– Στα απόκρημνα της ζωής του, ο πατέρας μου το ‘νιωσε πως γεμίζει βαλίτσα για το τελευταίο ταξίδι· με κοίταξε με το θαλασσοδαρμένο βλέμμα του και μου ψιθύρισε: «Ουδείς παραδέχεται το τέλος. Ολοι πιστεύουμε πως κάτι θα συμβεί και θα συνεχίσουμε. Ανόητοι!».

– Είναι σπουδαίο γι’ αυτόν που «φεύγει» να αποχωρεί προετοιμασμένος για την πλεύση στην Αχερουσία. Είναι επίσης σπουδαίο να διαισθάνεσαι το «τέλος» και να το αποδέχεσαι με αξιοπρέπεια.

– Ολοι εκείνοι οι προπονητές, οι παράγοντες, οι επενδυτές που βλέπουν την κατάρρευση, μα παραμένουν γαντζωμένοι στην καρέκλα τους, σαν ναυαγοί πιασμένοι σε σανίδα, ματαιοπονούν. Οσο και να κολυμπήσουν στον ωκεανό των λαθών και των αμαρτιών τους, στο τέλος θα παραδοθούν στην αγκαλιά του βυθού.

– Θα ήταν πιο τίμιο κι αντρίκειο να αποδεχτούν τον θάνατο. «Πεθαίνουμε» να πουν και να περάσουν με το κεφάλι ψηλά στις σελίδες της Ιστορίας, παρά να πνιγούν βουλιάζοντας με την ιστορία τους!

Τελευταία Νέα