Ο χαρακτηρισμός «απροσδόκητο» ταιριάζει στο 2016 όπως το βελούδινο γάντι στο τρυφερό χέρι νεαρής κυρίας.

Λέστερ, Πορτογαλία, Ινφαντίνο, Τσέφεριν βρέθηκαν απρόσμενα στον αφρό του κύματος του ποδοσφαίρου και ξεβράστηκαν ως αφηρωισμένα τέκνα πια του δημοφιλέστερου αθλήματος.

Ο χρόνος σταμάτησε πολλές φορές το 2016 για να τιμήσει το πέρασμα στην αιωνιότητα μύθων όπως οι Μοχάμεντ Αλι, Κάρλος Αλμπέρτο, Γιόχαν Κρόιφ και Αρνολντ Πάλμερ.

Στο πρόσωπο του αθλητισμού προστέθηκαν νέες ρυτίδες. Το ξεκλήρισμα της Σαπεκοένσε, οι επαγγελματίες ρώσοι χούλιγκαν, η ντοπαρισμένη Ρωσική Αρκούδα.   

Το Διεθνές Ετος Οσπρίων μας αφήνει όμως κληρονομιά και ένα σημαντικό μήνυμα: η δύναμη ενός λαού δεν απορρέει απαραίτητα από το μέγεθος ή την ιστορία του. Οι Ισλανδοί, μια χούφτα άνθρωποι απομονωμένοι στον παγωμένο Βορρά της Ευρώπης, αφού πρώτα βγήκαν νικητές από τον πόλεμο με το διεθνές κατεστημένο μετά το σκάσιμο της τραπεζικής φούσκας, στη συνέχεια συνέτριψαν και το ποδοσφαιρικό με μια επιβλητική πρόκριση εις βάρος της Αγγλίας στο Euro. Η πολεμική κραυγή των Βίκινγκς που κατέκτησαν τη Γαλλία θυμίζει πως ακόμα υπάρχουν λαοί που τα έργα τους λένε περισσότερα από τα λόγια τους.