Χιόνισε πολύ. Ακόμα και σε πολλά νησιά του Αιγαίου. Και στους καταυλισμούς των προσφύγων και των μεταναστών. Ενδεικτικά, τα ρεπορτάζ από τον καταυλισμό στη Μόρια της Λέσβου είναι τρομακτικά. Οι φιλοξενούμενοι τουρτουρίζουν εκτεθειμένοι στις χαμηλές θερμοκρασίες, ζέστη υπάρχει μόνο σε δυο – τρία λυόμενα παραπήγματα, ενώ ήδη πολύς κόσμος έχει προσβληθεί από σοβαρές αρρώστιες που σχετίζονται με τις συνθήκες.
Ολα αυτά συμβαίνουν τον βαρύ χειμώνα των πρώτων ημερών του 2017, επί διακυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Δεν είναι κάτι ξαφνικό, δεν συμβαίνουν επειδή ξέσπασε μια απρόσμενη κακοκαιρία που αιφνιδίασε τις Αρχές. Κάθε άλλο. Ο χειμώνας έχει τραβήξει πολύ, οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και τα χιόνια είχαν προβλεφθεί, αλλά η υπεύθυνη κυβέρνηση, που διαθέτει και υπουργό για τους πρόσφυγες, τον Γιάννη Μουζάλα (τις προάλλες διεκήρυσσε ότι λύθηκαν τα προβλήματα θέρμανσης στους καταυλισμούς της Βόρειας Ελλάδας), επί της ουσίας αδιαφόρησε. Ειδικά στη Μόρια είχαν πεθάνει, τον περασμένο Νοέμβριο, εξαιτίας του κρύου μια 60χρονη γυναίκα και το εξάχρονο εγγόνι της, όταν εξερράγη φιάλη υγραερίου.
Οταν πέφτει χιόνι, η φύση είναι σιωπηλή. Πιο σιωπηλή κι από τους ανθρώπους της κυβέρνησης. Είναι τα ίδια πρόσωπα που κατηγορούσαν την κυβέρνηση Σαμαρά, τους «Σαμαροβενιζέλους», ότι ο καταυλισμός της Αμυγδαλέζας ήταν Γκουαντάναμο. Οι ίδιοι που διατυμπάνιζαν την πολιτική των no borders, που κατηγορούσαν ως ανάλγητους, οιονεί ρατσιστές, τους αντιπάλους τους, που διεκδικούσαν να υποστηρίζουν προνομιακά τους μετανάστες των μεγάλων πόλεων στα αντιρατσιστικά φεστιβάλ… Τι ήταν όλα αυτά; Λόγια μιας πολιτικής υστεροβουλίας που μετέτρεπε τους πρόσφυγες και τους μετανάστες σε εργαλείο δήθεν ανθρωπισμού. Ωσπου να μετατραπεί η χώρα σε χωματερή ψυχών, ώσπου η περίθαλψη των προσφύγων να αποδειχθεί για πολλούς επικερδής μπίζνα κι ώσπου να θριαμβεύσει η υποκρισία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κόμπαζε, κάποτε, ότι θα αλλάξει την Ευρώπη. Φούμαρα. Η αριστερή πραγματικότητα έχει πολλά μεγάλα λόγια, άδεια και κούφια. Που δεν φτάνουν να κρύψουν την ανθρώπινη δυστυχία.
