Αναζήτηση
Ναι, υπάρχουν και χειρότερα. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 η χώρα μας είχε γίνει δακτυλοδεικτούμενη και σύμβολο κακοδιαχείρισης της κληρονομιάς των Αγώνων, των Ολυμπιακών Ακινήτων. Φαίνεται ωστόσο πως μια άλλη ολυμπιακή πόλη, το Ρίο ντε Ζανέιρο θέτει σοβαρή υποψηφιότητα να ξεπεράσει την ελληνική ανικανότητα και να καταστεί παράδειγμα προς αποφυγή.
Μόλις 141 ημέρες μετά την τελετή λήξης των 31ων Ολυμπιακών Αγώνων και 113 ημέρες από το πέσιμο της αυλαίας στους Παραολυμπιακούς, το στάδιο Μαρακανά, το οποίο αποτέλεσε το σύμβολό τους, βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης.
Το αθλητικό σύμπλεγμα, που θεωρείται ένας από τους καθεδρικούς του αθλητισμού και στο στάδιό του έχουν αναδειχτεί δύο παγκόσμιες πρωταθλήτριες στο ποδόσφαιρο, το 1950 και το 2014, έχει παραδοθεί στο έλεος των πλιατσικολόγων, των αδέσποτων σκύλων και των καιρικών συνθηκών.
Η ανακατασκευή του θρυλικού σταδίου που έχει ταυτιστεί με την πιο επονείδιστη για τους Βραζιλιάνους ποδοσφαιρική ήττα –από την Ουρουγουάη το 1950 –στοίχισε στους φορολογούμενους πολίτες της χώρας του καφέ 1,3 δισ. ρεάλ, περίπου 380 εκατ. ευρώ, σε μια πολύ δύσκολη οικονομικά συγκυρία. Το Μαρακανά χρησιμοποιήθηκε στους αγώνες του Μουντιάλ 2014 και στους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες δύο χρόνια αργότερα, φιλοξενώντας τις τελετές έναρξης και λήξης.
Από τα εντυπωσιακά βεγγαλικά που έβγαιναν από τα σωθικά του φωτίζοντας τον ουρανό του Ρίο και τα νερά του ποταμού που ρέει στην περιοχή, το στάδιο μετατράπηκε σε χρόνο ρεκόρ σε αθλητική φαβέλα.
Το αίσθημα της εγκατάλειψης το νιώθει από την πρώτη στιγμή ο επισκέπτης που θέλει να μοιραστεί λίγη από την ιστορία αυτού του σταδίου.
Σπασμένα τζάμια παντού, κατεστραμμένες πόρτες, εξαφανισμένα επτά χιλιάδες καθίσματα από τις εξέδρες, τρύπες στους τοίχους και παντού βρωμιά.
Οι σουίτες για τους επισήμους έχουν λεηλατηθεί. Ολα τα έπιπλα, καναπέδες, καρέκλες, μπουφέδες, είτε έχουν κλαπεί είτε είναι στοιβαγμένα και σε κακή κατάσταση, ενώ η πλειονότητα των τηλεοράσεων έχουν εξαφανιστεί. Ακόμα και τα είδη τροφίμων που πωλούνταν στα μπαρ στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων έχουν παραμένει στη θέση τους, σε κατάσταση αποσύνθεσης και πλήρως εναρμονισμένα με την εικόνα του ιστορικού σταδίου.
Ο αγωνιστικός χώρος, σημείο αναφοράς για κάθε φροντισμένο στάδιο, μοιάζει περισσότερο με πατατοχώραφο παρά με χλοοτάπητα ο οποίος μόλις πριν από δύο χρόνια φιλοξένησε τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Ο λόγος που ξεράθηκε ο χλοοτάπητας: η έλλειψη νερού και φροντίδας. Το παράδοξο: ο συγκεκριμένος χλοοτάπητας τοποθετήθηκε μόλις πριν από τρεις μήνες ύστερα από αίτημα της Φλαμένγκο.
Στους εσωτερικούς διαδρόμους του σταδίου υπάρχουν παντού πεσμένοι σοβάδες και τρύπες στους τοίχους από τους οποίους κρέμονται καλώδια.
Τα λογότυπα του Ρίο 2016, μισοκατεστραμμένα, θυμίζουν όσα έζησε το στάδιο πριν από μερικούς μήνες, ενώ η μυρωδιά της μούχλας είναι αισθητή παντού.
Επισήμως το Μαρακανά παραδόθηκε από το Ρίο 2016 στην εταιρεία Maracana SA που θα το διαχειριστεί στις 30 Οκτωβρίου. Η τελευταία ωστόσο αρνείται να το παραλάβει αν δεν επιδιορθωθούν όλες οι ζημιές.
Χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί στο στάδιο, με τους πλιατσικολόγους να έχουν στήσει πάρτι, είναι το γεγονός οι εταιρείες καθαριότητας και ασφάλειας έχουν μαζέψει τους υπολογιστές και τα υλικά τους.
Στο κέντρο αυτής της διελκυστίνδας βρίσκονται οι ομάδες Φλαμένγκο, Φλουμινένσε και Βάσκο, οι οποίες χρησιμοποιούν το στάδιο για τους αγώνες τους ουσιαστικά παράνομα, καθώς δεν έχουν λάβει επίσημα την έγκριση της αναδόχου εταιρείας ή της κυβέρνησης.
