Ενίοτε τα υποζύγια δεν αντέχουν. Ακόμη χειρότερα: οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται από την κυβέρνηση ως υποζύγια για τις ανάγκες της συλλογής φόρων και εισφορών. Είναι δυστυχώς αυτό ακριβώς που έχει συμβεί με τις υπέρμετρες –πιο σωστά: τις απάνθρωπες –επιβαρύνσεις, τις οποίες υφίστανται από την αρχή του χρόνου οι εργαζόμενοι με μπλοκάκι. Αυτές ψηφίστηκαν πέρσι την άνοιξη και μεταχρονολογήθηκαν για το ξεκίνημα του 2017 ώστε η κυβέρνηση να εξασφαλίσει –ας μην πούμε: να αγοράσει –πολιτικό χρόνο. Η φάση αυτή όμως παρήλθε. Η κλεψύδρα άδειασε και πάει να ραγίσει.
Οπως ήταν αναμενόμενο, επιχειρείται άρον άρον να διορθωθούν τα αδιόρθωτα. Ετσι αυτοί που διατηρούν μπλοκάκι ενώ είναι μισθωτοί και δεν το χρησιμοποιούν –δηλαδή δεν «κόβουν» –απαλλάσσονται από την πληρωμή των υπέρμετρων εισφορών. Αυτές όμως συνεχίζουν να επιβαρύνουν όσους εργάζονται με μπλοκάκι –κάτι όχι ασυνήθιστο στην αγορά εργασίας. Οπερ σημαίνει ότι θα καταβάλλουν σε εισφορές και φόρους περί το 70% των αποδοχών τους –ιδίως αν έχουν μία δουλειά όλη κι όλη και πληρώνονται με μπλοκάκι. Πρόκειται για ρύθμιση άδικη και ανεδαφική –πιθανώς γιατί στις στατιστικές των κυβερνώντων οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν εμφανίζονται ως εν δυνάμει ψηφοφόροι τους.
Το θλιβερό συμπέρασμα είναι ότι η ρύθμιση είναι ανεφάρμοστη και ότι ωθεί ακόμη περισσότερους προς τη μαύρη εργασία. Αμφότερα ήταν γνωστά εδώ και μήνες.
