Ο κλινικός διαιτολόγος – διατροφολόγος, επιστημονικός συνεργάτης του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, δρ Δημήτρης Γρηγοράκης απαντά ότι αν η νεφρική λειτουργία είναι ικανοποιητική, η περίσσεια μαγνησίου αποβάλλεται φυσιολογικά από τους νεφρούς.
Ατομα με φυσιολογικά νεφρά είναι πολύ δύσκολο να παρουσιάσουν υπερμαγνησιαιμία, δηλαδή να εμφανίσουν συμπτώματα από υπερβολική χορήγηση μαγνησίου στον οργανισμό τους. Δεν υπάρχει λοιπόν κίνδυνος τοξικότητας και η συμπληρωματική πρόσληψη στο επίπεδο που αναφέρετε δεν επιβαρύνει τον οργανισμό. Το ανώτατο επίπεδο ημερήσιας πρόσληψης μαγνησίου ανέρχεται στα 300 mg.
Φυσιολογικά, η πρόσληψη του μαγνησίου γίνεται από τις τροφές. Οι καθημερινές ανάγκες ενός ενηλίκου κυμαίνονται γύρω στα 300 mg μαγνησίου την ημέρα, τα οποία προσλαμβάνει συνήθως με μια ισορροπημένη δίαιτα. Ολες σχεδόν οι τροφές περιέχουν μαγνήσιο, άλλες περισσότερο κι άλλες λιγότερο.
Οι ηλιόσποροι, ο σολομός και τα πράσινα λαχανικά περιέχουν το περισσότερο. Το μαγνήσιο αποτελεί το κεντρικό στοιχείο για τη δημιουργία της χλωροφύλλης των φυτών, γι’ αυτό και τα πράσινα φυτά περιέχουν το περισσότερο. Η απορρόφησή του από το έντερο εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες και γι’ αυτό παρουσιάζει μεγάλη διακύμανση (από 30% έως 70%). Μείωση της απορρόφησης του μαγνησίου παρατηρείται όσο αυξάνεται η ηλικία.
Θα πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι η πρόσληψη φαρμάκων που περιέχουν σίδηρο (για αναιμία) μαζί με φάρμακα που περιέχουν μαγνήσιο εμποδίζει την απορρόφηση από το έντερο και του σιδήρου και του μαγνησίου, γι’ αυτό και πρέπει τα δύο αυτά στοιχεία να λαμβάνονται με διαφορά τριών έως τεσσάρων ωρών το ένα από το άλλο. Το ίδιο συμβαίνει και όταν λαμβάνονται αντιβιοτικά όπως οι τετρακυκλίνες.