«ROOMS 2017»: Δωμάτια με θέα στη σύγχρονη τέχνη

Εχετε δει ποτέ τα όνειρά σας να μετατρέπονται σε έργο τέχνης και μάλιστα μετά μουσικής; Πόσες κάψουλες χρειάζονται για να χωρέσουν τα λόγια που έχουν ξυστεί από τις σελίδες ενός βιβλίου; Πώς είναι τα αποτυπώματα που αφήνουν τα «αόρατα» αντικείμενα που χρησιμοποιούμε καθημερινά; Και πού μπορείτε να βρείτε μέσα στο μπάνιο από οδοντόβουρτσες μέχρι βαλίτσες κι από παπαγάλους ώς μπουκάλια μπίρας και Στρουμφάκια;

Ολα τούτα τα εκ πρώτης όψεως παράδοξα είναι μερικά μόνο από όσα έχουν χωρέσει σε 20 δωμάτια του ξενοδοχείου St George Lycabettus. Εκεί όπου για 17η χρονιά, με πρωτοβουλία της γκαλερί Καππάτος, τα δωμάτια του τέταρτου ορόφου έχουν μετατραπεί σε μικρές γκαλερί και φιλοξενούν παλιούς σταθερούς συνεργάτες επιμελητές του θεσμού, αλλά και νεότερους, οι οποίοι συστήνουν στο φιλότεχνο κοινό κατά κύριο λόγο νέους καλλιτέχνες. «Εχουμε καταφέρει να κρατήσουμε ζωντανή τη συγκεκριμένη διοργάνωση επειδή πέραν του ξενοδοχείου δεν έχουμε υποστηρικτές και βασιζόμαστε μόνο στις δικές μας δυνάμεις. Η επιτυχία της οφείλεται στο ότι προσφέρει τη δυνατότητα σε νέους επιμελητές και καλλιτέχνες να δείξουν τη δουλειά τους σε μεγάλο κοινό, καθώς πέραν από τους φιλότεχνους που έχουν την ευκαιρία να δουν συγκεντρωμένες τις νέες τάσεις, επισκέπτονται την έκθεση κι άνθρωποι που μπορεί να μην είναι εξοικειωμένοι με τις γκαλερί, αλλά αισθάνονται άνετα με την επίσκεψη σε ένα ξενοδοχείο. Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε χρόνο περνούν από τα δωμάτια περίπου 5.000 άτομα» λέει στο «Νσυν» ο Γεράσιμος Καππάτος, ιδιοκτήτης της ομώνυμης γκαλερί.

Χωρίς κλειδί από τη ρεσεψιόν λοιπόν όσοι φτάσουν ώς τον τέταρτο όροφο του ξενοδοχείου θα μπορούν να ξεκινήσουν τη βόλτα τους στα δωμάτια – γκαλερί, εκ των οποίων άλλα εξακολουθούν να φαίνονται σαν να περιμένουν πελάτες, με τα κρεβάτια στρωμένα, κι άλλα, εντελώς άδεια, έχουν «ντυθεί» αποκλειστικά με τα έργα τέχνης που φιλοξενούν. Ενα γυναικείο πόδι (από κούκλα βιτρίνας;) βγαίνει κάτω από το κρεβάτι, πάνω στα σκεπάσματα ένα τασάκι με αποτσίγαρα κι ένα μπουρνούζι κυριαρχούν στο δωμάτιο της Αμαλίας Βεκρή (επιμέλεια Αλέξιος Παπαζαχαρίας), ενώ Στρουμφάκια και μπουκάλια μπίρας που έχουν μετατραπεί σε ιδιόμορφα μπιμπελό κοσμούν τον χώρο. Με μια τεράστια ημιδιαφανή μεμβράνη έχει τυλίξει το κρεβάτι με το φούξια σκέπασμα η Χαρά Πρωτοπαπά (επιμέλεια Φαίη Τζανετουλάκου) κι ενώ περιφέρεσαι ακούς τον ήχο τρεχούμενου νερού.

ΓΛΥΠΤΙΚΗ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ. Μικρές στοίβες με αλάτι από τις οποίες αναδύονται απροσδιόριστες λευκές μορφές επέλεξε η Ειρήνη Γεωργοπούλου (επιμέλεια Πέτρος Κοσμάς) για να συναγωνιστεί την απίστευτη θέα του δωματίου προς τον Παρθενώνα. Ενδιαφέρον είναι ότι επιτρέπεται στους επισκέπτες να αγγίξουν τα συγκεκριμένα γλυπτά και να έρθουν αντιμέτωποι με μια έκπληξη: μπορεί να μοιάζουν έτοιμα για ζούληγμα, αλλά είναι καμωμένα από γύψο κι άρα ακλόνητα. Μια καρέκλα κι ένα όνειρο που θυμόμαστε είναι αρκετά για την Αγγελική Μπόζου (επιμέλεια Ισαβέλλα Κλαδάκη). Οση ώρα εμείς της διηγούμαστε το όνειρό μας, εκείνη στον πάγκο της το εικονοποιεί επί τόπου με βάση το «οπλοστάσιό» της που περιλαμβάνει από πορσελάνινα κεφαλάκια μέχρι πλαστικά παιχνίδια, ενώ μια μουσικός το «ντύνει» μελωδικά.

Δύσκολο να πιστέψεις ότι τα τόσο αυστηρά οργανωμένα ζωγραφικά έργα της Μαρίας Αρβανίτη (επιμέλεια Εύη Μπανιωτοπούλου) έχουν γίνει χωρίς προσχέδιο. Και με μια δεύτερη ματιά διαπιστώνεις ότι πίσω από τα έντονα ποπ χρώματα κρύβονται οθόνες που θυμίζουν παλιά βιντεοπαιχνίδια, την ώρα που δίπλα σου ποζάρουν ήρωες που φαντάστηκε η καλλιτέχνις, καμωμένοι από πολύχρωμο χαρτί. Μη χάσετε τον παπαγάλο στο μπάνιο που ποζάρει μπροστά στον καθρέφτη.