Το πρώτο ντιμπέιτ ήταν αφιερωμένο στην οικονομία και την τρομοκρατία. Το δεύτερο είχε πέντε θεματικές ενότητες:  η Γαλλία σε έναν νέο κόσμο, η Ευρώπη και τα σύνορά της, το περιβάλλον, «τι είδους αριστερός πρόεδρος;» και, τέλος, η εκπαίδευση. Για ακόμα μια φορά ο Μανουέλ Βαλς συγκέντρωσε τα περισσότερα πυρά. Για ακόμα μια φορά πρόταξε ως ατού την εμπειρία του. Ηταν ο μόνος που τάχθηκε υπέρ ενός «φόρου διοξειδίου του άνθρακα στα εισαγόμενα αμερικανικά προϊόντα» αν ο Ντόναλντ Τραμπ δεν σεβαστεί τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα: «Είναι συσχετισμοί δυνάμεων, η Γαλλία πρέπει να είναι ισχυρή αυτές τις στιγμές» δήλωσε την ώρα που ο Αρνό Μοντμπούρ έβαζε στο ίδιο καλάθι τις ρωσικές κυβερνοεπιθέσεις και τις μαζικές παρακολουθήσεις της NSA. Παλαιότερα γνωστός ως «κύριος Αντιπαγκοσμιοποίηση», σήμερα γνωστός ως «κύριος Made in France», ο Μοντμπούρ έβαλε κατά της λιτότητας ζητώντας «έναρξη των εχθροπραξιών» με «αυτή την Ευρώπη που απορρίπτεται από τους λαούς». Τοποθετούμενος από την πλευρά του στο κέντρο του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο Βενσάν Πεγιόν – που έδωσε χθες τα εύσημα στον Φρανσουά Ολάντ για τη «διάσωση της Ελλάδας» -, τάχθηκε υπέρ μιας «σοβαρής δημοσιονομικής στρατηγικής» ώστε «να μη θυμώσουν οι Γερμανοί».

Το κλίμα οξύνθηκε όταν η συζήτηση πέρασε στην προσφυγική κρίση, με τον Βαλς να δέχεται τα πυρά τόσο του Πεγιόν όσο και του Μπενουά Αμόν για τις δηλώσεις που είχε κάνει τον Φεβρουάριο του 2015 στο Μόναχο πως «η Ευρώπη δεν μπορεί να υποδεχθεί περισσότερους πρόσφυγες, δεν θα μπορέσει να υποδεχθεί όλους τους πρόσφυγες». Από όταν εγκατέλειψε την πρωθυπουργία, έχει απαλύνει τη θέση του – χθες επέμεινε ωστόσο πως είχε δίκιο. Μια ακόμα εκδήλωση της δυσκολίας του να «συμφιλιώσει» κυβερνητική δράση και υποψηφιότητα στην primaire. Ο Αμόν – υπέρμαχος μιας ακόμα ιδέας που συζητείται πολύ, ενός ελάχιστου εισοδήματος για όλους – πρότεινε μια «ευρωπαϊκή ανθρωπιστική βίζα» για τους μετανάστες, ώστε να μην πέφτουν στα δίχτυα των διακινητών και να ρισκάρουν τη ζωή τους. Μαζί του συμφωνεί και ο Πεγιόν, που στηλίτευσε χθες τον Βαλς δηλώνοντας πως «οι Γάλλοι φάνηκαν περισσότερο γενναιόδωροι από τους ηγέτες τους». «Η Ευρώπη είναι σύνορα. Πρέπει να γνωρίζουμε πού ξεκινάει και πού τελειώνει. Προτείνω μια παύση στη διεύρυνση, να πούμε ανοιχτά στους φίλους μας τους Τούρκους πως δεν θα μπορέσουν να ενταχθούν, κατόπιν μια σύνοδο επανίδρυσης της Ευρώπης» ανταπάντησε ο Βαλς. Λίγο αργότερα δήλωσε για μια ακόμα φορά υπερήφανος για την πρωθυπουργική του θητεία, «με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες μας». Αλλά ο Ολάντ δεν παρακολουθούσε: είχε πάει θέατρο.