο ψηλά. Η χρυσή ολυμπιονίκης του επί κοντώ έχει δύο προκλήσεις μέσα στη νέα χρονιά, το Ευρωπαϊκό Κλειστού τον Μάρτιο και το Παγκόσμιο τον Αύγουστο στο Λονδίνο, ενώ το να ξεπεράσει τα πέντε μέτρα είναι πάντα μέσα στα πλάνα της.
«ΕΧΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΕΦΙ». Στο Ρίο ο Σπύρος Γιαννιώτης έκανε την κούρσα της ζωής του κατακτώντας το πολυπόθητο ολυμπιακό μετάλλιο (ασημένιο). Τι και αν έχασε στο φώτο φίνις (με ίδιο χρόνο!) το χρυσό από τον Ολλανδό Φέρτμαν στα 10 χιλιόμετρα. Ηταν χρυσός στις καρδιές μας τόσο για την υπερπροσπάθεια όσο και για το ότι απέτρεψε ουσιαστικά το να γίνει ένσταση, δείχνοντας για μια ακόμα φορά το ήθος του.
«Αυτά τα μηνύματα του ευ αγωνίζεσθαι θέλω να περάσω και στον γιο μου που γεννήθηκε πριν από λίγο καιρό. Οσο για τον αθλητισμό, μπορεί να έκλεισα την καριέρα μου, αλλά θα συνεχίσω να είμαι δίπλα στα παιδιά με τον Νίκο Γέμελο, καθώς θεωρώ υποχρέωση να δώσω πίσω αυτά που μου πρόσφερε ο αθλητισμός» τόνισε στην «ομάδα» ο πρωταθλητής μας, ο οποίος θα αφοσιωθεί πλέον στην εκμάθηση και προπόνηση των μυστικών του νερού στα νέα παιδιά.
«ΜΕΤΑΛΛΙΟ» Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ. Για τους ιστιοπλόους Παναγιώτη Μάντη και Παύλο Καγιαλή (χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία 470) το πρώτο τους μετάλλιο που είχε αξία χρυσού ήρθε όταν κατάφεραν τελικά να αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, καθώς οι δυο τους ήταν έτοιμοι να εγκαταλείψουν πριν τους «υιοθετήσει», μέσω της εταιρείας στην οποία εργάζεται, ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρος Καπράλος, όταν τον επισκέφτηκαν κάποιους μήνες πριν από το Ρίο στο γραφείο του στην ΕΟΕ.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΑΝΗΚΕΙ. Στη γιορτή των κορυφαίων πάντως ξεχώρισε και η βράβευση ενός νεαρού που δεν έχει συμμετάσχει ακόμα σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά ήδη έχει εκπλήξει παγκοσμίως με τις επιδόσεις του στο επί κοντώ.
Ο Εμμανουήλ Καραλής (αθλητής του Βασίλη Μεγαλοοικονόμου) τη χρονιά που φεύγει σημείωσε την κορυφαία επίδοση στον κόσμο (στην κατηγορία κάτω των 18 ετών) περνώντας τα 5,55 μ. και στοχεύει ακόμα πιο ψηλά το 2017.