Η σεζόν για τον Παναθηναϊκό άρχισε με μεγάλες προσδοκίες, στου δρόμου όμως τα μισά και λίγο πριν από τον αγώνα νοκάουτ με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ, που θα αφήσει μια ομάδα εκτός ενός στόχου, τα δεδομένα δεν είναι όπως τα φαντάζονταν οι Πράσινοι το καλοκαίρι.

Στην Α1 βρίσκονται μία νίκη και 25 π. απόσταση (88-63 στο ΣΕΦ) από τον Ολυμπιακό, στην Ευρωλίγκα στην 6η θέση με 9-7, ενώ τη Δευτέρα πρέπει να βάλουν τέλος σε ένα ιστορικό ρεκόρ που έχουν δημιουργήσει οι Ερυθρόλευκοι σε βάρος τους με 6/6!

Στα όνειρα που έγιναν τις θερινές νύκτες προσθέστε ότι ο προπονητής Αργύρης Πεδουλάκης αντικαταστάθηκε από τον Τσάβι Πασκουάλ στην πρώτη κίνηση του «σύγχρονου» Παναθηναϊκού, που αποτελεί επιλογή με βάθος χρόνου, και ότι αγωνιστικά ο Γιάννης Μπουρούσης είναι εκείνος που δεν πλησιάζει τις προσδοκίες που είχαν οι Πράσινοι όταν επένδυσαν στο πρόσωπό του.

Ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι ποντάρισε σε παίκτες από τη βιτρίνα της Ευρωλίγκας. Τζέιμς και Σίνγκλετον εντυπωσίασαν μια σεζόν, όπως και ο κορυφαίος σέντερ της περυσινής διοργάνωσης, Γιάννης Μπουρούσης, που έκανε την πιο μεστή χρονιά της καριέρας του. Μόνο ο Κέι Σι Ρίβερς είχε να επιδείξει σταθερότητα και συνέπεια στο παιχνίδι του, όντας όμως ένας ρολίστας πολυτελείας στις ομάδες όπου αγωνίστηκε με μεγάλη επιτυχία.

Το πράσινο παζλ αντιμετώπισε δυσκολία στη σύνθεσή του εξαιτίας της επιπολαιότητας του Μάικ Τζέιμς (τραυματισμός), της αλλαγής προπονητή και του τραυματισμό του πολύτιμου Τζέιμς Γκιστ. Τέταρτο κομβικό σημείο είναι ο Γιάννης Μπουρούσης, που δεν θυμίζει τον περυσινό καλό εαυτό του αλλά τις σεζόν περασμένων χρόνων. Πέρυσι ο Μπουρούσης είχε 24,27 λεπτά μέσο όρο συμμετοχής στους αγώνες της Ευρωλίγκας, με 14,5 π. και 2,2 ασ. Φέτος έχει 16,56 λεπτά με 8,2 π. και μόλις 0,8 ασ. Η δημιουργία του μάλιστα, από τη στιγμή που θεωρείτο ο δεύτερος δημιουργός μετά τον Νικ Καλάθη, είναι το πιο αρνητικό σημείο.

Ο Μπουρούσης πέρυσι είχε γύρω του άλλου είδους παίκτες και αυτό τον βοήθησε να έχει την αγωνιστική έκρηξη. Είχε δύο παίκτες με τους οποίους μοιραζόταν τον χρόνο συμμετοχής, που ήταν σκληροτράχηλοι (Πλάνινιτς, Ντιοπ) και εκείνος έμπαινε για να αλλάξει ρυθμό. Είχε ημίψηλους που πόσταραν, σούταραν και έπαιζαν σκληρά (Σενγκέλια, Χάνγκα, Μπέρτανς) αλλά και δύο γκαρντ που σκόραραν, δημιουργούσαν και έπαιζαν σε απίστευτους ρυθμούς. Ετσι δημιουργείτο ο χώρος για να δράσει ο Μπουρούσης, που τώρα μοιάζει εγκλωβισμένος στις αδυναμίες του. Μαζί και ο Παναθηναϊκός σε αυτές.