Τα άλματα στον χρόνο είναι ένα παιχνίδι της ανθρώπινης σκέψης όπου η εμπειρία κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Οι λέξεις που θα γραφτούν ύστερα από δύο μήνες από τους αγιογράφους των αντιπάλων του Ολυμπιακού και τους δοκησίσοφους του ποδοσφαίρου έχουν στήσει ενώπιόν μου χορό: «Ο Ολυμπιακός κατέκτησε δίκαια τον τίτλο, αλλά τα προηγούμενα χρόνια…».
Τα γνωστά. Οταν εξαντλούνται τα επιχειρήματα, ο χρόνος στα κείμενα γίνεται παρελθοντικός.
Η μεγαλύτερη φενάκη του ελληνικού ποδοσφαίρου της τελευταίας 15ετίας είναι τα στημένα πρωταθλήματα. Πρόκειται για το τέλειο άλλοθι των κατηγορουμένων στα λαϊκά δικαστήρια για τις αποτυχημένες επιλογές, την αγωνιστική αδυναμία και κατ’ επέκταση την εξοστράκισή τους από την κορυφή.
Η κοντόφθαλμη πολιτική που επένδυσε στην αποδόμηση του αντιπάλου επέστρεψε ως μπούμερανγκ στους εμπνευστές της. Το κακό όμως γι’ αυτούς είναι πως η φαρέτρα των δικαιολογιών άδειασε.
Τα νούμερα είναι αμείλικτα. Στα 44 τελευταία παιχνίδια πρωταθλήματος στη Σούπερ Λίγκα ο Ολυμπιακός έχει πετύχει 40 νίκες, κατακτώντας το 90 τοις εκατό των διεκδικούμενων βαθμών.
Πέρυσι, ύστερα από 14 αγωνιστικές, η βαθμολογική διαφορά του δεύτερου από τον Ολυμπιακό θύμιζε τη θερμοκρασία χθες στη Φλώρινα: -17. Φέτος βελτιώθηκε: -12. Το πρόσημο θα γίνει θετικό και οι θέσεις θα αλλάξουν μόνο αν μεταβληθεί η ερμηνεία των γεγονότων και γίνουν αντιληπτά στη σωστή τους διάσταση.