Οσοι νόμισαν ότι το Κυπριακό θα αποτελέσει τον δούρειο ίππο της συναίνεσης πρέπει να το ξανασκεφτούν. Ηδη, η αξιωματική αντιπολίτευση διόρθωσε το κλίμα που πήγε να δημιουργηθεί.
Συνεννόηση, ναι. Συν-ευθύνη ή συν-απόφαση, όχι.
Με άλλα λόγια, «θα έλθουμε να ακούσουμε τι έχετε να μας πείτε, αλλά εσείς αποφασίζετε και εσείς ευθύνεστε για τις αποφάσεις σας».
Γι’ αυτό άλλωστε και η αντιπολίτευση ήταν κατηγορηματικά αντίθετη με τη σύγκληση ενός Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών. Υπήρχαν φόβοι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα προσπαθούσε πάλι να εκμαιεύσει ένα «κοινό πλαίσιο» –υπέρ της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση επέλεξε τελικά (και φρονίμως) τις κατ’ ιδίαν συναντήσεις του Πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς. Δεν θα δεσμεύσει τους άλλους σε «κοινό πλαίσιο», αλλά ίσως είναι ευκολότερο να διερευνήσει τα όρια της ανοχής τους.
Η συνέχεια επί της οθόνης.
Μην έχετε όμως μεγάλες προσδοκίες για τη συνέχεια. Το Κυπριακό δεν κρίνεται στην Αθήνα. Κρίνεται στην Κύπρο, στην Αγκυρα και σε όποια πρωτεύουσα μπορεί να πιέσει την Αγκυρα.
Η αντιπολίτευση το ξέρει. Αν υπάρξει συμβιβασμός, δεν πρόκειται να τον τινάξει στον αέρα. Αν δεν υπάρξει, δεν εξαρτάται από αυτήν.
Κι επειδή ένας συμβιβασμός έχει πάντα κόστος, θα κάνει ήσυχα ταμείο απέναντι στην κυβέρνηση που θα στηρίξει τον συμβιβασμό. Win-win situation, θα το έλεγε ο Βαρουφάκης.
Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, αλλά το ίδιο παιχνίδι παίζεται σε όλα τα ζητήματα: η κυβέρνηση προσπαθεί να βάλει στο κόλπο την αντιπολίτευση για να της φορτώσει ευθύνες και η αντιπολίτευση την κάνει γυριστή.
Πριν από μέρες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος (αν δεν απατώμαι) εγκαλούσε τη ΝΔ επειδή δεν λέει κάτι για τις απαιτήσεις του ΔΝΤ.
Σιγά που θα πει! Τη χώρα κυβερνά η κυβέρνησή της και αυτή διαπραγματεύεται με το ΔΝΤ ή τον Σόιμπλε. Οι άλλοι παρακολουθούν, διαφωνούν και κάνουν ταμείο –ακριβώς όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση.
Δεν βλέπω δηλαδή για ποιον λόγο η αντιπολίτευση του 2017 θα είναι ριζικά διαφορετικής λογικής από εκείνη του 2014.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έσπρωξε σε εκλογές διότι έκρινε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση κυβερνούσε λάθος. Ακριβώς το ίδιο κάνει και η σημερινή αντιπολίτευση.
Οσο ανεύθυνο ή υπεύθυνο ήταν το πρώτο, άλλο τόσο υπεύθυνο ή ανεύθυνο είναι το δεύτερο.
Με μια διαφορά. Οι εκλογές του 2015 οδήγησαν τη χώρα και τους πολίτες της σε σαφώς χειρότερη θέση. Προκύπτει εκ του αποτελέσματος και αποτελεί πλέον κοινό τόπο.
Το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών δεν το έχουμε δει ακόμα –ούτε καν τις εκλογές. Και συνεπώς κανείς δεν μπορεί πριν δει να κρίνει.
Τελευταία Νέα