Mήπως η σχέση σου έχει ρουτινιάσει; Eχεις χάσει τον αρχικό ενθουσιασμό και νιώθεις στάσιμος, χωρίς έμπνευση και ενδιαφέρον; Για τη σχέση σου με το τρέξιμο μιλάμε ε; Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν! Είναι απολύτως φυσιολογικό, κάποια στιγμή της δρομικής σου «καριέρας» να νιώσεις κάτι (ή και όλα τα παραπάνω). Εσύ ξέρεις καλύτερα από τον καθένα τους λόγους που σε έκαναν να δέσεις τα κορδόνια και να πάρεις τους δρόμους. Είσαι λοιπόν και ο αρμόδιος για να καταλάβεις πότε η σχέση σου με το τρέξιμο θέλει ένα καλό φρεσκάρισμα. Δεν είναι όμως πάντα εύκολο αυτό αφού τα σημάδια δεν είναι προφανή. Είναι σημαντικό όμως να τα αναγνωρίσεις ώστε να μη ρισκάρεις έναν άχαρο χωρισμό, που θα οφείλεται σε απογοήτευση, τραυματισμό ή σε απλή ξεκάθαρη βαρεμάρα. Ας δούμε, λοιπόν, τα δέκα κυριότερα σημάδια που δεν πρέπει να αγνοήσουμε, αλλά και τους τρόπους για να τα αντιμετωπίσουμε στα ίσα!
1 Πονάς συνέχεια
Οι μύες σου χρειάζονται επαρκή χρόνο αποθεραπείας ύστερα από μια δύσκολη ή πολλές συνεχόμενες προπονήσεις. «Οι επαγγελματίες δρομείς χρησιμοποιούν τη στρατηγική της περιοδικότητας, δηλαδή μιας συστηματικής οργάνωσης των προπονήσεών τους ως μέσον πρόληψης των μυϊκών πόνων από την υπερβολική άσκηση» σημειώνει στο περιοδικό «Runner’s World» ο αμερικανός εργοφυσιολόγος Τομ Χόλαντ, ειδικός δύναμης και φυσικής κατάστασης.
H αντιμετώπιση: Αν πονάς συνέχεια, πιθανότατα δεν έχεις σύστημα στις προπονήσεις σου και δεν ξεκουράζεσαι αρκετά ανάμεσα σε αυτές. «Επειτα από μια δύσκολη προπόνηση, ας ακολουθούν δύο εύκολες» προτείνει ο Χόλαντ. «Και αν προπονείσαι για Μαραθώνιο, συμβουλέψου κάποιον ειδικό προπονητή ώστε να σε οργανώσει προπονητικά με τη σωστή περιοδικότητα».
2 Εχεις βαρεθεί
Σύμφωνα με το Αμερικανικό Κολέγιο Αθλητικής Ιατρικής (www.acsm.org), οι μισοί απ’ όσους αρχίζουν να αθλούνται, τα παρατούν ύστερα από 3 – 6 μήνες. «Συνήθως λόγω εξάντλησης που οφείλεται σε διάφορους λόγους» εξηγεί η Κέι Πόρτερ, διδάκτωρ Αθλητικής Ψυχολογίας.
H αντιμετώπιση: Μήπως κάνεις συνέχεια τα ίδια και ίδια κι αυτό δεν είναι πια καθόλου ενδιαφέρον; «Δοκίμασε να προπονείσαι σε διαφορετικές ώρες από τις συνηθισμένες σου ή με διαφορετική παρέα. Αλλαξε διαδρομή ή θέσε καινούργιους δρομικούς στόχους, π.χ. έναν αγώνα 10.000 μ. ή έναν ημιμαραθώνιο» προτείνει η δρ Πόρτερ.
3 Δεν βλέπεις αποτελέσματα
Οταν άρχισες το τρέξιμο το σώμα σου έδειχνε να βελτιώνεται και να προσαρμόζεται με γρήγορους, εντυπωσιακούς ρυθμούς. Τελευταία νιώθεις πως όλα γίνονται πολύ δυσκολότερα. «Αν βρήκες τοίχο, είναι ίσως επειδή έχεις φτάσει στα όρια των δυνατοτήτων σου» λέει ο ειδικός δύναμης και φυσικής κατάστασης Φάμπιο Κομάνα, διευθυντής στην αμερικανική Εθνική Ακαδημία Αθλητικής Ιατρικής (www.nasm.org),
H αντιμετώπιση: Αναλογίσου τις πιθανές αιτίες. «Μήπως δεν αφήνεις το σώμα να αφομοιώσει τα οφέλη της άσκησης; Κάνε ένα διάλειμμα λίγων ημερών για να το επιβεβαιώσεις. Επίσης, σιγουρέψου πως δεν ξανατρώς όλες τις θερμίδες που καις από την άθληση» λέει ο Κομάνα.
