Πριν από περίπου μία δεκαετία, μία ανώνυμη καταγγελία έφτασε στα γραφεία του «Χαμόγελο του Παιδιού»: Αφορούσε ένα 11χρονο κορίτσι από περιοχή της Λακωνίας, το οποίο είχε πέσει θύμα κακοποίησης και παραμέλησης από τον ίδιο της τον πατέρα. Παρόλο που οι αρμόδιες αρχές είχαν τότε ενημερωθεί, δεν αποφασίστηκε η απομάκρυνση του κοριτσιού από το «τοξικό» οικογενειακό περιβάλλον.
Τις πρώτες μέρες του 2017 ένα ακόμη περιστατικό παιδικής κακοποίησης έρχεται στο φως της δημοσιότητας: Ένα τρίχρονο αγόρι από τον Βλαχιώτη Λακωνίας νοσηλεύεται με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και αιμάτωμα στον εγκέφαλο, μετά από σοβαρά χτυπήματα στο κεφάλι που δέχθηκε από την ίδια του τη μητέρα, μία 23χρονη Ελληνίδα.
Πώς συνδέονται οι δύο ιστορίες; Η 23χρονη μητέρα – θύτης είναι το 11χρονο κορίτσι – θύμα, για το οποίο πριν από 10 χρόνια είχε υπάρξει καταγγελία.
Το «Χαμόγελο του Παιδιού» σε ανακοίνωσή του σημειώνει πως «από την πρώτη στιγμή που δημοσιεύτηκε η τραγική ιστορία με την βάναυση κακοποίηση του 3χρονου αγοριού από την ίδια του τη μητέρα «Το Χαμόγελο του Παιδιού» κινητοποιήθηκε άμεσα και κοινωνική λειτουργός του οργανισμού βρέθηκε στο Νοσοκομείο Παίδων «Παναγιώτης & Αγλαΐα Κυριακού» όπου δηλώθηκε η διαθεσιμότητα του οργανισμού τόσο με τις υπηρεσίες του όσο και με το εξειδικευμένο προσωπικό του. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2006 ο Οργανισμός είχε λάβει ανώνυμη καταγγελία από ευαισθητοποιημένο πολίτη στην «Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056» για την κακοποίηση και παραμέληση μιας 11χρονης από τον ίδιο της τον πατέρα σε περιοχή της Λακωνίας. Άμεσα είχαν ενημερωθεί οι αρμόδιες κοινωνικές υπηρεσίες και οι αρμόδιες αρχές της περιοχής όπως γίνεται για κάθε καταγγελία που λαμβάνει «Το Χαμόγελο του Παιδιού». Δυστυχώς το παιδί δεν απομακρύνθηκε από το ακατάλληλο περιβάλλον που ζούσε.
Η 11χρονη θύμα κακοποίησης είναι σήμερα η 23χρονη μητέρα θύτης που βασάνισε το 3χρονο παιδί της! Θα υπήρχε άραγε η ίδια κατάληξη αν τότε οι αρμόδιες αρχές, οι κρατικοί φορείς, οι κοινωνικές υπηρεσίες, η πρόνοια καθώς και η κοινωνία είχαν αγκαλιάσει εκείνο το κακοποιημένο παιδί; Θα υπήρχε άραγε η ίδια κατάληξη αν τότε η 11χρονη απομακρυνόταν από την οικογένειά της και μεγάλωνε σε ένα ασφαλές περιβάλλον στο οποίο θα απολάμβανε όλα τα απαραίτητα για την υγιή σωματική, ψυχολογική, συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξή της; «Το Χαμόγελο του Παιδιού» έχοντας μεγαλώσει, με σεβασμό και στοργή, περισσότερα από 750 παιδιά θύματα κακοποίησης στα Σπίτια του κι έχοντας αποκτήσει τεράστια εμπειρία στις επιπτώσεις της κακοποίησης στην ψυχή ενός παιδιού σπάει τον κύκλο της Βίας, σπάει την αλυσίδα της Κακοποίησης και αντιμετωπίζει ολιστικά τα φαινόμενα κάθε μορφής βίας απέναντι στα παιδιά. Και αυτό επιτυγχάνεται μέσω πλήθους υπηρεσιών που επεκτείνονται σε τρεις βασικούς άξονες: την Πρόληψη, την Παρέμβαση και τη Θεραπεία. Σήμερα, τα παιδιά που μεγάλωσαν στα Σπίτια του οργανισμού σπουδάζουν, υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία, εργάζονται, κάνουν τη δική τους οικογένεια προσφέροντας στο κοινωνικό σύνολο ως ενεργοί πολίτες. Τα παιδιά αυτά αποτελούν και την απόδειξη για το έργο που επιτελείται, εδώ και 21 χρόνια, στον οργανισμό».
Σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο, Χαράλαμπο Στέρτσο, οποιαδήποτε μορφή παιδικής κακοποίησης – εάν δεν υπάρχει παρέμβαση – έχει συνέπειες στη ζωή του ανήλικου αλλά και στην μετέπειτα ενήλικη πορεία του. «Έντονα προβλήματα στις προσωπικές σχέσεις, σοβαρά θέματα προσαρμοστικότητας, δυσκολία να εμπιστευθούν και να αγαπήσουν, αδυναμία να αναλάβουν και να αναπτύξουν το γονεϊκό ρόλο, καθώς έχουν μία στρεβλή εικόνα της οικογένειας. Για τα παιδιά – θύματα κακοποίησης το περιβάλλον της βίας είναι “οικείο”», εξηγεί. Γι’ αυτό, όπως επισημαίνει, η παρέμβαση σε τέτοια περιστατικά είναι σωτήρια. «Εάν υπάρχει υποψία κακοποίησης, τότε θα πρέπει άμεσα να ενημερωθούν συγγενικά πρόσωπα, φορείς, ένας κοινωνικός λειτουργός που θα μπορεί άμεσα να επέμβει».
