Δίχως να εισπράξει κάποιου είδους αντάλλαγμα, όπως η ελάφρυνση των δανειακών της υποχρεώσεων, σενάριο που προωθούσε η ΔΕΗ, η Επιχείρηση εκχωρεί τελικά το 51% του ΑΔΜΗΕ.
Ενεχυριάζει μάλιστα στις τέσσερις συστημικές τράπεζες ποσοστό έως και 60%-70% από τωρινά και μελλοντικά έσοδα συμβάσεων εταιρικών πελατών της, συνολικού ύψους 300 εκατ. ευρώ. Το μόνο θετικό για τη ΔΕΗ είναι ότι επιχειρείται ένα μέρος των εγγυήσεων, για το υπόλοιπο 30%-40% του παραπάνω ποσού, να επιμεριστεί στην Εταιρεία Συμμετοχών η οποία και θα ελέγχει το 51% του ΑΔΜΗΕ.
Στις αποφάσεις αυτές κατέληξε η έκτακτη γενική συνέλευση της ΔΕΗ, που ενέκρινε τη δεύτερη φάση απόσχισης του ΑΔΜΗΕ, με τη δημιουργία της Εταιρείας Συμμετοχών η οποία αποκτά το 51% των μετοχών του ΑΔΜΗΕ.
Τα παραπάνω έγιναν προκειμένου να άρουν τα πιστωτικά ιδρύματα τις αμφιβολίες τους για τη δυνατότητά της να συνεχίσει η ΔΕΗ να εξυπηρετεί ομαλά τις υποχρεώσεις τού κοινοπρακτικού δανείου που της έχουν χορηγήσει. Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση που η ΔΕΗ παρουσιάσει αδυναμία στην αποπληρωμή του δανείου, έσοδα γύρω στα 200 εκατ. ευρώ από συμβάσεις με εταιρικούς πελάτες της θα περάσουν κατευθείαν στις τράπεζες, στερώντας από την επιχείρηση πολύτιμη ρευστότητα.
Στη νέα επιστολή τους, που διαβάστηκε κατά τη διάρκεια της συνέλευσης, οι τέσσερις τράπεζες αφενός εκφράζουν την ικανοποίησή τους για την απόφαση, αφετέρου αφήνουν ανοικτό να εξετάσουν τη χορήγηση νέου κοινοπρακτικού δανείου «με εξασφάλιση την ισόποση εκχώρηση απαιτήσεων της ΔΕΗ, έναντι εταιρικών πελατών της, καθώς και λοιπούς όρους που θα συμφωνηθούν».
Οσο για τη ΔΕΗ, μέχρι και την τελευταία στιγμή επεδίωκε να εισπράξει ως αντάλλαγμα για την απώλεια του περιουσιακού της στοιχείου την ελάφρυνση των δανειακών της υποχρεώσεων. Το σενάριο που συζητούνταν μέχρι και το βράδυ της Τρίτης αφορούσε τη μεταφορά δανείων ύψους έως 120 εκατ. ευρώ από τη ΔΕΗ στην Εταιρεία Συμμετοχών του ΑΔΜΗΕ, προκειμένου οι τράπεζες να πειστούν για τη δυνατότητα της επιχείρησης να εξυπηρετήσει τον δανεισμό της. Τελικά θεωρήθηκε ότι απαιτείται νομοθετική ρύθμιση, δηλαδή μια χρονοβόρος διαδικασία που θα ολοκληρωνόταν μετά τον Ιανουάριο. Σε μια τέτοια περίπτωση θα ενεργοποιούνταν η ρήτρα του Μνημονίου για εκκίνηση διαδικασιών ιδιωτικοποίησης του 100% του ΑΔΜΗΕ.