4 Παίρνεις βάρος,
αντί να χάνεις
Παρότι προπονείσαι έντονα και συστηματικά, εξακολουθείς να μη χωράς σε εκείνο το αγαπημένο τζιν. Μα είναι δυνατόν; Αφού καις τόσες θερμίδες! «Οσοι αθλούνται θα πρέπει να αποδεχτούν πως η άθληση ανοίγει την όρεξη» υποστηρίζει η Εϊμι Γκούντσον, ειδική αθλητική διατροφολόγος από το Ντάλας των ΗΠΑ.
H αντιμετώπιση: «Τρώγοντας περισσότερο, παίρνεις βάρος. Προφανώς και πεινάς γι’ αυτό τρως, υπάρχουν όμως μερικά έξυπνα τρικ που θα σε βοηθήσουν να αποφύγεις τις επιπλέον θερμίδες» συμπληρώνει η Γκούντσον και προτείνει: α. Το πρωινό σου να περιλαμβάνει έναν συνδυασμό φυτικών ινών και άπαχων πρωτεϊνών (π.χ. δημητριακά με γάλα). β. Φάε ένα σνακ που να συνδυάζει υδατάνθρακες και πρωτεΐνες μέσα στα πρώτα 30′ μετά την προπόνησή σου (π.χ. γιαούρτι με φρούτα). γ. Κάνε συνολικά 5-6 μικρά γεύματα μέσα στην ημέρα εστιάζοντας στις φυτικές ίνες και στην άπαχη πρωτεΐνη.
5 Παραλείπεις προπονήσεις
«Αχ βρέχει σήμερα, πού να βγαίνω τώρα», «έχει πολύ κόσμο στο γυμναστήριο, δεν την παλεύω», «έχω τόση δουλειά που δεν προλαβαίνω». Αν βρίσκεις όλο και περισσότερες δικαιολογίες για να μην τρέξεις, μάλλον κάτι συμβαίνει. Ψάξ’ το!
Η αντιμετώπιση: Αναπροσδιόρισε τους στόχους σου, προτείνει ο Χόλαντ. Βρες καινούργια κίνητρα, πέραν της απώλειας βάρους ή της καλής φυσικής κατάστασης. Εμπνεύσου ξανά. Γίνε μέλος ενός συλλόγου ή μιας παρέας δρομέων, τρέξε για κάποιο φιλανθρωπικό σκοπό, συνόδευσε κάποιον δρομέα με αναπηρία. Αναζήτησε τη συναισθηματική επιβράβευση και βρες ανθρώπους να σε στηρίζουν.
6 Παραείσαι άνετος
Αν οι προπονήσεις σου παραείναι ευκολάκια τότε μάλλον κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, υποστηρίζει ο Χόλαντ. «Δεν αρκεί να φαίνεσαι δρομέας. Πρέπει και να είσαι. Κι αυτό σημαίνει πως πρέπει να βγεις από τα νερά σου. Χάνεις τον χρόνο σου αν τα κάνεις όλα όπως σε βολεύουν, χάνεις επίσης όλο το πανηγύρι των ενδορφινών (χημικές ενώσεις του εγκεφάλου που προκαλούν ευφορία), οι οποίες απελευθερώνονται ύστερα από κοπιαστική άσκηση».
Η αντιμετώπιση: Θα πρέπει να θέλεις να απαρνηθείς τις βολές σου και αυτό είναι δύσκολο, εξηγεί η δρ Πόρτερ. «Μια ιδέα είναι να συμμετέχεις σε μια ομάδα που κάνει καινούργια πράγματα (π.χ. ορεινό τρέξιμο, τρίαθλο, cross-fit). Νέες προκλήσεις θα σε κάνουν να αποζητάς νέες εμπειρίες!
