Είναι, μέχρι στιγμής, το τελευταίο από τα πολλά βιβλία που έχουν γραφτεί για τον Φρανσουά Ολάντ. Και είναι από τα λιγότερο κολακευτικά για τον απερχόμενο πρόεδρο. Γιατί το βιβλίο που υπογράφει ο πρώην προεδρικός σύμβουλος Ακιλινό Μορέλ και θα εμφανιστεί αύριο στις προθήκες των γαλλικών βιβλιοπωλείων φέρει τον τίτλο «Η Παραίτηση». Και περιγράφει έναν πρόεδρο ο οποίος υποτίθεται ότι είχε παραιτηθεί από όλες τις προεκλογικές του δεσμεύσεις ήδη από τους πρώτους μήνες της θητείας του.
«Επί δυόμισι χρόνια», γράφει ο προεδρικός σύμβουλος, «ο πρόεδρος υποκρινόταν ότι εφάρμοζε την πολιτική για την οποία είχε εκλεγεί και την οποία είχε παρουσιάσει με κάθε λεπτομέρεια στην ομιλία του στο Μπουρζέ. Παρίστανε τον βολονταριστή και τον πατριώτη, καμώθηκε ότι εφαρμόζει μια πολιτική σύγκρουσης με το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αλλά αυτή τη μάχη δεν την έδωσε ποτέ. Διεκήρυσσε συνεχώς την αλλαγή στην Ευρώπη. Αλλά και αυτή η μάχη αναβαλλόταν διαρκώς».
Ο προεδρικός σύμβουλος υποστηρίζει ότι οι γάλλοι πολίτες είχαν αντιληφθεί από τον Σεπτέμβριο του 2012 ότι δεν θα γινόταν καμιά αλλαγή «ούτε τώρα ούτε μετά ούτε σήμερα ούτε αύριο ούτε ποτέ» γράφει ο Μορέλ αναφερόμενος στο προεκλογικό σύνθημα του Φρανσουά Ολάντ «Αλλαγή τώρα». Και ακολουθεί η χαριστική βολή: «Περισσότερο από προδοσία, ήταν ψέμα. Ενα θλιβερό και κοινό ψέμα». Οσο για τον άνθρωπο Ολάντ, στο Μέγαρο των Ηλυσίων ήταν «απροσπέλαστος και μοναχικός».
Ο συγγραφέας διηγείται ένα χαρακτηριστικό περιστατικό: «Ηταν μια Παρασκευή, αργά, και του ανακοίνωσα ότι θα έφευγα για το σπίτι. Μου έριξε μια μελαγχολική ματιά και μου είπε αναστενάζοντας: “Πας να φας με την οικογένειά σου. Τι τυχερός που είσαι. Αν ήξερες πόσο σε ζηλεύω…”».
