Θυμήθηκα μια διδακτική ιστορία. Ηταν Νοέμβριος 2011 όταν είχε καταστεί προφανές ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έπνεε τα λοίσθια. Τελευταία απόπειρα διαφυγής ήταν το δημοψήφισμα και είχε αποτύχει.
Ρωτούσα τότε όλα σχεδόν τα ηγετικά στελέχη της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, «κηπουρούς» και μη:
– Αφού βλέπετε ότι χρειάζεται πλέον ανανέωση της λαϊκής εντολής και δεν πέτυχε το δημοψήφισμα, γιατί δεν κάνετε εκλογές; Απλό, καθαρό κι έντιμο.
Η απάντηση ήταν ομόφωνη και ομόθυμη:
– Μα αν κάνουμε τώρα εκλογές, θα τις κερδίσει ο Σαμαράς!
Ετσι προκρίθηκε μια προσπάθεια ερμαφρόδιτης εμπλοκής της αντιπολίτευσης στη διακυβέρνηση μέσω της κυβέρνησης Παπαδήμου. Μπερδεμένα πράγματα.
Αποτέλεσμα; Για να μην κερδίσει τις εκλογές ο Σαμαράς, διαλύθηκε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, με πρώτο το ΠΑΣΟΚ. Κι ο Σαμαράς έγινε τελικά πρωθυπουργός, μαζί με το ΠΑΣΟΚ.
Αυτό σε απλά ελληνικά ονομάζεται «πολιτική μυωπία». Βλέπεις μόνο ό,τι έχεις μάθει να βλέπεις και δεν καταλαβαίνεις τι έρχεται.
Διότι τον Νοέμβριο 2011 ο Σαμαράς δεν ήταν πια αντίπαλος του ΠΑΣΟΚ. Θα κέρδιζε τις εκλογές, το ΠΑΣΟΚ θα έπαιρνε 20%-22% και θα ήταν αντιπολίτευση έως ότου κάποια στιγμή ξαναγίνει κυβέρνηση, μια χαρά. Πραγματικοί αντίπαλοι του ΠΑΣΟΚ ήταν πλέον οι αντίπαλοι του Σαμαρά.
Μια ανάλογη κατάσταση ζούμε τώρα. Ολοι (ακόμη κι ο ΣΥΡΙΖΑ…) αντιλαμβάνονται ότι η κυβέρνηση έχει φτάσει στα όριά της.
Ολοι καταλαβαίνουν ότι μια πολιτική αλλαγή είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να βγει η χώρα από το Μνημόνιο και να επιστρέψει στην ομαλότητα.
Κι όλοι πλέον συμφωνούν ότι αυτή η αλλαγή δεν μπορεί να γίνει χωρίς εκλογές.
Αντί να δουν όμως τη μεγάλη εικόνα, επιμένουν στη μικροκομματική μυωπία.
– Μα αν κάνουμε τώρα εκλογές, θα τις κερδίσει ο Μητσοτάκης!
Κι εν τω μεταξύ η χώρα βουλιάζει. Με μια διαφορά: ότι τώρα δεν αποσυντίθεται μόνο το πολιτικό σύστημα όπως το 2011-12 αλλά ολόκληρη η κοινωνία.
Τη σκοτώνουν η ανεργία, οι φόροι και οι εισφορές. Τη σκοτώνουν ο φόβος και η έλλειψη ελπίδας. Τη σκοτώνει η επιστροφή στην οργανωμένη ψευδολογία και την κομματική φαυλοκρατία.
Δεν περιμένω φυσικά να δείξει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ τη διορατικότητα που δεν έδειξε χθες το ΠΑΣΟΚ.
Θα πέσουν κι αυτοί θύματα της ψευδαίσθησης πως η κατοχή της εξουσίας δημιουργεί από μόνη της προϋποθέσεις ανατροπής των παγιωμένων ρευμάτων. Κι απλώς θα εξαντληθούν μέχρι τέλους σε ανόητους τακτικισμούς κι ανώφελα ξεκατινιάσματα.
«Η εξουσία είναι το καλύτερο σάβανο» μας έχει διδάξει η Θεοδώρα. Καμία αντίρρηση –αρκεί να μην τυλίξει ολόκληρη τη χώρα!
Τελευταία Νέα