«Και με χιόνια και με κρύα, Ελαφρά Ταξιαρχία» και «Α’ Εθνική να σε ξαναδώ και να τρελαθώ» είναι τα συνθήματα των πιστών φίλων του ιστορικού Απόλλωνα Σμύρνης που δονούν εδώ και χρόνια κυρίως την παραδοσιακή έδρα του, το γήπεδο της Ριζούπολης, αλλά και τα υπόλοιπα γήπεδα σε όλη την Ελλάδα, όπου παίζει.

Φέτος η Ελαφρά Ταξιαρχία έχει βάλει για τα καλά πλώρη για επάνοδο στη μεγάλη κατηγορία (είναι σταθερά επικεφαλής στη Φούτμπολ Λιγκ), αλλά όπως όλα δείχνουν μπορεί ο δημοφιλής αυτός σύλλογος να γιορτάσει εκεί προς την άνοιξη διπλή άνοδο, με τη σαφώς νεότερη (σε χρόνια) ομάδα της υδατοσφαίρισης να είναι και αυτή από τα φαβορί στην Α2!

Ενα παιδικό όνειρο (και απωθημένο θα λέγαμε) των φανατικών απολλωνιστών γιων του μεγάλου υποστηρικτή του Απόλλωνα, Πολύβιου Αφρουδάκη, παίρνει πλέον σάρκα και οστά.

Ο εκ των κορυφαίων ελλήνων πολιστών όλων των εποχών Γιώργος Αφρουδάκης μαζί με τον αδελφό του Ζάχο ίδρυσαν την «αμφίβια» Ελαφρά Ταξιαρχία, η οποία ανέβηκε «τρένο» μέχρι την Α2, πέρυσι δεν κατάφερε να κάνει το άλμα και για την Α1, αλλά φέτος (παρά την ισοπαλία στην πρεμιέρα με τον Ηλυσιακό) όλοι είναι αισιόδοξοι για την άνοδο.

«Χρήστο, έλα τώρα στην ομάδα, γιατί του χρόνου θα είναι αργά και θα είμαστε πλέον αντίπαλοι» καλεί ο Γιώργος τον τρίτο αδελφό (και μεγάλο αστέρι της Βουλιαγμένης και της Εθνικής Πόλο) της οικογένειας Αφρουδάκη μέσω της «Ομάδας» για να τους ακολουθήσει.

Και μπορεί να το λέει και με δόση χιούμορ, αλλά η αλήθεια είναι ότι «τον θέλουμε τον Χρήστο στην ομάδα. Αλλωστε μια παρέα από τη Βουλιαγμένη (παίζει και ο Λεωνίδας Μαυρωτάς, γιος του μεγάλου Γιώργου Μαυρωτά), παλιοί συμπαίκτες και φίλοι, κάναμε αυτό το εγχείρημα με την πολύτιμη βοήθεια του Σταμάτη Βελλή φυσικά» μας λέει ο πάλαι ποτέ διεθνής φουνταριστός, ο οποίος πέτυχε σχεδόν τα πάντα στην καριέρα του, έπαιξε στις περισσότερες κορυφαίες ομάδες της χώρας (εθνική ομάδα, Ολυμπιακός, Βουλιαγμένη, Παναθηναϊκός), κατέκτησε μια ντουζίνα τίτλους στην Ελλάδα, ένα Κυπελλούχων, ένα χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, παίζοντας και σε πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά ακόμα δεν έζησε μια αποχώρηση όπως του αξίζει, μέσα στο νερό με έναν αγώνα προς τιμήν του.

«Τι καλύτερο να γίνει αυτό με τον Απόλλωνα στην Α1, δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη ομάδα, αφού δεν έγινε με τη Βουλιαγμένη, καθώς είμαι και Απολλωνιστής. Μικρός ήθελα να παίξω ποδόσφαιρο στον Απόλλωνα και να φορέσω τη φανέλα του. Δεν έγινε ποτέ, αλλά θα φορέσω το σκουφάκι του» λέει με καμάρι, καθώς έχει φυσικά δελτίο και είναι δεδομένο ότι είτε φέτος στα πλέι οφ είτε του χρόνου θα τον δούμε να ξαναπαίζει για λίγο.

Η μεγάλη παρακαταθήκη όμως που θέλει να αφήσει με τον αδελφό του Ζάχο είναι η δημιουργία ακαδημιών υδατοσφαίρισης του συλλόγου και φυσικά η κατασκευή μιας μικρής πισίνας εκμάθησης κολύμβησης για μικρά παιδιά κάτω από τις θύρες 8 και 9 του Γ. Καμάρας στη Ριζούπολη.

Δεύτερη ευκαιρία από τον πάγκο

Πέρυσι ως παίκτης του Απόλλωνα Σμύρνης, ο Γιάννης Κατρουτζανάκης δεν μπόρεσε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Ομως η δεύτερη ευκαιρία είναι εδώ μπροστά του, αυτή τη φορά από το πόστο του προπονητή.

«Με θλίβει που δεν κατάφερα ως παίκτης να δω την ομάδα να ανεβαίνει στην Α1. Ο,τι όμως δεν πετύχαμε πέρυσι είμαι βέβαιος ότι θα το κάνουμε φέτος. Χωρίς υπερβολή θα έλεγα ότι το ρόστερ μας αυτή τη στιγμή θα μπορούσε να είναι ανταγωνιστικό ακόμα και στην Α’ Εθνική» τόνισε ο κόουτς των Απολλωνιστών που δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τους αδελφούς Αφρουδάκη αλλά και τον τεχνικό διευθυντή της ομάδας Κωνσταντίνο Δάνδολο που του δίνουν αυτή την ευκαιρία.