Ο 86χρονος Αδωνις, κατά κόσμον Αλί Αχμαντ Σαΐντ Εσμπέρ, γεννήθηκε το 1930 στη Συρία, αλλά ήδη από την εφηβική του ηλικία υιοθέτησε το μυθολογικό ψευδώνυμο Αδωνις, με το οποίο έγινε παγκοσμίως γνωστός. Με τον τρόπο αυτόν θεώρησε ήδη από την αρχή ότι η απέκδυση του μουσουλμανικού ονόματος δίνει συμβολικά πρόσβαση στην οικουμενικότητα και την πράξη της δημιουργίας. Καταδικασμένος σε φυλάκιση στην πατρίδα του λόγω των προοδευτικών πολιτικών του πεποιθήσεων, αυτοεξορίστηκε στον Λίβανο και στη συνέχεια στο Παρίσι, όπου ζει μέχρι σήμερα. Εως τώρα έχει τιμηθεί με το Βραβείο Γκαίτε «για τον διεθνή χαρακτήρα του έργου του και για την προσφορά του στον παγκόσμιο πολιτισμό» (όπως πριν από αυτόν ο Τόμας Μαν, ο Χέρμαν Εσε, η Πίνα Μπάους, ο Ινγκμαρ Μπέργκμαν), ενώ το όνομά του ακούγεται διαχρονικά στις υποψηφιότητες για το Νομπέλ. «Εχω διαπιστώσει ότι όλη η ιστορία µας έχει παραποιηθεί, ότι όλοι εκείνοι που δηµιούργησαν τον αραβικό πολιτισµό και το µεγαλείο του ήταν άνθρωποι καταδιωγµένοι, αποσυνάγωγοι, εξοστρακισµένοι, φυλακισµένοι, ακόµα και εκτελεσµένοι για τις απόψεις τους. Είναι ανάγκη να ξαναδούµε αυτόν τον πολιτισµό µε νέο βλέµµα και µε µια άλλη ανθρωπιά» επισημαίνει στο τελευταίο του βιβλίο «Βία και Ισλάμ» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκη). Σε αυτό ο Αδωνις συνομιλεί µε τη µαροκινής καταγωγής ψυχαναλύτρια και µεταφράστριά του στα γαλλικά Χουρία Αµπντελουάχεντ, σε μια προσπάθεια διερεύνησης της καταγωγής τής βίας που έχει εκδηλώσει η δράση του ISIS.
ΑΡΑΒΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ. Στη διάρκεια της συνομιλίας ο Αδωνις παρατηρεί για την κατάσταση της γενέτειράς του: «Μια επανάσταση δεν μπορεί να καταστρέφει τη χώρα στην οποία εκτυλίσσεται. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το καθεστώς Ασαντ ήταν βίαιο, όμως οι εξεγερμένοι έπρεπε να αποφύγουν να βυθιστεί η χώρα στο χάος. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο φονταμενταλισμός επανεμφανίστηκε, πιο οργανωμένος και πιο βίαιος από ποτέ. Ετσι, αντί για μια ελπιδοφόρα αλλαγή, ζούμε σήμερα έναν πραγματικό Αρμαγεδδώνα. Επιπλέον δεν ακούγεται κουβέντα, δεν γίνεται καν λόγος για το θέμα της γυναικείας χειραφέτησης. Πώς μπορούμε να μιλάμε για Αραβική Ανοιξη στο μέτρο που η γυναίκα παραμένει δέσμια της σαρίας, του ισλαμικού νόμου; Η κυριαρχία του θρησκευτικού φανατισμού μετέτρεψε την Ανοιξη σε κόλαση, επέτρεψε να χρησιμοποιηθεί η εξέγερση για την εξυπηρέτηση ιδεολογικών στόχων».
Το αθηναϊκό κοινό έχει την ευκαιρία να ακούσει παρόμοιες απόψεις αύριο στη συζήτηση του άραβα ποιητή με τον Γιώργο Αρχιμανδρίτη στη Μικρή Σκηνή στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Στις 19.00 με ελεύθερη είσοδο και δελτίο προτεραιότητας, διανεμημένο μία ώρα πριν από την έναρξη της εκδήλωσης.
