Ενας βλάκας και μισός

Τίτλος δημοφιλούς ελληνικής ταινίας.

Οι βλάκες είναι αήττητοι· τους αναγνωρίζεις από το βλέμμα το δήθεν έξυπνο, τα λόγια τα δήθεν ευφυή. Τους βλάκες τους συναντάς σε κάθε «στροφή» της ζωής σου. Πάντα μπροστά σου, στη δύσκολη στιγμή ένας βλάκας θα βρεθεί να σ’ την κάνει ακόμη δυσκολότερη. Ο βλάκας θα σου χαλάσει τη γιορτή κι ο βλάκας θα σου τη φτιάξει. Το άλλοθι των ανοησιών μας είναι ο βλάκας της διπλανής πόρτας: «Αυτός με ξεπερνάει». Το ερώτημα που σε κάνει να εξανίστασαι, «Μα τόσο βλάκας;», δεν θα απαντηθεί ποτέ, παρά μόνο από τις πράξεις και τις λέξεις του «δικού σου» βλάκα. Ο βλάκας, αν είναι ποδοσφαιριστής, γλεντάει στην πατρίδα του ενώ τον περιμένουν στην ομάδα, προφασίζεται τον ασθενή και ανεβάζει φωτογραφία στο fb να ξεφαντώνει. Οι βλάκες έχουν ένα κοινό γνώρισμα: νομίζουν ότι είναι έξυπνοι· επίσης ζουν με την ψευδαίσθηση ότι ο Ντοστογέφσκι έγραψε τον «Ηλίθιο» γι’ αυτούς και τέλος έχουν ένα κοινό τέλος: δεν αντιλαμβάνονται το «τέλος»!