Λένε πως πρώτα βγαίνει η ψυχή του ανθρώπου και μετά το χούι του. Μάλλον έχουν δίκιο. Αν κρίνω τουλάχιστον από την κυβέρνηση που ως αριστεροί μπορεί να δηλώνουν ψυχάρες αλλά έχουν χούι τη μαϊμουδιά.

Μόλις αποκαλύφθηκε (και από εδώ προχθές…) η κομπίνα που πάνε να στήσουν με την επέκταση του «κόφτη» άρχισαν τις μαϊμουδιές.

Η επέκταση του «κόφτη» δεν συνεπάγεται και επέκταση του προγράμματος, δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Τι λέει το θηρίο! Και τότε τι θα κόβει ο «κόφτης»; Την τράπουλα στην πρέφα;

Διότι ο «κόφτης» (ο «μηχανισμός δέσμευσης», όπως τον λέει πιο κομψά ο Τσακαλώτος…) έχει νόημα εφόσον υπάρχουν συμφωνημένοι και δεσμευτικοί στόχοι που όταν δεν τους πιάνουμε βγαίνει το ψαλίδι.

Διαφορετικά, αν δεν υπάρχουν υποχρεωτικοί στόχοι από τους οποίους οι αποκλίσεις θα διορθώνονται αυτομάτως και μάλιστα «θα περιγράψουμε τα μέτρα που (…) σε αυτήν την περίπτωση θα χρειαστούν» (Τσακαλώτος), τι νόημα έχει ο «μηχανισμός δέσμευσης»; Μας δουλεύει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος;

Η αλήθεια λοιπόν είναι μία. Αυτό που πάει να συμφωνήσει η κυβέρνηση με τους δανειστές είναι ένα Μνημόνιο μετά το Μνημόνιο, δεσμευτικό όσο το Μνημόνιο αλλά χωρίς τα λεφτά του Μνημονίου.

Δεν ξέρω αν συμφέρει την κυβέρνηση που πασχίζει απλώς να κλείσει την αξιολόγηση για να κρατηθεί λίγο ακόμη στην εξουσία. Ενδεχομένως.

Σίγουρα πάντως δεν συμφέρει την αντιπολίτευση, η οποία θα πάρει τον μουτζούρη. Στην πλάτη της θα γίνει ο συμβιβασμός –αν γίνει…

Και ασφαλώς δεν συμφέρει τη χώρα, η οποία καταδικάζεται έτσι σε ένα Μνημόνιο χωρίς οφέλη και απροσδιόριστης διάρκειας.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Μέρκελ έκλεισε ραντεβού με τον Μητσοτάκη μετά το Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου, όταν θα έχουμε πιο καθαρή εικόνα.

Το μήνυμα των Γερμανών είναι σαφές. «Ούτως ή άλλως, θα κερδίσεις τις εκλογές. Aσε τα πράγματα να πάνε ομαλά έως τον Σεπτέμβριο που ψηφίζουμε στη Γερμανία, να κλείσουν κι οι σημερινοί όσo περισσότερες εκκρεμότητες γίνεται και μετά κάνε κουμάντο. Σε συμφέρει».

Το ερώτημα είναι τι θα απαντήσει ο Μητσοτάκης.

Αν θα δεχτεί δηλαδή να υποθηκεύσει το μέλλον της χώρας αλλά και της αυριανής κυβέρνησης για να κερδίσει τι; Να του ανταποδώσει κάποτε τη χάρη η Μέρκελ; Ελπίζω να μη διατηρεί τέτοιες αυταπάτες.

Αφενός επειδή η Μέρκελ δεν κάνει χάρες αλλά κάνει μόνο ό,τι τη συμφέρει.

Αφετέρου επειδή δεν ξέρω αν συμφέρει τον ίδιο να γίνει ένας «πρωθυπουργός δεσμώτης» από μια προηγούμενη διαπραγμάτευση.

Τόσο απλό.