Δεν χωρά αμφιβολία ότι η χώρα κινείται για μια ακόμη φορά στο όριο της απόλυτης καταστροφής και οι κυβερνητικοί για έναν ανεξήγητο λόγο νιώθουν περήφανοι και σχεδόν πανηγυρίζουν. Πρόκειται για μια συμπεριφορά στα όρια της τρέλας, αλλά ίσως ερμηνεύεται από τον μόνο στόχο τους που είναι η διατήρηση της εξουσίας πάση θυσία και… βλέπουμε. Είναι προφανές ότι δεν έχουν σχέδιο για τη χώρα αλλά υπηρετούν το σχέδιο για την πλάνη της πολιτικής αυτοσυντήρησης την ώρα που καταρρέουν σε όλα τα μέτωπα. Η ανερμάτιστη πολιτική τους έχει πλέον καταστεί τοξική για τη χώρα και κάθε τους κίνηση αναπαράγει αδιέξοδα που βυθίζουν την οικονομία και διαλύουν την κοινωνία.

Η στάση τους στην πορεία της αξιολόγησης επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά το στρατηγικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει και αποκαλύπτει επιπλέον ότι οι δανειστές αδιαφορούν πλήρως για την τύχη μας. Τα δεδομένα έχουν περιγραφεί με σαφήνεια και δεν δίνουν δεκάρα αν θα τα υλοποιήσει ή όχι η παρούσα κυβέρνηση ή μια άλλη που θα ακολουθήσει. Στην πραγματικότητα ξαναζούμε την ασάφεια του 2015, με άλλους όρους ασφαλώς, αλλά σίγουρα από χειρότερη θέση για όλους μας.

Η κυβέρνηση με την αδιαφορία της για το πραγματικό κόστος και τις συνέπειες των επιλογών της απλώς ποντάρει στην κόπωση και στη γενικευμένη παραίτηση των πολιτών. Κάπως έτσι ελπίζουν ότι διαχέονται οι ευθύνες και αυτοί θα επιβιώσουν πολιτικά γιατί ξέρουν να λένε πειστικά ψέματα. Εδώ που φθάσαμε όμως δεν περνούν πια οι αυταπάτες και οι ψευδαισθήσεις. Η κυβέρνηση των εθνολαϊκιστών έχει ασκήσει συγκεκριμένη πολιτική διάλυσης των πάντων και οι συνέπειες έχουν πληγώσει κάθε πολίτη που νιώθει ότι πέραν της εξαπάτησης πληρώνει και την ανικανότητά τους να διαχειριστούν στοιχειωδώς ακόμη και τα βασικά.

Δεν τους απομένουν άλλοι άσοι στο μανίκι όπως νομίζουν, όσο και αν προσπαθούν ακόμη να διαχειριστούν με επικοινωνιακούς όρους την κατάρρευση της πολιτικής τους. Αφού η κοινωνία αντελήφθη την απάτη και τους γύρισε την πλάτη, το καλύτερο που έχουν να περιμένουν είναι η τιμωρία, αν όχι η συντριβή.

Τελευταία Νέα