Η εκπαίδευση των παιδιών με στόχο την υιοθέτηση μιας ισορροπημένης διατροφής είναι ένα στοίχημα χαμένο στην Ελλάδα, δεδομένου ότι οι προσπάθειες είναι αποσπασματικές.
Μια βόλτα στα σχολικά κυλικεία αποδεικνύει με τον πλέον περίτρανο τρόπο ότι, παρά τις όποιες κατευθυντήριες οδηγίες, ακόμη και τα σχολεία δεν παίζουν τον ρόλο του καθοδηγητή σε έναν υγιεινό τρόπο ζωής. Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό αλλά ρεαλιστικό: «Οταν δίπλα από τα παστέλια φιγουράρουν ντόνατς σοκολάτας ή κρουασάν με πραλίνα, ο δείκτης της όρεξης πού θα δείξει;».
Η πρόληψη, άλλωστε, έχει πολλάκις ειπωθεί από τους οικονομολόγους της Υγείας ότι είναι κενό πεδίο στη χώρα μας, καταλογίζοντας στους πολιτικούς ιθύνοντες έλλειψη κουλτούρας.
Ετσι, ενώ στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες το 20%-25% των δημόσιων δαπανών για την Υγεία δεσμεύεται και προωθείται στην πρωτοβάθμια Υγεία και σε δράσεις πρόληψης, στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό δεν υπερβαίνει το 10%.
Το παράδειγμα της Βρετανίας είναι ενδεικτικό: στο διαδικτυακό σπίτι του Βρετανικού Συστήματος Υγείας, ειδικοί στρώνουν το οικογενειακό τραπέζι προσφέροντας στους γονείς πρακτικές συμβουλές ώστε να μειώσουν την καθημερινή πρόσληψη κακών λιπαρών. Μάλιστα, δεν ξεχνούν να μοιραστούν συνταγές ακόμη και για υγιεινά σνακ στο σχολείο και στην εργασία. Παρόμοια βήματα έχει κάνει και η Δανία. «Εδώ και 13 χρόνια έχει απαγορεύσει τα τρανς λιπαρά. Δυστυχώς εδώ δεν κάνουμε τίποτα. Και σκεφτείτε ότι είμαστε η πρώτη χώρα στην παιδική παχυσαρκία» επισημαίνει ο Καφάτος.