7 Εχεις επίμονους τραυματισμούς
Πάγος, ξεκούραση, πάγος, ξεκούραση, αλλά ο τραυματισμός στον αστράγαλο δεν λέει να περάσει. «Oι χρόνιοι τραυματισμοί οφείλονται συνήθως σε υπερβολική, συνεχή καταπόνηση» σύμφωνα με τον Τζον Χίγκινς, διευθυντή εργοφυσιολογίας σε μεγάλο ιατρικό κέντρο του Τέξας.
Η αντιμετώπιση: Kατ’ αρχάς συμβουλέψου έναν γιατρό για να ελέγξεις τη σοβαρότητα του τραυματισμού, τονίζει ο Χίγκινς. Ακολούθησε τις οδηγίες του και όταν επανέλθεις πλήρως, επιβεβαίωσε πως δεν θα σου ξανασυμβεί. Eνδυνάμωση και σωστές διατάσεις των μυών και των τενόντων σου θα σε προφυλάξουν από νέους τραυματισμούς.
8 Είσαι ανήσυχος
και ευέξαπτος
Ξεσπάς στους δικούς σου, στριφογυρνάς στο κρεβάτι σου, όλο γκρινιάζεις. Ισως είναι ενδείξεις υπερπροπόνησης, λέει η Κάρολ Τόργκαν, διδάκτωρ εργοφυσιολογίας στο Αμερικανικό Κολέγιο Αθλητικής Ιατρικής. «Η μεγάλη ένταση ή/και συχνότητα των προπονήσεων χωρίς επαρκή ξεκούραση πιθανόν να πυροδοτούν τέτοια συμπτώματα».
Η αντιμετώπιση: Δοκίμασε να κρατάς ημερολόγιο προπονήσεων, προτείνει η Τόργκαν. «Σε αυτό θα σημειώνεις το είδος, τη διάρκεια, τα χιλιόμετρα, τον ρυθμό αλλά και τα συναισθήματα και τη διάθεσή σου. Θα σε βοηθήσει να ακολουθείς σωστότερα το πρόγραμμά σου και να ελέγχεις καλύτερα την κατάσταση».
9 Οι στόχοι σου άλλαξαν
Αρχισες να τρέχεις για να χάσεις βάρος, αλλά τώρα σε ενδιαφέρει η ενδυνάμωση των οστών. Ή η επιθυμία του «απλού τερματισμού» έχει αντικατασταθεί από αυτήν του «προσωπικού ρεκόρ επίδοσης». Σε κάθε περίπτωση, μπορείς να αναπροσαρμόσεις τους στόχους σου. Ειδικά αν αφορμή είναι κάποιο πρόβλημα υγείας (διαβήτης, υπέρταση, οστεοπόρωση κ.ά.).
Η αντιμετώπιση: Αν έχεις διαγνωστεί με κάποια ασθένεια, συζήτησε το θέμα της καταλληλότερης άσκησης με τον γιατρό σου. Κάποια είδη άσκησης έχουν αποδειχτεί ιδιαιτέρως αποτελεσματικά στη αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας σχετικών με τα οστά ή τη σπονδυλική στήλη.
10 Πονάνε οι αρθρώσεις σου
Αν ξεκινάς μια δυνατή προπόνηση χωρίς προηγουμένως να έχεις κάνει καλό ζέσταμα και διατάσεις, τότε πιθανότατα να πονάς μετά. Το ίδιο θα σου συμβεί και όταν κάνεις κάποια διαφορετική «ρουτίνα» προπόνησης από τη συνηθισμένη σου χωρίς ζέσταμα, όσο γυμνασμένος κι αν είσαι» υποστηρίζει ο Νέιθαν Ουέι, γιατρός εξειδικευμένος στις παθήσεις των αρθρώσεων.
Η αντιμετώπιση: Καλό ζέσταμα και 5′-10′ διατάσεων είναι απαραίτητα πριν από κάθε προπόνηση, δηλώνει ο δρ Ουέι. Επιπλέον, ξεκίνα το τρέξιμό σου αργά μέχρι το σώμα να μπει σε ρυθμό. Οπωσδήποτε τεντώσου καλά ξανά μετά την προπόνησή σου, εστιάζοντας στους μυς που καταπονήθηκαν. Τέλος, δοκίμασε να εναλλάσσεις το τρέξιμο και με άλλες αθλητικές δραστηριότητες όπως ποδήλατο, γιόγκα, πιλάτες, προπονήσεις ενδυνάμωσης κ.λπ. Εχει αποδειχτεί εξαιρετικά ωφέλιμο και ενδιαφέρον.